Herplaatser uit het buitenland: waarom?

[_Jules_]

Ik vind het altijd zon gezeik.
Op het buitenlandse hondenforum vinden sommige mensen het raar dat ik een rashond erbij heb genomen.
Hier is het weer belachelijk dat ik buitenlandse honden heb.
Ik neem sowieso alleen buitenlandse honden van stichtingen die in het land zelf ook dingen doen en waarmee ik het eens ben hoe ze werken. Ik heb ook eerst maanden de asielsites afgespeurd, wezen kijken..maar had gewoon geen klik met een hond. Op James werd ik wel gelijk verliefd. Dat was alleen een hond die ook beter een spuitje had moeten krijgen. Nu heb ik Jazz uit Curacao nog en Nacho heb ik als 10+ hondje van sos-strays. Jules komt uit het asiel en Diaz dus van een fokker. Ik hoef zelf geen buitenlanders meer, ben er ook wel klaar mee. Maar iedereen moet gewoon lekker zelf kiezen welke hond ze willen, als het maar van een goede fokker/asiel/stichting is.

[ArCee]

Het rukt mij geen scheel waar de hond vandaan komt, en naar wie hij/zij toegaat. Als het hondje maar goed terecht komt, en een prachtig, gelukkig en goed verzorgt leven krijgt bij iemand die van hem/haar houdt!!
That is all I care about, toevallig

[Van]

Ik krijg dan wel geen herplaatser maar een pup van een fokker uit het buitenland, die ik dus ook niet eerder zie dan wanneer we hem ophalen. Ik had vanaf de eerste foto's al een zwak voor 1 bepaald pupje en uiteindelijk gaat dat hem ook worden, volgens de fokker het vrolijkste pup uit het nest en dat is ook te zien op de foto's, ben echt helemaal verlieft op dat vrolijke koppie. Ik weet zeker dat als ik ze irl had gezien ik voor de zelfde pup was gegaan.

Ik zou zo ook een herplaatser in huis nemen als hij/zij me op de foto aanspreekt, helaas komt er hier wegen omstandigheden geen volwassen hond.

[Laura & Leroy]

Zo, wat een reacties! Ik vind het heel leuk om te lezen hoe jullie denken over het kiezen van een hond alleen van een foto en een verhaaltje. In ieder geval om zonder kennismaking ervoor te kiezen om een hond in huis te nemen.
Leuk om ondertussen het topic van ArCee te volgen, met de zoektocht naar een nieuwe hond! Zo levendig als je het beschrijft, dan kan ik me ook wel voorstellen dat er toch al een band ontstaat omdat je toch best veel van de hond te weten komt.

Maar ik zou het zelf toch niet doen, denk ik

[jacq1970]

Ik niet
ik heb er 1 die ik juist niet wilde ( zei was al lang volwassen toen ze kwam) .. maar die toch kwam.... ik viel niet voor jack russel pup maar die viel op mij... en Bowie was niet uitgezocht omdat ik voor haar viel ( ben niet van de pups) maar watvoor karakter juist bij de andere 2 honden paste.
En ik heb niet het idee dat ik me voor iemand moet verantwoorden, ik betaal alle honden zelf, zorg er zelf voor dus aan wie zou ik in godsnaam verantwoording af moeten leggen

Aan het HF

ja.. dat is waar haha

[yvonne dl]

Mijn 1e hondje kwam van een fokker.
Toen hij overleed geen hond meer in huis.
maar ja... geen is zo stil.
Toen een hond gezocht die bij ons paste.
was moeilijk te vinden vond ik.
maar ineens was ze er op een foto.
EEn meisje zo mager en zo lelijk.En gehandicapt aan haar heupjes omdat ze inelkaar geschopt was.En na gemaild te hebben naar dierenasile.com of zo iets bleek ze in spanje te zitten.
Nou dat wilde ik helemaal niet.
Maar ik kon haar niet vergeten en hebben haar geadopteerd.
na 4 maanden gewacht te hebben is ze gekomen,ze werd nog geopereerd en eindelijk..Ze mocht komen.
Toen werd ik gebeld met de vraag;er zijn 2 meisjes uit een dodingstation gehaald,ze horen bijelkaar.
En hebben hulp nodig,mogen ze in opvang komen?
heb ik ook gedaan.
Ze zijn inmiddels allebei overleden 3 maanden na elkaar.
toen ben ik op gaan vangen voor de stichting waar ik inmiddels adoptiemedewerker ben,maar ja opvangen is niet mijn ding.Toen kwamen er weer 2 samen 1 is blind.

Ze zijn dus gebleven.
Inmiddels zijn er nu 3 overleden,en heb er nu 10 rondlopen.
Ik heb nooit gedacht dat ik er zo veel zou hebben,maar ze zijn zo op mijn pad gekomen.
1 heb ik zelf uitgezocht,ik bedoel niet van een foto.
de rest is allemaal van een foto,maar edwin.. edwin is een podenco en zat al jaren in spanje.
ik kwam in het asiel en zag hem.
Hij was al ongeveer 16 jaar.
En heb hem over laten komen naar ons.
naar het bejaarden tehuis.
Ik had gedacht:misschien maar een maandje dat hij leeft ,maar dan heeft hij toch een mandje en liefde gehad.
maar hij is er al 2 jaar nu.
Heeft van alles.maar het mannetje geniet nog van alles.
Ze zijn allemaal heel oud gekomen,daar kies ik ook voor.
oud,gehandicapt en vaak ook lelijk haha.
ze mogen hier hun tijd uitdienen.
ze zijn zo ontzettendlief allemaal,kunnen alleen blijven,heb ik wel moeten leren,allemaal zindelijk en eigenlijk slapen ze alleen maar en vreten.
alleen het uitlaten is wat minder leuk.
zeker als het regent.
Dat is echt heel veel werk,maar ik heb het er graag voor over.
Mensen met jonge honden lopen zeg maar een uur met de hond per keer en ik loop een uur en heb ik ze allemaal gehad.

[EstherH1963]

Ik vind het altijd zon gezeik.
Op het buitenlandse hondenforum vinden sommige mensen het raar dat ik een rashond erbij heb genomen.
Hier is het weer belachelijk dat ik buitenlandse honden heb.
Ik neem sowieso alleen buitenlandse honden van stichtingen die in het land zelf ook dingen doen en waarmee ik het eens ben hoe ze werken. Ik heb ook eerst maanden de asielsites afgespeurd, wezen kijken..maar had gewoon geen klik met een hond. Op James werd ik wel gelijk verliefd. Dat was alleen een hond die ook beter een spuitje had moeten krijgen. Nu heb ik Jazz uit Curacao nog en Nacho heb ik als 10+ hondje van sos-strays. Jules komt uit het asiel en Diaz dus van een fokker. Ik hoef zelf geen buitenlanders meer, ben er ook wel klaar mee. Maar iedereen moet gewoon lekker zelf kiezen welke hond ze willen, als het maar van een goede fokker/asiel/stichting is.

Even puur uit nieuwsgierigheid: waarom ben je klaar met de buitenlanders?

[nance]

Maar waar ik moeite mee heb zijn mensen die honden uit het buitenland willen redden omdat daar niemand ze wil hebben omdat ze oud vals ziek blind en dat soort problemen hebben.
Dus dan krijgen ze een spuitje nu zitten ze in nederland in de opvang er is nog steeds niemand die ze wil hebben maar ze krijgen geen spuitje wat is er dan bereikt.

Je weet echt niet waar je het over hebt! 4 September komt mijn hondje naar Nederland. Ze is 10 jaar en ze komt in Optie Adoptie bij mij. Dat betekent dat ze 2 weken in opvang komt en pas na die 2 weken mag ik beslissen of ik haar hou of niet. De oudjes komen bij ons alleen in O.A. naar Nederland en je wil niet weten hoeveel er nog geplaatst worden.

[ArCee]

Voor de mensen die het gevolgd hebben, een hondje uit het buitenland halen brengt zijn eigen type rompslomp mee.
Dat heb ik de afgelopen tijd aan den lijve ondervonden.
Je bent dus bijna geheel afhankelijk aangaande de medewerking van de desbetreffende stichting die de belangen van het hondje behartigd, en ik heb gemerkt dat de ene stichting de andere niet is. Je hebt ze gewoon nodig (en dat weten ze) omdat je niet ff langs gaat om het hondje te bekijken. Je moet dus de behartigers ALLES vragen en je bent afhankelijk van hen hoe snel ze met antwoorden komen, en of het wel de juiste antwoorden zijn.

-De ene club is veel lakser als de andere.
-De ene club is veel proffesioneler als de andere.
-De ene club lijkt een wel veel commercielere instelling te hebben als de andere.
-De ene club werkt zich in het zweet voor je, terwijl de ander club je zowat laat barsten met een instelling, afrekenen en niet zeiken joh.
Er zijn dus zeer veel onderlinge verschillen tussen de diverse stichtingen uit verschillende landen actief.

Daarbij zie ik ook stichtingen die tientallen dieren aanbieden via marktplaats. Sorry, maar zo'n massa aanbod lijkt mij niet gezond. Je kunt elk individueel dier nooit de juiste aandacht en zorg geven die het nodig heeft. Zeker niet als het al zo'n slechte ervaring achter de rug heeft.
Dat neigt zowat naar broodfokken, dat het alleen maar om aantallen halen gaat.
Dat kan de bedoeling toch niet zijn, daar is het toch niet om te doen?

Ik had een zeer goede ervaring met de TIGGERFOUNDATION. Voor hen was geen moeite teveel. Deze stonden wat mij betreft, met hoofd en schouders boven alles uit.

Uiteindelijk ben ik tegen Gila aangelopen, gewoon uit Oss.
Kijk dus uit met welke stichting je in zee gaat. Voor hen die wat extra info willen over de clubs die wat mij betreft niet echt lekker bezig zijn, stuur maar een PB.
Publiekelijk iets afbranden is niet echt mijn ding

[DebbieZ]

Ik vind dat alles staat of valt met hoe iets gedaan wordt. Je moet in alle gevallen een goede fokker, een goed asiel of een goede stichting te pakken hebben. Dan maakt het mij geen donder uit waar een beest vandaan komt. Wat mij betreft is het niet zozeer het waar, maar wel het hoe.

[kipo]

Ik vind dat alles staat of valt met hoe iets gedaan wordt. Je moet in alle gevallen een goede fokker, een goed asiel of een goede stichting te pakken hebben. Dan maakt het mij geen donder uit waar een beest vandaan komt. Wat mij betreft is het niet zozeer het waar, maar wel het hoe.

dat, helemaal

[ArCee]

Helemaal mee eens, aangevuld, eventueel, met het WAAROM!

[ArCee]

Dat komt omdat een hond met heel diepgewortelde angst daar vaak een aangeboren talent voor heeft.

ga op de shows maar eens bij de Saarlozen kijken waar heel veel honden schijtende bang zijn.
Hier in de buurt loopt ook zo'n lichtend voorbeeld. Goeie eigenares, gesocialiseerd tegen de klippen op maar het is een doodsbang geestelijk wrak. Niet omdat zij dat er van gemaakt heeft maar omdat ie zo geboren is.

Volgens mij moet je eens goed lezen en je verdiepen in de achtergrond van de Saarloose Wolfshond.
Daar word dat namelijk al aangegeven, dat ze angstig zijn. Dit word ook aangegeven als DE FOUT van Leendert Saarloos, de stichter van het ras, maar hij overleed voor hij zijn werk af kon maken, om dit te herstellen of te verbeteren.
Dit komt namelijk door het type wolf want mijnheer Saarloos gebruikte in zijn streven een goede gebruikshond te maken.
Dat streven is dus mislukt.
De Saarloos staat erom bekend dat ze liever op veilige afstand iets rustig bekijken, als dat ze haantje de voorste zijn en vooraan staan met dingen.
Angst is namelijk voor het type wolf wat er gebruikt is bij de Saarloos een manier om te overleven, vluchten voor iets wat je niet kent, en op veilige afstand bekijken waar je voor gevlucht bent. Het is dus een ander type wolf wat er voor gebruikt is als bijvoorbeeld de Tjechische Wolfshond, wat een zekerdere, dominantere en agressievere hond is, doordat er een andere wolf in zit.
Leendert Saarloos wilde in principe een gebruikshond creeeren die meer richting de Tjech gaat, maar iets minder scherp, maar is daarmee dus eigenlijk de mist inj gegaan, terwijl de Tjechen dit wel voor elkaar kregen.
Dus, wil je een werkhond, dan kies je voor een Tjech. Wil je hond die in uiterlijk op een wolf lijkt, dan ga je voor een Saarloos.
Met andere woorden, een Saarloos die angstig is, is niet per definitie een hond die verkeerd gedrag vertoont. Vaak zijn ze met honden, soortgenoten, compleet anders. Ik kom er soms 1 tegen met mijn wandelingen op het meer in Obdam, die is ook veel meer op de andere honden gericht, als op mensen, en bij honden zo dominant als de pest

[kipo]

nou, dat ben ik niet met je eens, terughoudendheid is een kenmerk van de saarloos. Maar terughoudendheid is niet hetzelfde als angst, zonder begeleiding kan het wel omslaan in angst, maar dan heb je er als baas ook een aandeel in. Daarnaast zie je dat een heleboel fokkers van terughoudend naar extreem terughoudend naar angstig zijn gaan fokken, maar dat is niet zoals de saarloos hoort te zijn.

[Miranda]

nou, dat ben ik niet met je eens, terughoudendheid is een kenmerk van de saarloos. Maar terughoudendheid is niet hetzelfde als angst, zonder begeleiding kan het wel omslaan in angst, maar dan heb je er als baas ook een aandeel in. Daarnaast zie je dat een heleboel fokkers van terughoudend naar extreem terughoudend naar angstig zijn gaan fokken, maar dat is niet zoals de saarloos hoort te zijn.

Net als bij witjes dus.
Die horen ook terughoudend te zijn.
Niet de angstige schijtebakken die je tegenwoordig vaak ziet.
Tegenwoordig zijn herdermensen verbaasd als ze een open en vrije witte herder zien, zoals Skadi bijvoorbeeld.
Ik vind dat een schande. Ze vernielen het ras gewoon

[Linx]

Gisteren op show ook zo'n bange Tsjech.. Keurmeester kon niet betasten of wat dan ook.. Zonde! Dat was geen
terughoudendheid, dat was gewoon angst...

[kipo]

nou, dat ben ik niet met je eens, terughoudendheid is een kenmerk van de saarloos. Maar terughoudendheid is niet hetzelfde als angst, zonder begeleiding kan het wel omslaan in angst, maar dan heb je er als baas ook een aandeel in. Daarnaast zie je dat een heleboel fokkers van terughoudend naar extreem terughoudend naar angstig zijn gaan fokken, maar dat is niet zoals de saarloos hoort te zijn.

Net als bij witjes dus.
Die horen ook terughoudend te zijn.
Niet de angstige schijtebakken die je tegenwoordig vaak ziet.
Tegenwoordig zijn herdermensen verbaasd als ze een open en vrije witte herder zien, zoals Skadi bijvoorbeeld.
Ik vind dat een schande. Ze vernielen het ras gewoon

in wezen is dat hetzelfde als wat je in de exterieurs ziet, extreme overdrijving van een kenmerk, waardoor de functionaliteit ervan verloren gaat. Hier ben ik het wel mee eens. Altijd bang zijn lijkt me een hel!

[flamme]

De Saarloos die ik wel eens tegenkom gaat er schijtend van angst vandoor als ie een mountainbiker ziet. In één streep terug naar huis.
Nou zal dat dan volgens de kenners volstrèkt normaal zijn, maar zo'n hond zou ik niet hoeven.

Dat is volgens de kenners (en daar reken ik mezelf in dit geval even bij) niet normaal. Zo'n hond zou ik ook niet hoeven.
Ik heb nu zo'n 12/13 jaar saarlooswolfhonden. Ik heb 2 wat terughoudenden types gehad. Dat uitte zich dan in aan de andere aknt van de kamer gaan liggen bij bezoek.
Ik heb nu nog 1 saarloos. Die kruipt na een half uur bij je op schoot. Mits er in dat half uur niks extreems gebeurd. 3 honden uit dezelfde lijnen, 3 andere karakters. maar geen van allen extreem angstig. Dat hoort een saar gewoon niet te zijn.
Schijtend van angst weg proberen te komen is geen terughoudendheid. Dat is gewoon een fout.

[Tamaskan]

De Saarloos die ik wel eens tegenkom gaat er schijtend van angst vandoor als ie een mountainbiker ziet. In één streep terug naar huis.
Nou zal dat dan volgens de kenners volstrèkt normaal zijn, maar zo'n hond zou ik niet hoeven.

Dat is volgens de kenners (en daar reken ik mezelf in dit geval even bij) niet normaal. Zo'n hond zou ik ook niet hoeven.
Ik heb nu zo'n 12/13 jaar saarlooswolfhonden. Ik heb 2 wat terughoudenden types gehad. Dat uitte zich dan in aan de andere aknt van de kamer gaan liggen bij bezoek.
Ik heb nu nog 1 saarloos. Die kruipt na een half uur bij je op schoot. Mits er in dat half uur niks extreems gebeurd. 3 honden uit dezelfde lijnen, 3 andere karakters. maar geen van allen extreem angstig. Dat hoort een saar gewoon niet te zijn.
Schijtend van angst weg proberen te komen is geen terughoudendheid. Dat is gewoon een fout.

Helemaal mee eens

[flamme]

Ik ken de gemiddelde saarloos eerlijk gezegd ook niet anders dan opvallend angstig.

Jullie zijn nog steeds uitgenodigd

[flamme]

Er waren er een heel aantal op de Dag van het Levend Erfgoed. Allemaal de staart tussen de poten. En bang.
Is het natuurlijk ook een ongewone dag, maar de andere nederlandse rassen vertrokken geen spier.

We gaan off topic, maar de andere nederlandse rassen hebben natuurlijk ook een andere rasstandaard Ik bedoel dus dat een saarloos terughoudend MAG zijn. Zeker met een aparte dag en andere omstandigheden.
Maarrrr en daar heb je oude discussiepunt weer. Wat is dan nog terughoudend, en wat is bang. Ik weet 100% zeker dat Flamme met een naar beneden hangende staart rond zou lopen. Als ik iets afstand zou houden zou het prima in orde zijn en zou ze , om maar even een voorbeeld te noemen, ook gewoon voedsel aannemen. Is dat dan bang gedrag?

[ArCee]

Eerder afwachtend, maar goed, dit is inderdaad geen Saarloos topic, en anders moet een admin deze topic maar even gaan scheiden om verder te bomen over een Saarloos.

Over de buitenlandse honden gesproken, ik kreeg van de week een mail van 1 van de clubs waar ik mee bezig was, maar later vanaf zag voor een hond. Deze mevrouw was teleurgesteld dat ze bepaalde dingen terug zag op dit forum.
Kan ik me iets bij voorstellen, maar ik heb haar gezegt, dat gebeurd nu eenmaal tegenwoordig. Ik heb zelf een radiostation gehad met een forum, en dan nog las ik zaken op andere fora's waarover ik ook verbaast was. Ik heb mij er maar bij neergelegt, uiteindelijk.

Ook heb ik haar verteld: Als jij degene bent die contact moet onderhouden met mensen in Nederland, dan is het jouw verantwoordelijkheid om mensen zo goed mogelijk te woord te staan, en zo goed mogelijk te informeren. Jij bent immers de enige link tussen de hond en de persoon met interesse.
Op het moment dat dit niet goed gaat, zoals in ons geval, en mensen zien er daarom vanaf, dat zou voor jouw een leermoment moeten zijn.
Zeker omdat ik dit naar je hebt aangegeven.
Door bepaalde info achterwege te laten, en bepaalde vragen compleet te negeren, kwamen andere zaken en antwoorden op een gegeven moment compleet niet logische meer over, soms zelfs dusdanig dan ik ging twijfelen aan de eerlijkheid.
Jij moet degene zijn die twijfels weg neemt, maar in plaats daarvan begon je ze.

Dat is dus duidelijk niet goed, zeker niet in jouw rol. Ik kan immers de hond zelf niet bekijken, en ben 100% afhankelijk van jouw antwoorden en jouw contact.

Laat dit dus een leermoment zijn, en neem dit mee voor een volgende persoon. Het gaat tenslotte niet om wat jij en ik vinden van elkaar, het gaat om de honden. Die zijn het kind van de rekening als een adoptie niet doorgaat omdat er onduidelijkheden zijn tussen 2 mensen.
Dat moet je niet willen!!

Dit toont aan hoe belangrijk het is dat de mensen, die bepaalde organisaties vertegenwoordigen, op een juiste manier met toekomstige baasje omgaan. Een adoptie kan er mee staan of vallen?
Dit maakt ook duidelijk, wat een groot struikelblok kan zijn, met het adopteren van een buitenlandse hond. Ik heb het dit jaar voor het eerst geprobeert. Voor mij persoonlijk is het een desinlusie, een tegenvaller geworden. iets wat ik niet snel een 2e keer zou proberen.
Ik hoop werkelijk dat dit voor anderen niet zal gaan gelden.