Ik weet het nog als de dag van gisteren. We kwamen binnen in het asiel op Curacao. Honderden honden die zielig keken en daar weg wilde, maar ik zag jou. Ik zag jou en binnen een tel wist ik, jij komt naar Nederland. Ik zocht helemaal geen hond erbij, ik had er ook helemaal niet over nagedacht, maar ik wist een ding zeker, je moest daar weg uit die hel.
Ik heb ruim 2 maanden op je moeten wachten, toen kon je mee op een vlucht en wat waren we blij, zo ontzettend blij met jou, jij met je lieve bekkie. Het was net alsof je altijd een lach op je bekkie had.
en wat hebben we veel meegemaakt, teveel om op te noemen en wat een strijd hebben we de laatste maanden gestreden, we zijn nog met je naar Italie geweest voor een behandeling en je genoot echt daar in Italie totdat het daar mis ging.
Ach lieverd, kon je maar in mijn hart kijken hoeveel ik van je hou en wat het gemis met mij doet, je hebt echt een stuk van mij met je meegenomen.
Want lieve meid, je was zo ontzettend speciaal, nee ik moet eigenlijk zeggen, je BENT zo ontzettend speciaal. Je zal altijd voortleven in mijn hart, je foto's hangen overal door het huis en vergeten zal je nooit, door niemand hier niet.
Lief Lilakindje van me, ik hoop dat je vanaf een hele mooie wolk, in de kleur lila natuurlijk, lekker in het door jouw geliefde zonnetje naar beneden kijkt naar ons. En ik hoop dat je af en toe nog even bij mij komt kijken.
Ik hou van je dag lieverd
i carry your heart with me
i carry it in my heart
i am never without it
anywhere i go you go,my dear;
Heel veel sterkte 
