en 1 ervan is ook erg gecharmeerd van jack russels

Moderator: moderatorteam
Panna (Duitse Herder) is dol op Staffordssaiko schreef:hier 2 die het heel goed met herders om kunnen gaan
en 1 ervan is ook erg gecharmeerd van jack russels
kwam er laatst een wetter reu tegen, in het gebied waar ik liep. rakker had echt zo van komPanna schreef:Wetterhounen ben ik nog nooit tegengekomen in het wild. Zinne is uitermate
sociaal met andere honden, maar ik kan me voorstellen dat ze andere Wetters nét wat leuker
vindt.
Wat Floor betreft wel. Die is altijd zo blij als we een golden tegen komen. Daar speelt ze toch het leukst en het meest enthousiast mee.Beike06 schreef:Is het zo dat honden van hetzelfde ras elkaar beter begrijpen/naar elkaar toe trekken?
Beike heeft de neiging om vaak naar zijn ras toe te trekken als we eentje of meerdere tegen komen.
Meestal is het direct spelen, tenzij ze aan elkaar gewaagd zijn, dan is het eerst even aftasten, maar vaak volgt het spelen meteen.
Nu kan Beike het met de meeste rassen wel vinden, ( en speelt ook leuk met ze).
Sommigen ontwijkt/negeert hij, sommigen vind hij totaal niet leuk en dat laat hij dan ook merken ( dat weet ikzelf en houd daar rekening mee, ik zie aan hem of hij het wel of niet leuk vind), en met andere rassen is het meteen spelen, of het blijft alleen bij een begroeting.
Maar om terug te komen op de vraag:
Is het zo dat honden van hetzelfde ras elkaar beter begrijpen/naar elkaar toe trekken?
Ik had niet gezien dat hij dit ook al opgemerkt had, haha!baika schreef:Ben het boek van Ceasar Millan aan het lezen en hij geeft hier ook zijn visie op.
Hij geeft aan dat de honden zodra ze wandelen of hardlopen gewoon als 1 roedel door elkaar heen lopen, maar dat zodra ze gaan rusten de rassen elkaar op zoeken, omdat ieder ras toch zijn eigen behoefte en gewoonte heeft.
Er woonde vroeger een heidewachtel in het gebied waar ik veel liep met Lobke, en die zwaaide bijna met knoflook en kruisen om Lobke weg te krijgenMarie-Josée schreef: Ook met onze heidewachtel, die op cursus altijd een andere heidewachtel opzocht en als die er eens niet was, was een grote Münsterlander ook goed.
Het moest liefst een partner in crime zijn met dezelfde adelijke uitstraling, meneer haalde zijn neus op voor lomp gedoe.
Dat heeft er zeker ook mee te maken ,ik heb een kat gehad die zich intensief met de verzorging van pupjes bezig hield.bouvierpoedel schreef:Ligt natuurlijk ook aan de inprenting in de nestperiode bij ma en nestgenoten.
Kende een nest bouviers die opgevoed en gezoogd waren door een Beagle en die waren voor de rest van hun leven gek op Beagles.
De eigenaren snapte hier niets van [ wisten dat niet ].
Mijn poedels en bouviers leven ook als 1 groep ,maar eigenlijk ook weer niet .
Bij alle 2 zie ik specifiek gedrag wat ze bij elkaar kwijt kunnen en begrijpen .