Eline* schreef:renee-uk schreef:Want hoe je het ook wendt of keert, er ís natuurlijk een wezenlijk verschil tussen een pup naar je eigen ideeen grootbrengen en moeten roeien met de riemen die je hebt bij een hond die iemand anders al één en ander heeft bijgebracht (en dan noem ik dat speciaal niet 'heeft verpest', hoewel dat heel erg vaak voorkomt
)
En toch moet ik je eerlijk zeggen dat ik dat zo anders beleef...
Als ik kijk naar iemand van erg nabij die een pup heeft aangeschaft een poos terug, leuke pup. De hond is inmiddels rond het jaar en om je eerlijk de waarheid te zeggen; ik heb niets met die hond. Als het mijn pup was geweest had ik de hond ongetwijfeld wel leuk gevonden, maar twee handen op 1 buik? Nee..
Ik kan met een volwassen hond klikken; elkaar aankijken en elkaar begrijpen. Met dat soort honden ben ik twee handen op 1 buik. Bij een pup kan ik dat niet ervaren. Ja, natuurlijk kan je een pup opvoeden tot een perfect luisterend wezen, maar maakt dat ook het wezen wat totaal op je aansluit als persoon? Dat denk ik niet.
Ik denk dat je bij een volwassen hond veel meer op persoonlijkheid kan filteren en dan gaat iets als opvoeding ook gemakkelijker, al moet je soms inderdaad bepaald gedrag ombuigen..maar ik zie weinig verschil in het aanleren van dingen bij een pup of ombuigen van gedrag bij een volwassen hond.
In beide gevallen ben je aan het aanleren.
Ik heb wat dat aangaande dus echt een andere mening. Als mensen voor het eerst een hond nemen adviseer ik ook eigenlijk altijd een volwassen stabiel herplaatser, passend bij wat ze bieden. Daar kun je je nooit een buil aan vallen in mijn ogen, terwijl een pup zo kwetsbaar is op het vlak van verprutsen. Een onbeschreven blad is prachtig als je erg goed kan schrijven, maar als je dat nog moet leren kan zo'n onbeschreven blad ook puur geklieder worden, waarna het in de prullebak belandt.
Pups dus wat mij betreft voor de meer ervaren hondenbaas!
Dat zal denk ik ook best wat herplaatsers schelen.
Ja maar daar ga je al
Als ik een pup wil aanschaffen wil ik ook bij de groei van die pup in het nest al betrokken worden en raar of niet, wat de klik betreft werkt het met een pup net zo als met een volwassen hond.
Bij Jan had ik eerste nestkeus reuen, ik heb ze voor het eerst gezien toen ze drie dagen oud waren en verder elke week een hele middag en een halve avond, totdat ik op 6 weken uit 5 reuen mocht kiezen.
Vanaf het eerste begin waren er twee die er voor mij uitsprongen en een van die twee is Jan geworden.
Had ik één van de drie pupjes waar ik die klik niet mee had moeten nemen had ik het niet gedaan en was ik op zoek gegaan naar een andere pup.
Dus in feite 'kende' ik mijn pup toen die bij me kwam al beter dan al de herplaatsers die ik gehad heb, waarvan ik er zelfs eentje ongezien genomen heb omdat het hondje dringend weg moest en ik op dat moment hondloos en zachtjesaan op zoek was naar een hondje.
De meeste van mijn herplaatsers werden ook omschreven als stabiel, nou kan het natuurlijk zijn dat iemand daar iets heel anders onder verstaat dan ik, maar ze hadden allemaal een rugzak(je) met bijbehorend (wan)gedrag en stabiel zijn ze pas later, of helemaal niet geworden
Wat niet wegneemt dat ik ze geen van alle had willen missen hoor en dankbaar ben voor de tijd die ik ze bij me gehad heb.
Ik weet zo niet wat ik een beginnende hondenhouder zou aanraden, ligt aan de persoon denk ik, bij de een zou een pup een goed idee zijn, bij de ander een herplaatser.
