Jaap* schreef:Wij willen alles aan het gedrag van dieren veel te graag verklarend categoriseren op een veel te zwart/witte manier.
De meeste vragen zijn niet zomaar te beantwoorden met 'Ja' of 'Nee'
:
het probleem met dit soort vragen - zijn dieren altruistisch, hebben ze empathie, beschikken ze over taal, kunnen ze denken - , is, denk ik ,dat we dan automatisch aan de menselijke invulling hiervan denken, en gemakshalve even vergeten dat we zelf ook dieren zijn.
Mijn idee is dat het over complexe fenomen gaat, die in de loop van de evolutie zijn ontstaan zijn, en waar je zeker ook varianten van vindt in het dierenrijk.
Bijen geven zonder aarzeling hun leven voor het groepsbelang - in feite gaat het natuurlijk om genetisch eigenbelang ( bij wijze van spreken. )
Het kan bijna niet anders of dit genetische eigenbelang staat aan de basis van alle altruistische fenomenen.
Bij een bij kan je nauwelijks van een psychologie spreken, maar als je b.v. het beschermende en verzorgende gedrag van een zoogdiermoeder voor haar jongen ziet, dan is het enerzijds duidelijk dat genetisch eigenbelang hier een rol speelt, maar dat tegelijkertijd dat eigenbelang in haar psychologie - waarom doet ze het, en wat zijn haar motivaties zogezegd - geen rol speelt.
Deze twee dingen worden nogal eens door elkaar gehaald.
Ik denk dat je algemeen en kort door de bocht zou kunnen zeggen dat dit psychologische altruisme, dat ongetwijfeld ook elementen van psychologisch egoisme heeft ( waar voel je je goed bij ) als het ware een uitbreiding naar andere vormen van altruisme mogelijk maakt, b.v. zorg voor een hulpbehoevende oudere.
Onze geestelijke vermogens zijn door onze grote herseninhoud groter dan die van andere dieren, en daarom kunnen wij er verder in gaan, en b.v. ons druk maken om een bepaalde manier van slachten en houden van dieren om vervolgens alleen biologisch vlees te kopen - maar in feite geloof ik niet dat het een fenomeen is dat geisoleerd in het diererijk uitsluitend en alleen maar ons toekomt.
Terug naar de hond: ik zou niet willen uitsluiten dat de hond als het ware de behoefte van de kat heeft herkend, en daar op ingespeeld heeft door de deur te openen.
Niet onbaatzuchtig....geloof ik zelf niet in, het hoeft geen beloning/koekje gelijk te zijn maar een hoger stemmetje, een knuf daar doet ze het wel voor. 
.
.
