In Mei 1998 kwam ze bij ons wonen, een mooie witte kleine puppy die gelijk in ieders hart werd gesloten.
22 Maart 2010 speelde ze s'morgens nog in de tuin, om s'middags lekker met mij en haar grootste vriend Buddy te chillen op de bank. Tegen de avond gaf ze een keer over, wat ik op zich niet zorgwekkend vond. Maar bij haar laatste ronde gedroeg ze zich (achteraf gezien) best wel gek, alles werd in haar op genomen leek wel. Ze keek alleen om haar heen, echt met een dromerige starende blik. Thuis gaf ze nog een keer over, en toen hebben we de da gebeld en zijn daar heen gereden.
De da wilde haar houden ter observatie, want ook hij zag dat het niet helemaal goed zat. Op een lekker zacht kleedje onder een rode lamp heb ik die avond afscheid van haar genomen, we hebben geknuffeld en ik heb haar verteld hoe belangrijk ze voor me was.... Toen ik opstond ben ik met lood in mijn schoenen weggelopen, bij de deur heb ik me nog 1 keer om gedraaid. Ik heb haar gezegd hoe ongelofelijk veel ik van haar hield, en iets in mij zei dat ik haar moest zeggen dat als het niet meer zou lukken, ze de strijd niet aan zou moeten gaan voor mij. Na een vreselijke nacht, zat ik s'morgens om 6 uur recht overeind op bed, en heb ''oma'' gebeld. Toen ik later de da belde vertelde hij mij het vreselijke nieuws dat ze was overleden om ongeveer 6 uur... Ik ben toen letterlijk tegen de grond gegaan..
Nu een jaar later is het gemis nog enorm, maar denk steeds meer aan onze mooie jaren samen..
Angel ik misje.....
Dit is een ''filmpje'' wat we voor haar gemaakt hebben, mijn meisje door de jaren heen!!
" onclick="window.open(this.href);return false;
TARAK