Edit:Geer schreef:Waar het vooral om gaat is dat je doet wat goed voelt. Als jij je er prettig bij voelt wanneer jouw honden bij je kindje op de bank liggen: vooral doen. Waar het mij om gaat is dat je niet iets moet doen 'omdat het moet van de boekjes'. Ik was (en ben) ook totaal geen 'dominante leider', heb eigenlijk weinig regels en Sophie is ook een hele makkelijke, gezeggelijke hond. Ik ging keurig 'volgens de boekjes' Sophie overal bij betrekken terwijl mijn moederinstinct vaak eigenlijk fluisterde 'en nu even opzouten'. Ik had gewoon niet altijd behoefte aan een Sophietje die zich bovendien ook steeds activer begon op te dringen juist doordat ik haar zo overal bij probeerde te betrekken. Dat ik de teugels wat heb aangetrokken en duidelijker ben in wat wel en vooral ook niet mag, kwam niet zozeer door mijn natuurlijke drang tot een Alpha-manier van omgaan met mijn hond, alswel doordat mijn hond zelf heel onzeker en vervelend werd door mijn eigen halfslachtige 'agossiepossiedoejegezelligmee'-gedrag. Daar snapte ze geen hol van. Daar kwam bij dat ik me toen 't puntje bij paaltje kwam eigenlijk helemaal niet wilde dat ze met haar neus bovenop mijn baby zat. Dat was wel degelijk een soort oerdriftje: afblijven, van mij.Ayurveda schreef:en wat is er dan mis met als ik op de bank zit met de kleine dat de honden er naast zitten???
Dit mogen ze nu en als ze dat straks willen ook... ben niet zo moeilijk, en als ik ff te druk ben of er is visite dan niet en dat weten ze...Ik denk dat het heel erg verschilt met hoe je zelf normaal gesproken met de hond om gaat, ik ben totaal niet bezig met heel dat roedel gedoe, het gaat zoals het gaat en dat gaat goed. Ze luisteren, ze hebben bepaalde regels en verder zijn het ''meestal'' voorbeeldige makkelijke hondjes. Dus dan ga ik na de geboorte van een kindje ook niet ineens op mijn alfa leiderschap letten.
laat maar
