Castratie

[Anne&Taar]

Ik heb es ergens gelezen of gehoord dat zo'n 70% van de bijtincidenten veroorzaakt worden door ongecastreerde reuen.

Dit betreft ook weer zo'n 'kromme' vergelijking; waarbij dit soort stellingen totaal niets te maken heeft met of castratie daadwerkelijk ook de reden is voor de agressie. Misschien zijn sowiezo 90% van de reutjes al gecastreerd; weet ik veel. Dat de agressie meestal tgv reuen komt dat is mij wel duidelijk. En dan zit je al snel op dit soort getallen, waar mensen dan dus verkeerde conclusies uit gaan trekken.

[tineke]

Ik heb es ergens gelezen of gehoord dat zo'n 70% van de bijtincidenten veroorzaakt worden door ongecastreerde reuen.

Interessant. Waar staat dat?

Dat staat in het rapport "Hondenbeten in kaart gebracht,overigens wordt daar over reuen gesproken en wordt er niet gesproken over gecastreerd of ongecastreerd.
Een eerder rapport had dat wel gedaan en daar bleek uit dat het aantal bijtincidenten bij ongecasteerde reuen hoger lag.


OVERIGE KENMERKEN
Van de slachtoffers was 31% eigenaar van de hond of een gezinslid van de eigenaar. Bij 45% was de eigenaar een bekende van het slachtoffer en bij 24 % was de eigenaar voor het slachtoffer een vreemde.
Slechts 15% van de bij beten betrokken honden had een functie voor waak- en verdedigingsdoeleinden.
40% Heeft één of meerdere cursussen gevolgd.
Het aandeel honden dat al eerder iemand gebeten had, is toegenomen van 35% in 1989 tot 50% in 1997.
Van de bij beten betrokken honden is 70% een reu.

[laeken]

Hoi Tineke, een reu is vaak meer hond. En ik denk zelfs dat ze een castraat gewoon een reu noemen. Dus dat deel gaat niet op denk ik. Een reu is gewoon lastiger te mennen en dus eerder geneigd problemen te krijgen. Dat is logisch. Daarom zijn er ook geen hengsten in een gemiddelde manege

[tineke]

Hoi Tineke, een reu is vaak meer hond. En ik denk zelfs dat ze een castraat gewoon een reu noemen. Dus dat deel gaat niet op denk ik. Een reu is gewoon lastiger te mennen en dus eerder geneigd problemen te krijgen. Dat is logisch. Daarom zijn er ook geen hengsten in een gemiddelde manege

Oh dat ben ik met je eens dat een reu vaak meer hond is.
Maar zoals ik al aangaf is er een ouder rapport waarbij er wel statistisch is gekeken naar het verschil tussen castraat en volle reu en daaruit bleek dus wel dat volle reuen het grootste aantal bijtincidenten op hun conto hadden.
Neemt niet weg dat dat uiteraard geen reden tot castratie hoeft te zijn ,je kunt ook een hond kiezen die binnen je beperking blijft.

[Anne&Taar]

Ik lees nu pas dat je t over 'ongecastreerde' reuen hebt in je artikel. Krom gelezen.

[angela@]

hier is alles geholpen,katten en mijn 4 reuen

[lieke]

Ik heb mijn Cody laten castreren toen hij ruim anderhalf was omdat hij met loopse teven niet te handhaven was. Ik woon in een zeer hondrijke omgeving en er was dus altijd wel érgens een loopse teef in de buurt. Bovendien leefde Gina nog en die mocht absoluut niet geholpen worden vanwege alle inwendige beschadigingen die ze al had. Hij joelde, huilde, blafte de hele buurt bij elkaar. Wéken lang. Dag en nacht. Leuk voor de buren en voor mij, maar niet heus. Bovendien at hij niet meer en viel verschrikkelijk af, hij woog op het laatst nauwelijks 18kg. De druppel was dat hij door de afscheiding heenbrak en mij vol in het dijbeen beet omdat ik voor Gina stond. Nou was dat niet persoonlijk bedoeld, als ik een stoel was geweest had hij daar in gebeten, maar voor mij was de maat vol. Stiekem hoopte ik trouwens wel dat het ook een beetje zou helpen zijn agressieve gedrag (en dat gebeurde ook. Een beetje ).
Cody is trouwens niet vadsig geworden en zijn bespiering is nog steeds prima. Geen enkele reu heeft het ooit in zijn bolle hoofd gehaald om op hem te rijden. Niet voor en niet na de castratie. Hij is wel rustiger geworden en bereikbaarder. En minder genegen om rücksichtslos andere reuen naar de eeuwige jachtvelden te helpen. Voor en na zijn castratie heeft hij een heilig respect voor teven gehad (nou ja, op Lyndie na, die is zijn persoonlijke boksbal ) en hij heeft nog nooit een teef aangevallen. Nog steeds kan hij klappertandend achter een loopse teef aanlopen, alleen weet-ie niet precies meer wat hij moet doen.

Enige nadeel wat ik kan bedenken is dat zijn vacht behoorlijk erop achteruit is gegaan. Niet zo erg als de vachten van de meiden maar echt mooi is het niet meer.
Wat betreft de castratie van de meiden: Kyra had, na enige schijnzwangerschappen een gesloten baarmoederontsteking gehad en ik was nog net op tijd voor een operatie en Lyndie was verschrikkelijk ziek van haar loopsheden. 5 à 6 maanden per jaar had ik een lusteloos, apathische hond die niet meer wilde eten en met hangend hoofdje door het leven ging. Zij was trouwens een tamelijk labiel hondje die na haar castratie veel zelfverzekerder werd. Maar het belangrijkste was dat ik mijn vrolijk Fransje weer terug heb. Het enige nadeel bij haar is dat ze wat eerder dik wordt maar dat is een kwestie van in de gaten houden. Bij haar en Kyra is ook het enige nadeel de enorme castratenvacht. Heel, heel jammer maar ik zou het zo weer doen. Beter een gecastreerde teef dan een dode teef en liever een gecastreerde teef met een vreselijke vacht dan een teef die verschrikkelijk ongelukkig is.

[Marjoleine]

Maar zoals ik al aangaf is er een ouder rapport waarbij er wel statistisch is gekeken naar het verschil tussen castraat en volle reu en daaruit bleek dus wel dat volle reuen het grootste aantal bijtincidenten op hun conto hadden.
Neemt niet weg dat dat uiteraard geen reden tot castratie hoeft te zijn ,je kunt ook een hond kiezen die binnen je beperking blijft.

Welk rapport is dat?
Ik waag dat namelijk te betwijfelen, dus ik ben daar wel nieuwsgierig naar.
heb je misschien een link of referentie?

[-Gaby-]

Ik snap niet dat je zo de mening van iedereen blijft vragen...Doe gewoon wat je zelf wilt. Ik kom overigens 10x liever een gecastreerd lulletje tegen dan een stevige patser (en mijn teven heel zeker weten ook!). Helemaaaal als, en dat is zeer vaak het geval , bijbehorend baasje niet bepaald daadkrachtig oogt en de patser lekker laat flierefluiten. Bij een stevig karakter hoort een stevige baas. Je hoort er een beetje lol aan te hebben dat je hond zich zo opstelt en je hoort hier adequaat mee om te kunnen gaan, ook als je hond 60 kilo weegt. Die indruk krijg ik hier bepaald niet, en dan zie ik veel liever een gezellige castraat. Zelfs al is ie wat te dik.

Ik zie ook veel liever een gecastreerde reu. Tenminste, dat dacht ik. :N: Helaas heb ik dus zelf de ervaring dat mijn honden gebeten worden door gecastreerde reuen. Ik denk dat de meeste eigenaren van teven dus weer veel liever ongecastreerde reuen zien. Want de keer dat Eva voor het eerst flink gebeten is was dat door een gecastreerde flatcoat reu. De keer erna werd ze in haar kop gebeten en door haar oor heen gebeten door een gecastreerde Duitse herder. Eigenlijk irriteert me dat gewoon. Eva is echt geen lievertje want ze kan erg spannend doen bij honden. Echter reuen hebben daar geen enkel probleem mee en de castraten gaan ineens keihard bijten. Vreemd is ook dat Eva nog nooit mot gemaakt heeft met een teef. Ze wordt dus altijd echt gebeten door gecastreerde reuen. Kan toeval zijn maar zij heeft zelf dus nog nooit 1 gaatje in een hond gemaakt. Ook niet in de reuen die haar beten. Cleo is twee keer aangevallen. Allebei de keren door een gecastreerde reu. De eerste keer liep ik met haar en klapte ineens een of andere Max op haar. Een soort flatcoat zonder ballen. Die bleef op haar in knallen en gelukkig is ze niet echt gebeten. Een hond van de overburen, een gecastreerde dalmaatkruising was de tweede hond die echt serieus mot wilde maken met Cleo. Ook gecastreerd dus.

Ik heb het idee dat gecastreerde reuen soms helemaal niet meer aardig zijn al doen mensen het wel zo overkomen. Ze zijn wel kalmer en makkelijker maar ik heb het idee dat ze veel eerder echt gaan bijten naar teven :N: Want ik moet echt bekennen dat ik nooit 1 probleem met ongecastreerde reuen heb gehad met mijn teven. Ook mijn vorige teef vocht met gecastreerde reuen. Itt Eva en Cleo vocht zij wel zelf. Dus zij was ook wel eens de aanstichtster. Eva doet hooguit spannend maar daar hebben wel alleen castraten last van en teven en intacte reuen nooit. Die trekken haar spannende gedoe prima. Maar die castraten ontploffen ineens en beginnen dan dus wel serieus te perforeren. Dat ergert me. Want ik heb een hond met gaten en dan zeggen ze dat mijn hond moeilijk doet. Prima, maar waarom bijten reuen en andere teven haar dan nooit? Zoals ik zei, ze doet zelf niks. Niet eens iets terug. Ze lijkt het niet te merken als er een gat in haar kop zit want ze reageert niet.

Toen mijn nichtje haar honden moest castreren werden die ook veel lelijker naar teven die opdringerig of spannend deden. Ineens was het dan hak hak hak en bloed. Dat deden ze daarvoor nooit. Alleen vochten ze daarvoor onderling en dat deden ze na de castratie dus niet meer.

Ik was dus ook in de overtuiging dat ik liever castraten tegen kwam. Maar ik denk dat dat vooral voor mensen met reuen leuk is. Voor pittige hondse teven is een castraat blijkbaar wel het laatste waar je mot mee wil. Ik loop nu in elk geval het hardst om als ik een grote gecastreerde reu tegen kom. Die zijn het die Eva in haar kop hakken. :N:

Castraten ontploffen opeens? Ik heb echt nog nooit meegemaakt dat gecastreerde reuen opeens teefjes aan gaan vallen of opeens ontploffen. Mijn reu is gecastreerd en die was voor zijn castratie fel naar alle reuen (begon zich uit te breiden naar steeds jongere reuenpups) waarbij hij ontplofte en dwingend was naar teven. Nu doet hij alleen nog vervelend naar bepaalde reuen, maar als we doorlopen komt hij mee. Hij loopt één dag in de week twee keer mee met de uitlaatgroepen van de dagopvang, waarbij hij tussen ongecastreerde reuen loopt en wat gewoon goed gaat. Hij straalt echt iets heel anders uit naar andere honden en reuen benaderen hem nu gewoon anders. Voor zijn castratie was me dit niet gelukt, hoe veel ik ook zou trainen. Hij is over het geheel een stuk gemoedelijker geworden en laat zich niet zo snel triggeren. Hoffelijkheid naar teefjes is altijd gebleven, misschien zelfs beter geworden, en loopse teefjes zien hem ook aan als volle reu (dat vind ik dan wel weer vreemd). Ik woon in dichtbevolkt gebied dus ontmoet veel andere baasjes met honden en die hoor ik er ook nooit over. Iemand met een pittige Hollandse herder teef die ik ken, uit jouw verhalen te lezen enigszins vergelijkbaar met Eva, is ook nog nooit aangevallen door een gecastreerde reu. Wel moest haar oor gehecht worden na de aanval van een Mechelaar teef. En haar hond loopt elke dag in het plantsoen tussen alle andere stadshonden, waarvan het overgrote deel gecastreerd is. Werkelijk waar, de enige gecastreerde reuen die ik ken en die teven aanvallen, die deden dat allang voor ze gecastreerd werden.

[*Linda*]

Ik houd ook niet van castreren. Haas is het wel, maar je krijgt gewoon geen ongecastreerde hond van veel stichtingen. Bij paarden heb ik ook liever een hengst, of een merrie. Geen ruin. Met mijn honden hetzelfde dus. Liever alles intact.

[asani]

Sorry hoor ik begrijp al die ophef niet.
Je laat hem castreren of je laat hem intact,wat een ander ervan van vind zal mij een zorg zijn.
Als je ervoor kiest hem te castreren zullen er voor en nadelen aan zitten,als voor jou de voordelen zwaarder wegen als de evt nadelen is het toch goed.
Al die verhalen over mijn hond dit en die hond dat


Groetjes Rian,Ijuba,Fynn en Asani

[Neeltje]

Ik snap niet dat je zo de mening van iedereen blijft vragen...Doe gewoon wat je zelf wilt. Ik kom overigens 10x liever een gecastreerd lulletje tegen dan een stevige patser (en mijn teven heel zeker weten ook!). Helemaaaal als, en dat is zeer vaak het geval , bijbehorend baasje niet bepaald daadkrachtig oogt en de patser lekker laat flierefluiten. Bij een stevig karakter hoort een stevige baas. Je hoort er een beetje lol aan te hebben dat je hond zich zo opstelt en je hoort hier adequaat mee om te kunnen gaan, ook als je hond 60 kilo weegt. Die indruk krijg ik hier bepaald niet, en dan zie ik veel liever een gezellige castraat. Zelfs al is ie wat te dik.

Ik zie ook veel liever een gecastreerde reu. Tenminste, dat dacht ik. :N: Helaas heb ik dus zelf de ervaring dat mijn honden gebeten worden door gecastreerde reuen. Ik denk dat de meeste eigenaren van teven dus weer veel liever ongecastreerde reuen zien. Want de keer dat Eva voor het eerst flink gebeten is was dat door een gecastreerde flatcoat reu. De keer erna werd ze in haar kop gebeten en door haar oor heen gebeten door een gecastreerde Duitse herder. Eigenlijk irriteert me dat gewoon. Eva is echt geen lievertje want ze kan erg spannend doen bij honden. Echter reuen hebben daar geen enkel probleem mee en de castraten gaan ineens keihard bijten. Vreemd is ook dat Eva nog nooit mot gemaakt heeft met een teef. Ze wordt dus altijd echt gebeten door gecastreerde reuen. Kan toeval zijn maar zij heeft zelf dus nog nooit 1 gaatje in een hond gemaakt. Ook niet in de reuen die haar beten. Cleo is twee keer aangevallen. Allebei de keren door een gecastreerde reu. De eerste keer liep ik met haar en klapte ineens een of andere Max op haar. Een soort flatcoat zonder ballen. Die bleef op haar in knallen en gelukkig is ze niet echt gebeten. Een hond van de overburen, een gecastreerde dalmaatkruising was de tweede hond die echt serieus mot wilde maken met Cleo. Ook gecastreerd dus.

Ik heb het idee dat gecastreerde reuen soms helemaal niet meer aardig zijn al doen mensen het wel zo overkomen. Ze zijn wel kalmer en makkelijker maar ik heb het idee dat ze veel eerder echt gaan bijten naar teven :N: Want ik moet echt bekennen dat ik nooit 1 probleem met ongecastreerde reuen heb gehad met mijn teven. Ook mijn vorige teef vocht met gecastreerde reuen. Itt Eva en Cleo vocht zij wel zelf. Dus zij was ook wel eens de aanstichtster. Eva doet hooguit spannend maar daar hebben wel alleen castraten last van en teven en intacte reuen nooit. Die trekken haar spannende gedoe prima. Maar die castraten ontploffen ineens en beginnen dan dus wel serieus te perforeren. Dat ergert me. Want ik heb een hond met gaten en dan zeggen ze dat mijn hond moeilijk doet. Prima, maar waarom bijten reuen en andere teven haar dan nooit? Zoals ik zei, ze doet zelf niks. Niet eens iets terug. Ze lijkt het niet te merken als er een gat in haar kop zit want ze reageert niet.

Toen mijn nichtje haar honden moest castreren werden die ook veel lelijker naar teven die opdringerig of spannend deden. Ineens was het dan hak hak hak en bloed. Dat deden ze daarvoor nooit. Alleen vochten ze daarvoor onderling en dat deden ze na de castratie dus niet meer.

Ik was dus ook in de overtuiging dat ik liever castraten tegen kwam. Maar ik denk dat dat vooral voor mensen met reuen leuk is. Voor pittige hondse teven is een castraat blijkbaar wel het laatste waar je mot mee wil. Ik loop nu in elk geval het hardst om als ik een grote gecastreerde reu tegen kom. Die zijn het die Eva in haar kop hakken. :N:

Castraten ontploffen opeens? Ik heb echt nog nooit meegemaakt dat gecastreerde reuen opeens teefjes aan gaan vallen of opeens ontploffen. Mijn reu is gecastreerd en die was voor zijn castratie fel naar alle reuen (begon zich uit te breiden naar steeds jongere reuenpups) waarbij hij ontplofte en dwingend was naar teven. Nu doet hij alleen nog vervelend naar bepaalde reuen, maar als we doorlopen komt hij mee. Hij loopt één dag in de week twee keer mee met de uitlaatgroepen van de dagopvang, waarbij hij tussen ongecastreerde reuen loopt en wat gewoon goed gaat. Hij straalt echt iets heel anders uit naar andere honden en reuen benaderen hem nu gewoon anders. Voor zijn castratie was me dit niet gelukt, hoe veel ik ook zou trainen. Hij is over het geheel een stuk gemoedelijker geworden en laat zich niet zo snel triggeren. Hoffelijkheid naar teefjes is altijd gebleven, misschien zelfs beter geworden, en loopse teefjes zien hem ook aan als volle reu (dat vind ik dan wel weer vreemd). Ik woon in dichtbevolkt gebied dus ontmoet veel andere baasjes met honden en die hoor ik er ook nooit over. Iemand met een pittige Hollandse herder teef die ik ken, uit jouw verhalen te lezen enigszins vergelijkbaar met Eva, is ook nog nooit aangevallen door een gecastreerde reu. Wel moest haar oor gehecht worden na de aanval van een Mechelaar teef. En haar hond loopt elke dag in het plantsoen tussen alle andere stadshonden, waarvan het overgrote deel gecastreerd is. Werkelijk waar, de enige gecastreerde reuen die ik ken en die teven aanvallen, die deden dat allang voor ze gecastreerd werden.

Hier ook niet hoor. Ik heb hier 9 jaar met een gecastreerde teef gelopen en heb gecastreerde en ongecastreerde reuen ontmoet en geen een is er ontploft of heeft haar gebeten of heeft Tirsa ook maar enige aanstalten gemaakt om een gecastreerde reu aan te vallen.

[Wil de hond]

Het wordt wat eentonig maar hier ook al helemaal geen ervaringen met zgn ontploffende castraten.

Integendeel zou ik zeggen, volop ontploffende bebalden, en een enkele ontploffende eigenaar van een plof-bal, als ik hem suggereer de plof-bal te ontballen.

Want mijn god, wat zijn voor sommigen die ballen heilig zeg.

[Ήυs]

Het wordt wat eentonig maar hier ook al helemaal geen ervaringen met zgn ontploffende castraten.

Integendeel zou ik zeggen, volop ontploffende bebalden, en een enkele ontploffende eigenaar van een plof-bal, als ik hem suggereer de plof-bal te ontballen.

Want mijn god, wat zijn voor sommigen die ballen heilig zeg.

Ach ja, als je zonder castratie ook gewoon oepsnesten kunt voorkomen is dat misschien anders.
Dat jij dat nou niet kan.

Edit: Of je doet je haar los en probeert een leven te vinden.

[smoekie]

Sorry hoor ik begrijp al die ophef niet.
Je laat hem castreren of je laat hem intact,wat een ander ervan van vind zal mij een zorg zijn.
Als je ervoor kiest hem te castreren zullen er voor en nadelen aan zitten,als voor jou de voordelen zwaarder wegen als de evt nadelen is het toch goed.
Al die verhalen over mijn hond dit en die hond dat


Groetjes Rian,Ijuba,Fynn en Asani

Amen

[lieke]

Het wordt wat eentonig maar hier ook al helemaal geen ervaringen met zgn ontploffende castraten.

Integendeel zou ik zeggen, volop ontploffende bebalden, en een enkele ontploffende eigenaar van een plof-bal, als ik hem suggereer de plof-bal te ontballen.

Want mijn god, wat zijn voor sommigen die ballen heilig zeg.

Ach ja, als je zonder castratie ook gewoon oepsnesten kunt voorkomen is dat misschien anders.
Dat jij dat nou niet kan.

Het gaat toch niet (alleen) om het voorkomen van oepsnesten? Het kan toch ook gaan om het feit dat je dan een reu hebt die veel makkelijker hanteerbaar is? Bij mij is dat in ieder geval wel het geval. En als dat dan een brevet van onvermogen is van mijn kant, tja, dan zij het maar zo .

[summer07]

Mijn kater heb ik destijds laten castreren omdat hij anders ieder stukje muur, bankstel en overige dingen in huis onderspoot omdat hij meende dat, ondanks hij de enige in huis was, zijn geur overal in en op moest hangen. Onze huidige poes heb ik laten helpen omdat ze overdag en soms ook 's nachts buiten loopt en ik absoluut geen nestje wilde met haar (er zijn huis tuin en keuken katten genoeg). Cavia en konijn heb ik nooit laten helpen.

Onze vorige reu heb ik laten castreren omdat ik toen nog dacht dat ze dan beter hanteerbaar werden
Chica is niet geholpen en dit laat ik alleen doen als de medische problemen zoals baarmoederonsteking enz. zou krijgen niet voor die 6 weken per jaar waarbij ze druppeld.

Inmiddels heb ik dus voor mezelf besloten alleen in te grijpen met castreren als er een medische noodzaak voor is, is die er niet blijft ze lekker volledig teef.

[Pumi]

Nog even een toevoeging over dat het zielig zou zijn een reu te laten helpen. Heb hier momenteel een teefje lopen die al ruim 3 weken loops is. En die arme Chippy is dus werkelijk al 3 weken helemaal van de leg, janken, jammeren, niet eten aan 1 stuk door. Is dat dan niet zielig? En nee, het is geen optie om mijn reu 3 of 4 weken in pension te doen omdat die er weer een teefje loops is. Dan zit hij gemiddeld 5 maanden per jaar in pension Zodra Enya's loopsheid voorbij is en hij weer tot rust is gekomen gaat ie dus lekker onder het mes en wat zal dat fijn voor hem zijn als de dames aan hun volgende loopsheid reeks beginnen. En wat dikker ervan word is ook geen probleem, dat zou juist goed zijn, want met die loopse dames eet hij nou ook niet bijzonder goed en door al dat druk doen val je ook enorm af.

[malinois]

Nog even een toevoeging over dat het zielig zou zijn een reu te laten helpen. Heb hier momenteel een teefje lopen die al ruim 3 weken loops is. En die arme Chippy is dus werkelijk al 3 weken helemaal van de leg, janken, jammeren, niet eten aan 1 stuk door. Is dat dan niet zielig? En nee, het is geen optie om mijn reu 3 of 4 weken in pension te doen omdat die er weer een teefje loops is. Dan zit hij gemiddeld 5 maanden per jaar in pension Zodra Enya's loopsheid voorbij is en hij weer tot rust is gekomen gaat ie dus lekker onder het mes en wat zal dat fijn voor hem zijn als de dames aan hun volgende loopsheid reeks beginnen. En wat dikker ervan word is ook geen probleem, dat zou juist goed zijn, want met die loopse dames eet hij nou ook niet bijzonder goed en door al dat druk doen val je ook enorm af.

Nee dat vind ik idd niet zielig.en ik heb.ook nog.een reu die al eens gedekt heeft. Hij mag wel meer niet wat hij wil,.dat hoort erbij. En niet eten ook prima, scheelt weer een weekje voer, sorry ik zie het probleem niet idd

[Pumi]

Nee dat vind ik idd niet zielig.en ik heb.ook nog.een reu die al eens gedekt heeft. Hij mag wel meer niet wat hij wil,.dat hoort erbij. En niet eten ook prima, scheelt weer een weekje voer, sorry ik zie het probleem niet idd

het feit dat onze reu dus nu al 3 weken jankt, jammert, gilt, niet eet en niet meer in huis kan door dit gedrag en dus in de kennel zit, vind jij dus gewoon vette pech voor de hond, alles beter dan castreren?

[Wil de hond]

Mooi joh, een volle echte reu, met mooie spierspanning.

Geintje hoor,

Het enige zinnige dat je met die hond kunt doen is castreren, en dat zonder angst voor allerlei vreselijke gevolgen van die ingreep want die vallen over het algemeen ontzettend mee.

[Pumi]

Mooi joh, een volle echte reu, met mooie spierspanning.

Geintje hoor,

Het enige zinnige dat je met die hond kunt doen is castreren, en dat zonder angst voor allerlei vreselijke gevolgen van die ingreep want die vallen over het algemeen ontzettend mee.

Daar ben ik het nu helemaal mee eens, maar even wachten tot de hormonen weer wat te rust zijn gekomen

[miekmiek]

maar een gecastreerde reu kan toch nog steeds wel hitsig worden van een loopse teef? tuurlijk, de kans neemt wat af, maar een gecastreerde reu kan nog steeds koppelen en dus neem ik aan dat hij dan ook wel interesse kan hebben? of ben ik nou maf?

[S@ndr@]

Nee hoor je bent niet maf , dat kan

[Rebble]

Ik denk dat het gewoon een persoonlijke keuze is en dat je die als volwassen persoon heel goed kan maken. Je wint informatie in, weegt de voor- en nadelen af en je doet het of je doet het niet. Een ieder die daarna een mening over mijn keuze heeft, mag daar zichzelf mee lastig vallen

[Marjoleine]

maar een gecastreerde reu kan toch nog steeds wel hitsig worden van een loopse teef? tuurlijk, de kans neemt wat af, maar een gecastreerde reu kan nog steeds koppelen en dus neem ik aan dat hij dan ook wel interesse kan hebben? of ben ik nou maf?

Je bent natuurlijk wel maf, maar hierin heb je wel gelijk.
Dat kan gewoon en het gebeurt ook regelmatig.
Dat mensen dan roepen: Hij kan niks meer, hoor!
Nee, op gebied van voortplanten misschien niet maar wel op gebied van dekken en hitsig worden lukt vaak ook nog prima.

[malinois]

Nee dat vind ik idd niet zielig.en ik heb.ook nog.een reu die al eens gedekt heeft. Hij mag wel meer niet wat hij wil,.dat hoort erbij. En niet eten ook prima, scheelt weer een weekje voer, sorry ik zie het probleem niet idd

het feit dat onze reu dus nu al 3 weken jankt, jammert, gilt, niet eet en niet meer in huis kan door dit gedrag en dus in de kennel zit, vind jij dus gewoon vette pech voor de hond, alles beter dan castreren?

Yep... vind ik wel ja. Persoonlijke mening natuurlijk.

[Pumi]

Nee dat vind ik idd niet zielig.en ik heb.ook nog.een reu die al eens gedekt heeft. Hij mag wel meer niet wat hij wil,.dat hoort erbij. En niet eten ook prima, scheelt weer een weekje voer, sorry ik zie het probleem niet idd

het feit dat onze reu dus nu al 3 weken jankt, jammert, gilt, niet eet en niet meer in huis kan door dit gedrag en dus in de kennel zit, vind jij dus gewoon vette pech voor de hond, alles beter dan castreren?

Yep... vind ik wel ja. Persoonlijke mening natuurlijk.

Goed, volledig uit gelult Ik laat mijn hond liever niet lijden om mijn persoonlijke voorkeuren. Dat is uiteraard mijn persoonlijke mening en ik hoop voor vele honden, vele andere mensen met mij.

[malinois]

Goed, volledig uit gelult Ik laat mijn hond liever niet lijden om mijn persoonlijke voorkeuren. Dat is uiteraard mijn persoonlijke mening en ik hoop voor vele honden, vele andere mensen met mij.

Ik vind het geen lijden nl. mijn reu at ook ruim een week niet, janken doen ze niet en ze zitten altijd al in de kennel... ik zie dus weinig verschil met die van jou eigenlijk...

[Pumi]

Ik vind het geen lijden nl. mijn reu at ook ruim een week niet, janken doen ze niet en ze zitten altijd al in de kennel... ik zie dus weinig verschil met die van jou eigenlijk...

verschil is dat wij HUIShonden hebben en geen kennelhonden. Dus stop een hond die normaal in huis leeft 3 weken in de kennel en hij is dood ongelukkig.