dagmar88 schreef:Ik zie niet in waarom je het direct in extremen moet zoeken.
Een sluitende ethiek zou op die extremen van toepassing moeten zijn, of het zou moeten aangeven waar de grenzen liggen en waarom.
We lijken het erover eens dat het voorkomen van lijden een goede zaak is - maar als "de natuur" het doet maken we een uitzondering. Waarom beschouwen we chinezen niet als natuur, en waarom trekken we uberhaupt die grens?
In mijn ogen is een prooidier doden om te eten en overleven niet gruwelijk maar noodzakelijk voor de balans.
Oh? Is balans belangrijker dan het verlichten van lijden?
En in mijn optiek vanwege de puurheid ook mooi. Die vos bijt niet uit wraak of haat of uit een misplaatst gevoel van macht een konijntje de strot door.
Mag ik dan mijn buurvrouw opeten, omdat het zo'n lekker mals ding is?
Voor mijn gevoel slaat Staatsbosbeheer met die dieren daar de plank volledig mis. Ze zouden de natuurlijke dynamiek moeten bevorderen; maar op een stukje land beheerd en met dieren herbevolkt door mensen is er wat mij betreft geen natuurlijke situatie meer en is de meest dierwaardige manier kiezen tussen ondersteuning, verplaatsen of afmaken.
Dat ben ik met je eens: Ik deel je mening. Maar dat zijn alweer onze
meningen...
Mensen in Afrika 'uitdunnen' gebeurd toch indirect al? Steun Unicef en help de directeur zijn jaarsalaris van meer dan 120 000 euro te behouden.
En het is allemaal zo erg want de prijs van aidsremmers is weer gestegen...
Om van de Paus die beweert dat door condoomgebruik de aidsverspreiding verergert nog maar niet te spreken.
Amen...
Wanneer leven een lijdensweg zonder enig zicht op een betere toekomst wordt is dat voor mij niet leven maar overleven. Het lichaam dat er (nog) niet mee ophoud en wachten op verlossing.
Ik hoop dat ik wanneer ik op dat punt gekomen ben er wat aan kan doen.
Helemaal mee eens - en ik
kan er voor mezelf wat aan doen. Ik heb een euthenasie-set klaarliggen, als ultieme verzekering als alles helemaal mis gaat. Toch zijn er veel mensen die niet willen dat ik zo'n set heb, daarom zijn de medicijnen in Nederland verboden.
Er zijn ook mensen die vinden dat het leven zo lang mogelijk gerekt moet worden, ten koste van alles. Moeder Theresa heeft (mede) daarvoor zelfs een nobel-prijs gekregen, terwijl ik haar beschouw als een monster.
Voor jou niet, maar voor mijzelf wel. Sinds wanneer mag een mens geen principes meer hebben omdat een ander die op bepaalde gebieden ook niet heeft?
Natuurlijk mag je die hebben - maar voordat je ze aan een ander opdringt moet je er zeker van zijn dat je principes universeel en onpartijdig zijn. Natuurlijk mag je erover praten en discussieren (graag zelfs) maar naar China gaan om principes op te dringen vindt ik te ver gaan.
Voor de nodige balans zal ik mijn eigen mening even toevoegen.
Ik heb een jaar geleden Kira gekidnapt op Corsica. Haar leed van verhongerende kettinghond ging me aan het hart. Ik heb mijn eigen ethiek verkozen boven de regels van de cultuur: Ik heb Kira losgemaakt en meegenomen. Ze is inmiddels een perfect gezonde, goed doorvoede en tevreden huishond. Dat heeft me (grof geschat) 1000 euro gekost.
Van die zelfde 1000 euro had ik 10 jaar lang alle zangvogels van de buurt kunnen voeren. Ik had 50 invalide afrikaantjes een houten been kunnen bezorgen. Ik had 2000 afrikanen kunnen laten inenten. Ik had alle ratten van de Utrechtse riolen kunnen onderhouden. Ben ik dan eigenlijk niet
bikkelhard, dat ik 1 hond verkies boven een compleet afrikaans
dorp, en geldt dat niet voor ons allemaal?
Dus waarom heb ik gekozen voor Kira? Omdat ik met
haar leed direct geconfronteerd werd. Van haar had ik een week niet kunnen slapen, terwijl Afrika, de ratten en de vogels me minder interesseren. Voor mij persoonlijk is Kira meer waard.
Ik denk dat iedereen in dit topic op dezelfde manier keuzes maakt: Puur emotioneel, over het leed dat ons toevallig raakt. Dat is mooi en prachtig, en alle beetjes helpen mee, maar je moet niet van een ander verwachten dat die je prioriteiten deelt. Ik verwacht dan ook van niemand anders dat die Kira ook zo belangrijk vind. Ik verwacht geen donaties, geen uitlaat-hulp, geen medaille.
Het leed van honden in China raakt me niet - of beter:
raakte me niet tot iemand het nodig vondt dit topic te starten in de "algemene" sectie van dit forum. Ik
wil er niet door geraakt worden: Er is al genoeg dat me raakt. Daarom heb ik er bezwaar tegen dat dit als "nieuws" wordt beschouwd dat gedeeld moet worden met anderen. Ik had het liever niet gezien,, net zo min als ik iedere zebra wil zien die door een leeuw aan stukken wordt gescheurd.
Ik geef tenminste toe dat mijn ethiek inconsistent is - en kortzichtig en egoistisch. Helaas heb ik geen beter alternatief: Ik ben nog nergens een consistente ethiek tegengekomen. Ik hou me aanbevolen voor een ethiek die onze wereld verandert in de tuin van Eden.
Daar zou ik geld voor over hebben.
wat moet je dan, zelf knuffelgeiten houden, daar sokken en ondergoed van breien en je terugtrekken in je boomhut waar je je bibs veegt met boomblaadjes?
