Gister gewoon met de club getraind, op een redelijk mooi weiland.
En vandaag toch besloten om weer elders te gaan speuren ipv een strandwandeling. Hoewel ze strand uiteraard top vinden merk ik dat ze ook graag speuren en bezig zijn. Ik hoor wel eens mensen zeggen, ik heb lol met mijn hond en we wandelen en die verplichte dingen hoeven ze allemaal niet te doen.
Als ik ze dan zoals vanmorgen bezig zie en nu tevreden rustig zie liggen, dan denk ik gut, het is vermoeiend en geeft voldoening ook niet omdat ik nu perse wil speuren of trainen, maar die honden zelf hebben er ook lol in.
Vandaag dus baggerveld, zeiknat en zand e.d. en met die ouwe wilde ik eigenlijk eens zien hoe hij een speurhondenspoor zou lopen.
Dat is dus anders dan een ipo spoor wat voornamelijk rechte strekken en rechte hoeken kent.
Een ervaren iemand was zo lief om dat voor mij en Finn uit te lopen. Uiteraard een wat korter spoor dan sph spoor moet zijn want het vergt toch wel wat aan conditie ook en concentratie van de hond, en hij wist zelf niet wat de conditie van Finn was en of hij zelfstandig de vreemde figuren zou speuren.
Maar gut, wat is het toch fijn om die hond lol te zien hebben in wat hij doet. Bij verwijzen van de voorwerpen dat blije koppie achterom kijkend van "goed he baas
" op sommige hoeken was hij niet zeker, en dan wordt hij wat paniekerig, wellicht in het verleden wat teveel druk gezet op die momenten waardoor hij nu onzeker wordt als hij het niet zeker weet, met een beetje stem en rust pakt hij het weer zelfstandig op en durft weer zeker te zijn. Erg mooi om dat te zien gebeuren. Hij heeft een haak gelopen, hele lange strekken, omega, weer een haak (hond loopt dan in een punt eigenlijk langs jou weer als geleider iets wat bij een IPO spoor niet gebeurd. Hij ging over zand. Ben trots op hem 
Uiteraard met Bluf ook gespeurd, een vierkant en ik had geen goed punt in mijn hoofd waardoor ik het spoor echt scheef heb uitgelopen en over een ander spoor was gelopen, op een gegeven moment tweede strek ook zo raar en toen ik terug liep liep ik bijna tegen mijn eigen speurpaal weer aan
dus ging ik heel raar een diagonaal lopen om wat meer meters te maken voor het laatste strek zo moeilijk heb ik het haar gemaakt, arme hond, want vanuit diagonaal lopen naar recht betekend dus ook een spitse hoek, iets wat voor haar ook nieuw is. Dom blondje heet dat dan.Maar ook zij heeft uitstekend gespeurd, de laatste tijd merk ik dat ze de neiging heeft de voorwerpen aan te geven, maar niet af te gaan/verwijzen maar door gaat met speuren, iets waar ik vandaag dus wel echt op ben gaan letten en met succes.
Weer heerlijk in de buitenlucht bezig geweest met het duo dus
