Gisteravond op de behendigheidstraining dus de 3e training op rij dat er een teef loops was
De eerste keer geprobeerd om Frenk erbij te houden, maar dat leidde alleen maar tot hoog oplopende irritatie mijnerzijds en een volstrekt onbewogen en maar op 1 ding gefocusde Frenk anderzijds. Vast een grappig gezicht, voor de onpartijdige toeschouwer.
De tweede keer heb ik hem aan de lijn gehouden en wat simpele dingetjes laten doen en natuurlijk uitbundig belonen als dat goed ging.
Gisteren waren we opgesplitst in groepjes en het teefje in kwestie zat in de groep achter ons (qua rotatie). Hij was dus wel een beetje afgeleid, maar hij deed wel een toestel of een paar sprongen. Alleen moest ik hem dan wel meteen (en dan bedoel ik echt meteen!) bij me roepen en aanlijnen, of hij stak het parcours over om bij dat teefje te komen. En dan kon ik hem weer met een rooie harses op gaan halen uit de billen van die andere hond. :N:
Maar op een gegeven moment kom je bij de toestellen waar zij al geweest zijn. Nou, toen was het dus echt gedaan. Neus naar de grond en met een trillend bekkie likken. Ik kan echt hoog en laag springen, maar dan dring ik echt niet meer tot hem door. En leuker ben ik al heel zeker niet. Ik ben dus maar naar huis gegaan. Heb aan de andere kant van het veld nog wat simpele aandachtsoefeningen gedaan om het (voor mijn gevoel) toch wat positiever af te sluiten. Maar leuk vind ik het niet.
Ik heb geen 'gedreven' hond. Ik heb een blije

die het wel lollig vindt om samen met mij iets te doen, maar die ook honderduuzend andere dingen kan verzinnen die wel lollig zijn.
En toen vanochtend op de hei. Komen twee mensen met een teckeltje. Lief hondje dat zich ruggelings tussen mijn honden werpt (de honden van mijn ouders logeren weer een paar dagen hier). Prima. Die mensen lopen door en roepen zich een ongeluk. Dus ik zeg "ja, ze vindt t wel gezellig hier", waarop zij zeggen "ja, maar ze is een beetje loops, dusss"
Dat is dus einde (losloop)wandeling voor Frenk, want zelfs als ik hem aan het andere eind van de hei losklik, rent 'ie terug naar die plek om vanaf daar naar haar te gaan zoeken.

En dat is niet de eerste keer dat dat gebeurt. Ik heb zo vaak dat ik ergens loop (en ik loop echt niet op de 'rustige' tijden, maar juist op de drukke momenten) en dat ik loslopende honden tegenkom. Ik laat Frenk dan dus ook begaan, het is immers losloopgebied. Waarop dan opeens een baasje begint van "ja, ze is wel loops hoor". Ik hou me in, maar denk toch "wat doe je dan

hier!".
Ik vind het leuk hoor, die adviezen van gek maken op een balletje of zorgen dat je iets lekkers bij je hebt of zelfs dat hij het kan en dus zou moeten doen... Ik heb het ook echt geprobeerd, maar mij lukt het niet.
Ik maak een hele diepe buiging voor mensen die jagers onder appel krijgen en houden of die een reu onder appel weten te houden als er een loopse teef voorbij komt.. Ik zou alleen niet weten hoe je dat bij Frenk voor elkaar moet krijgen...