Het is vreselijk en schattig tegelijk.... zo ontzettend klein dat je het haast wel schattig moet vinden, maar je vraagt je af of dit eigenlijk nog wel hondwaardig is.
In ieder geval heeft de bazin besloten dat dit toch echt een hond is en wordt als zodanig ook gesocialiseerd (in zoverre ik het zie natuurlijk).
Het beestje wordt uitgelaten en de bazin spoort het enorm aan dat het wurmpie contact heeft met andere honden.
En daar de rest van mijn bedenkingen....
Als ik langsloop met Puchu (32 kg - schoft 63 cm tegenover, wat zal het zijn? , een ons of 3 á 4 en 15 cm) dan wil ze graag dat de twee even snuffelen en kennis maken.
Nu heb ik Puch hier af en toe neergezet als een 'gallie', maar Puchu kan ook enorm lief zijn
Ik lees zijn gezichtsuitdrukking inmiddels behoorlijk goed en oké... we gaan even voorzichtig kennis maken. Het beestje is zo groot/klein als Puchu's snuit (snuit, dus niet kop). Alleen al een snuffel en het beestje valt zo ongeveer om en een natte neus en het lijkt alsof het beestje in het water gevallen is.
Het kleintje gedraagt zich goed, netjes onderdanig, maar niet angstig.
Gisteravond kwam ik weer langs, weer snuffelen en het kleintje begon wat piepgeluidjes te maken, net een cavia eigenlijk. Ik herkende er weinig hondse geluidjes in.
Puchu's koppie vertoonde 'vraagtekens' en ik hield hem uiteraard haarscherp in de gaten dat er niet een jachtinstinct aangewakkerd werd door de geluidjes (overigens is hij ook aangelijnd hoor).
Eigenlijk vraag ik me af in hoeverre het eerlijk is naar een hond toe om hem zo ontzettend klein te fokken en wel te willen dat hij zich als hond gedraagt en hem tussen grote honden te zetten?
Nogmaals, het gaat onder begeleiding (wel vnl van mij, want zij kwettert gewoon, terwijl ik alleen maar met het zweet op mijn voorhoofd die twee beestjes in de gaten hou).
Wat is jullie mening? Zoiets kleins en teers wel op deze manier socialiseren of inzien dat het zo klein en teer is en het beestje ook als dusdanig behandelen (dus in feite niet meer als hond, maar als een soort teer babietje).
Ik ben er nog niet uit.... aan de ene kant vind ik het goed dat ze dit doet en aan de andere kant denk ik ook 'dan had je niet zoals weerloos moeten nemen, dit gaat een keer fout'.
hebben en socialiseren, ik moet het antwoord schuldig blijven.
.
dat is ook weer niet aardig, of je moet de grootte bedoelen.
