Stelling: gedragsproblemen zijn altijd te wijten aan de baas

[Hanneke2]

Ja of nee?

Als we Cesar Milan moeten geloven is het ja, ik neig naar mwah, meestal, soms niet.

Als ik kijk naar mijn eigen honden, ben ik 100% verantwoordelijk voor Jacks kleine onhebbelijkheden, dus ja. Jack is verwend, krijgt heel veel vrijheid en maakt daar ook gebruik van. Maar de angst die hij nog heel af en toe heeft, het in elkaar duiken als iemand met een paraplu zwaait, dat soort dingen, ik weet niet of ik dat eruit had moeten of kunnen trainen.

Bij Lilo denk ik dat ik het restje angstagressie naar andere honden er wel uit kan trainen door simpelweg wat kalmer en assertiever te zijn. Het blaffen bij het hek als andere honden langslopen is mijn schuld omdat ik haar tig keer heb laten gaan zonder te corrigeren. Maar ook bij haar, weer dat laatste restje angst naar vreemde mensen, ik wil daar ook niet op gaan trainen eigenlijk, voor mijn gevoel is dat iets wat alsmeer meer moet slijten.

Dingen als vreten van het aanrecht jatten en opspringen tegen geliefde bekende visite, okee, helemaal mijn eigen schuld, maar ik heb er zelf geen problemen mee.

Hoe zien jullie het? Hebben jullie honden gedragsproblemen die je zelf hebt veroorzaakt en die een ander eruit zou kunnen krijgen?

[Maeve]

Nee hoor. Denk aan kennelsyndroom, als jij zo'n hond "tweedehands" krijgt is het echt niet jou schuld dat die hond zich abnormaal gedraagt. In heel veel gevallen ligt het probleem wel bij de eigenaar, maar je mag niet alles over een kam scheren als je het mij vraagt. Er is ook nog zoiets als erfelijkheid.

[Marjoleine]

Niet altijd, maar soms wel.

Zo ben ik te bruusk. Mijn stabijs kunnen dat prima hebben, die hebben het zelfs nodig.
Wetters kunnen het ook hebben al vinden die het wel stom.
Maar Fien heeft er echt moeite mee en ik krijg nu de rekening, want Fien is inmiddels kampioen op-je-rug-storten geworden.
En ik ben er nu druk mee dat eruit te krijgen (je zou denken dat ze dagelijks slaag krijgt: dat is écht niet waar), en dat moet dus echt, want ze wordt anders te moeilijk in handen.

Eigen schuld, en het is een akelig leergebeuren, want ik moet vriendelijk, kalm en rustig blijven ook nog.
Karma gewoon, zo'n hond.

[Hanneke2]

Nee hoor. Denk aan kennelsyndroom, als jij zo'n hond "tweedehands" krijgt is het echt niet jou schuld dat die hond zich abnormaal gedraagt. In heel veel gevallen ligt het probleem wel bij de eigenaar, maar je mag niet alles over een kam scheren als je het mij vraagt. Er is ook nog zoiets als erfelijkheid.

Bij een herplaatser met problemen kan je natuurlijk niet na een paar weken roepen dat het de schuld van de baas is als het nog geen perfecte hond is. En erfelijkheid en raseigenschappen en alles, tuurlijk, ik geloof niet dat je elke pitbull door wat shhhhs af kan houden van vervelend doen naar andere honden of een pittige jager zonder E-collar zomaar kan leren om niet achter konijnen aan te gaan. (Wat dat betreft zou ik Cesar wel eens een ECHT vastbesloten wegloper willen zien rehabiliteren in een dag tijd. Zonder hulpmiddelen. Ik ken podenco's die hem nog even heel vriendelijk gedag zouden zeggen en dan de weilanden in raceten. Dag Cesar. )

Maar, ook hier op het forum zitten ervaren hondeneigenaren die zich min of meer hebben neergelegd bij bepaald 'probleem'-gedrag. En ik zie het ook hier in de buurt. Hond heeft dit probleem, dus daar past de baas zich aan aan, en dat gaan we zo voor eeuwig doen.

En op dat punt vind ik CM heel verfrissend, niks neerleggen bij het probleem, oplossen die hap.

(Lilo heeft met die 'state-of-mind' vandaag heel aarzelend aan de kont geroken van de herder waar zelfs Jack altijd naar moest grommen. Jack en herder stonden uiteindelijk wel speelbuigingen naar elkaar te maken, maar het ging nog niet allemaal op rolletjes, maar er is hoop. En ik ga het nog een keer proberen.)

[Maeve]

Tja en aan de andere kant, honden hebben karakter. En sommige dingen zou ik ook niet willen oplossen, omdat het vrijwel onmogelijk is en je er veel druk op de hond legt. Nilo bijvoorbeeld wil nog wel eens springen naar mensen die balletjes voor hem gooien. Als ik hem dat af wil leren zou ik daar erg hard in moeten zijn en hem vreselijk frustreren. In plaats daarvan waarschuw ik mensen die balletjes voor hem willen gooien. Geen zin in een springendehond? Dan moet je niet voor hem gooien. In dat opzicht heb ik dus schijt aan die gedachten van Cesar. Ik vind het niet belangrijk genoeg om mijn hond dat met veel moeite af te leren.

[Hanneke2]

Tja en aan de andere kant, honden hebben karakter. En sommige dingen zou ik ook niet willen oplossen, omdat het vrijwel onmogelijk is en je er veel druk op de hond legt. Nilo bijvoorbeeld wil nog wel eens springen naar mensen die balletjes voor hem gooien. Als ik hem dat af wil leren zou ik daar erg hard in moeten zijn en hem vreselijk frustreren. In plaats daarvan waarschuw ik mensen die balletjes voor hem willen gooien. Geen zin in een springendehond? Dan moet je niet voor hem gooien. In dat opzicht heb ik dus schijt aan die gedachten van Cesar. Ik vind het niet belangrijk genoeg om mijn hond dat met veel moeite af te leren.

En dat zeg ik dus. Mijn honden hebben ook dingen die niet helemaal CM zijn, maar waar ik nul problemen mee heb. Ik heb soms stipjes in de verte waar ik echt geen toestemming voor gegeven heb. Maar als ik 5 minuten wacht komen er blije honden terugrennen. Ik zie geen probleem.

Maar ik werk nog steeds aan sommige dingen die ik wel als een probleem zie. Ik wil niet dat Lilo nog 10 jaar hysterisch doet naar herders en grote zwarte honden.

[Minna]

Ja en nee. Elke hond heeft natuurlijk een karakter een aanleg. Ik denk ook dat heel veel te wijten is aan fokkers die honden verkopen aan elke imbecil, of die een verkeerde hond aan verkeerde mens verkopen.
Als voorbeeld het gezin waar onze Hoopje vandaan komt. Lieve mensen, met de beste bedoelingen, maar totaal ongeschikt voor dat type hond. Ze hadden ook een kleine bulletje, waar ze heel goed mee overweg konden, hond gedroeg zich perfect, geen enkele probleem. Terwijl met Hoopje er niks anders waren dan problemen.
Sommige mensen veroorzaken hun hondenproblemen/probleemhonden uit onwetendheid, anderen ook expres.
En het is idd ook wat vind je een probleem. Mijn honden trekken aan de riem en springen tegen mij op, ik vind het prima, ik leer het ook nooit af, daar ben ik te gemakzuchtig voor en opspringen vind ik niet erg. Ze doen het meestal met enige beleid.
Ik denk dat ik met de gedragsproblemen van onze herplaatsers behoorlijk mooi werk heb geleverd, alleen ik hecht meer waarde aan training binnen sport dan aan opvoeding, en daardoor hebben onze honden dus zogenaamde slechte gewoontes. Ik zou ze er uit kunnen trainen, maar dat hoeft voor mij niet. Gebruik die tijd liever voor het trainen van raakvlakken of paaltjes of sprongtechniek.
En qua oplossing a la CM, ik zou zorgen dat er minstens 5 meter ruimte zit tussen mijn honden en hem. Tsssss betekent bij ons dat ze gas moeten geven, sneller!, niet dat ze passief moeten worden.
Enige is eigenlijk dat Pika vreselijke angst heeft voor kammen, nagels knippen etc. Ze is vanaf geboorte er op gesocialiseerd, maar ze blijft het echt vreselijk vinden. Helaas het moet (gelukkig niet vaak, zo eens in 2 maanden) en dan is het gewoon even doorpakken, hondje op schoot, vasthouden, knippen en klaar. Dat is het enige gedragspunt van onze honden die ik echt graag anders zou willen zien die heropvoedbaar zou kunnen zijn.

[rubyred]

Maar zoals Cesar zegt elke hond is te 'genezen' met gedragsproblemen of die nu een slecht verleden heeft of niet. Ik ben het met hem eens, vergeet het slechte verleden van hond, leef in het moment en doe er iets aan.

[S@ndr@]

ik zie het zo;
aan de ene kant is ligt het wel aan de baas of een gedrag als probleem ervaren wordt.
Bijvoorbeeld, als mijn bullen uitvielen naar andere honden , had ik zoiets van ja het zal, dat is iets om aan en mee te werken ik word er warm nog koud van, terwijl het voor een ander een probleem is :M:.
Dat bullen dat doen is een beetje aanleg( begint rond 15 a 18 maanden meestal, soms eerder) en niet alleen socialisatie of gebrek aan opvoeding- het valt wel bij te sturen en aan te werken.
maar ik zie niet zo gauw een probleem in honden gedrag en ervaar dingen ook niet zomaar als een probleem

[renee-uk]

de stelling is toch niet ' gedragsproblemen zijn altijd te wijten aan de huidige baas?

Als je een herplaatser krijgt met een rotverleden die zich daarnaar gedraagt ligt het ook aan de baas: de vorige namelijk
Dat de nieuwe baas deze er niet altijd uit kan krijgen kan, maar dan is het gedrag nog steeds te wijten aan een baas

Ik denk niet dat je opvoedfouten er altijd uit kunt krijgen, geloof ook niet in 'vergeet het verleden, de hond leeft in het nu' maar ik denk wel dat 90% van de gedragsproblemen te wijten is aan de baas al hoeft dat helemaal niet altijd onwil te zijn, vaak is het ook onkunde, onwetendheid of een foute hond/baas combinatie.

[S@ndr@]

zelfs als je een hond als pup krijgt kunnen er best dingen in gaan zitten die als probleem worden ervaren hoor, dat gebeurt niet alleen bij 2 de tweedehandsjes

[jacq1970]

Ik heb zowel een oudere herplaatser als een hond die ik als pup heb gekregen in huis... en bij beide zit er gedrag in die vanuit het karakter van de hond komen maar er zitten ook dingen in waarvan ik weet dat ik het gewoon niet goed aangepakt heb.
Het uitvallen naar honden naast de fiets.. dat had ik al de eerste keer direkt in d ekiem moeten smoren maar je wilt niet meteen flink corrigeren...
Gelukkig zijn er geen dingen waar ik nu alsnog niet aan kan werken en dat doe ik dan ook braaf.... maar ook bepaalde gedrag als het slopen in huis bv.. ik heb werkelijk geen idee wat ik daar nog aan kan veranderen.. dus ik accepteer het maar, blijf ik lekker calm bij

[renee-uk]

zelfs als je een hond als pup krijgt kunnen er best dingen in gaan zitten die als probleem worden ervaren hoor, dat gebeurt niet alleen bij 2 de tweedehandsjes

dat weet ik en dat ben ik met je eens, maar in een aantal posts boven mij werden wel herplaatsertjes aangehaald en daar reageerde ik op

Maeve schreef:
Nee hoor. Denk aan kennelsyndroom, als jij zo'n hond "tweedehands" krijgt is het echt niet jou schuld dat die hond zich abnormaal gedraagt. In heel veel gevallen ligt het probleem wel bij de eigenaar, maar je mag niet alles over een kam scheren als je het mij vraagt. Er is ook nog zoiets als erfelijkheid.


Bij een herplaatser met problemen kan je natuurlijk niet na een paar weken roepen dat het de schuld van de baas is als het nog geen perfecte hond is.

[_Leonie]

Sommige dingen zit erin denk ik. Zoals Staffords die hondagressief zijn of een Saarloos die angstig is. Afzwakken kan misschien wel.
Maar als je dit van tevoren weet is het ook maar net hoe erg je het als probleem ervaart.

[malinois]

Voor het overgrote deel wel.

[tineke]

de stelling is toch niet ' gedragsproblemen zijn altijd te wijten aan de huidige baas?

Als je een herplaatser krijgt met een rotverleden die zich daarnaar gedraagt ligt het ook aan de baas: de vorige namelijk
Dat de nieuwe baas deze er niet altijd uit kan krijgen kan, maar dan is het gedrag nog steeds te wijten aan een baas

Ik denk niet dat je opvoedfouten er altijd uit kunt krijgen, geloof ook niet in 'vergeet het verleden, de hond leeft in het nu' maar ik denk wel dat 90% van de gedragsproblemen te wijten is aan de baas al hoeft dat helemaal niet altijd onwil te zijn, vaak is het ook onkunde, onwetendheid of een foute hond/baas combinatie.

Dat scheelt typen

[Mama Sanneke]

Ik denk een beetje van wel.
Had ik bv met Luka meer ervaring gehad met honden had ik misschien iets meer van zijn angsten
kunnen ombuigen.
dat wil niet zeggen dat ik niet mijn best heb gedaan

[Hilde]

Niet altijd. Denk maar een Stafford, de meesten zul je echt niet sociaal zien op latere leeftijd. Welke baas je er ook bij zet.

[Veroo]

ja dat denk ik wel.

Die van mij hebben absoluut fouten en ik weet ook waardoor het komt.
Het is alleen zoooo moeilijk om fouten die erin geslopen zijn weer positief om te buigen.
Ik wist niet beter, maar nou wel. Bij een volgende hond zal ik het anders aanpakken.
(zo zie je al heel veel verschil tussen hond 1 en 2 bij ons..)

Ik heb het hier wel over een hond die gewoon bij de baas is opgegroeit en niet over herplaatsers of iets dergelijks.
Dat zijn ook weer fouten van oude bazen die nieuwe bazen mogen gaan oplossen haha

[marye]

Voor een groot gedeelte wel, maar deels kan het er wel in zitten en de ene hond zal het eerder ontwikkelen dan de andere.

[S@ndr@]

O.k ik noem nu een probleem gedrag, opwinding op het training veld en stuiteren
hoe pak je dat aan Ik ben geen CM en waar hij gaat daar wil ik niet eens aan denken( en dat zal de fout ook wel zijn.
wie de instant oplossing heeft mag het zeggen .
dus voor nu vreet ik het, laat hem toch doorgaan met lessen en probeer er wel op mijn manier rust in te brengen.
Ik denk ook wel dat het slijt als het gewoner wordt om te trainen, overkill
Maar is dit gedrag ontstaan door mij, of komt het uit de hond en is het lastig aan te pakken

[Zoek stok!]

Het is maar net wat je onder gedragsproblemen schaart. Dat Izzie terughoudend is, zit in haar karakter. Als ze mensen zou gaan bijten, zie ik dat als mijn falen.

[Daisy@]

Ik denk grotendeels wel.
Als ik eerlijk kijk naar hoe Spike naar andere honden is en doet als hij de kans krijgt.... Natuurlijk, het zit in de aard van het beestje. Maar dat het een tijdje een probleem is geweest ligt meer aan mij.
Doorat hij zielig was met 2 manke poten, operatie's etc, heb ik daar weinig aandacht aan geschonken. Intussen groeide zijn ego natuurlijk wel gewoon door. Nog een keer laten vechten onder het mom, 'ze zoeken het maar een keer uit'. Tja... hoe stom kon ik zijn, héél stom dus.

Had ik dat beter en anders aangepakt allemaal had het nooit echt een tijdje een probleem hoeven te zijn denk ik. De aanleg is er, maar hoe je ermee omgaat maakt héél veel uit.

[Kit]

Soms zit "probleemgedrag" er in, maar dat wil niet zeggen dat je het er nooit uit kunt krijgen. Ozzy's problemen zaten erin, door er hard mee aan de slag te gaan kan ik nu zeggen dat hij een normale hond geworden is.
Verder denk ik zeker dat bepaalde dingen zeker aan de baas te wijten is.

[Podenji]

Niet altijd. Denk maar een Stafford, de meesten zul je echt niet sociaal zien op latere leeftijd. Welke baas je er ook bij zet.

Ik denk ook niet dat CM van zo'n Stafford een sociale hond zal willen maken. Wat er niet inzit kan er ook niet uitkomen.
Maar die hond kan wèl prima leren om andere honden te negeren.
Ik denk dat heel veel probleemgedrag om te buigen is naar ruim acceptabel gedrag. Van alle honden perfecte honden maken zal nooit lukken maar dat moet ook de insteek niet zijn.

precies. je moet niet vergeten dat sommig gedrag als probleemgedrag wordt ervaren in de huidige maatschappij maar dat gedrag is niet ontstaan door de huidige baas, ik bedoel jachtdrift bv of agressie naar andere honden in bepaalde rassen.
De huidige baas is er wel verantwoordelijk voor hoe zich dat uit of gaat uiten, en sja omgevingssfactoren spelen daarbij ook een rol maar daar moet je als baas dan op in kunnen springen.

[Minna]

Wat ik ook een belangrijke punt vind is heiligt de doel alle middelen? En wat is het effect van een probleem oplossen (of onderdrukken) op de rest van de hond?
Dat was bij ons ook het punt ivm het jagen en aggressie-issues met Hoopje.
Ik kan haar uiteraard zo ver in elkaar rammen en corrigeren dat ze zo passief wordt dat ze alleen maar naast mij blijft lopen en niks durft te doen, en dan zou ze dus ook los kunnen.
Alleen vind ik dat ik er dan zo veel druk op zou moeten leggen en de hele hond af zou moeten breken dat het feit dat ze dan los kan lopen daar niet tegenover weegt.
Ik heb liever dat ze dan in een flexi of lange lijn loopt, en naast mij vrolijk komt volgen als er mensen passeren en dat niet iedereen dan haar kan komen aaien of zijn/haar hond met haar kan laten spelen vind ik geen gemis.
Ik vind dat het remedie moet dus in verhouding staan tot wat van doel er haalbaar is. Je kan wel leuk zeggen "elke probleemhond is prima te helpen", maar ik heb ook gevallen gezien waar je beter een hond kan laten inslapen omdat die geestelijk zo beschadigd is dat het heropvoeden/veranderen van gedrag jarenlang vreselijke stress zou opleveren en/of nog een bedreiging voor de omgeving zou vormen. Gelukkig dat soort hele heftige gevallen zijn zeldzaam, maar die zijn er wel.

[CharlesvdBerkt]

Niet altijd

Eerst zal je moeten nagaan of er geen medische oorzaak is
Dan zal je na moeten gaan of het ras gerelateerd is - neem de Saarloos bijvoorbeeld die erg voorzichtig en terughoudend kan zijn. Degene die voor het ras heeft gekozen zal dit - als het goed is - geen probleem vinden en zo wel dan heeft die persoon zijn huiswerk vooraf niet goed gedaan.
Pas daarna komen de gedragsproblemen die door de eigenaar zijn veroozaakt voor zover de eigenaar het trouwens ook een probleem vindt.

Dat soort problemen is er vaak wel uit te trainen, maar dan moet de eigenaar eerst goed inzicht hebben in zijn eigen handelen. Zo niet dan vervalt de eigenaar en de hond vaak weer in hetzelfde gedrag en blijft het "probleem" in stand.

[Moos]

Het ligt er ook erg aan wat je als een gedragsprobleem ziet. Sommige mensen vinden bepaald gedrag helemaal niet zo'n probleem, terwijl een ander datzelfde gedrag bij zijn hond toch wel probleemgedrag zou vinden en er iets aan zou (willlen) doen.

Ik denk wel dat veel aan de baas/hond combinatie ligt, maar bepaalde dingen zitten ook in het karakter. Als je graag een niet waakse allemansvriend wil moet je niet beginnen aan een waaks eenkennig ras en vervolgens dat als probleemgedrag gaan bestempelen wat er maar niet uit te krijgen is.

[Maylala]

Niet altijd

Eerst zal je moeten nagaan of er geen medische oorzaak is
Dan zal je na moeten gaan of het ras gerelateerd is - neem de Saarloos bijvoorbeeld die erg voorzichtig en terughoudend kan zijn. Degene die voor het ras heeft gekozen zal dit - als het goed is - geen probleem vinden en zo wel dan heeft die persoon zijn huiswerk vooraf niet goed gedaan.
Pas daarna komen de gedragsproblemen die door de eigenaar zijn veroozaakt voor zover de eigenaar het trouwens ook een probleem vindt.

Dat soort problemen is er vaak wel uit te trainen, maar dan moet de eigenaar eerst goed inzicht hebben in zijn eigen handelen. Zo niet dan vervalt de eigenaar en de hond vaak weer in hetzelfde gedrag en blijft het "probleem" in stand.

Helemaal eens.

[Carma]

Ik durf gerust te zeggen heel vaak wel. Er zijn inderdaad problemen die ontstaan door andere oorzaken, maar 9 van 10 keer is een eigenaar de oorzaak.