Deze week even een heel slechte week gehad.
De bruiloft was geweldig, de huwelijksreis fantastisch en nu begint het gewone leven weer....zonder Luka.
Ik begrijp nu wat men bedoeld met in een zwart gat vallen....
De afgelopen twee dagen heb ik wakker gelegen, de beelden van Luka die richting weg rent blijven maar komen, net als de tranen.....
Opeens is er wel heel erg de behoefte aan foto's en filmpjes, die heb ik eerder nog niet echt kunnen kijken.
Aan de ene kant wil ik heel graag door met alles, aan de andere kant wil ik op de bank kruipen en even ophouden te bestaan.
De mand is weggehaald, de riemen hangen nog op de kapstok...de etensbak opgeruimd, de voerton nog gevuld.
Pfffff.....wat is dit moeilijk zeg......
