Carma schreef:Qal schreef:Carma, ben je gisteren nog wel een beetje goed de dag door gekomen?

Het gaat....Ik ben helemaal leeg nu. Alle tranen lijken op. Ik weet niet meer wat ik wil en wat ik niet wil, wat ik wel moet doen en niet moet doen. Als een zombie laat ik me leiden door dat gene wat op mijn pad komt. Heel gek, net of ik niets meer kan voelen. Vandaag hebben er drie mensen in tranen voor mij gestaan, omdat ze het zo erg vinden en ik ben geneigd om hen te troosten.... mijn eigen gevoelens zijn op dit moment onbereikbaar voor mij.....
heel herkenbaar..... en ja, dat is ook een soort van leeg zijn, verdoofd.
ik kon me daar vreselijk schuldig over voelen, waarom huil ik niet? waarom ben ik zo vlak? ik sliep ook erg slecht, eten ging moeilijk, dus was mijn energie wel een beetje kwijt ook, logisch dat je dan ook in een soort "stilstaande" staat verandert.
hier kwam het wel weer terug, de tranen, woede, onmacht, gemis, verdriet ... alleen wel beter in de hand te houden en niet zo constant.
geef jezelf de tijd en de rust meis, het is niet niks.
soms weet je lijf of geest prima waarom iets zo is, om jezelf te beschermen.
heel cliché , maar elke dag is er weer 1, neem hem zoals hij komt. huil, praat, lach of geen van allen.. van mij krijg je iig een hele dikke knuffel, ik voel enorm met je mee en moet veel aan je denken
