! Je blafte hard naar ons, maar al snel had je door dat we koekjes hadden. Deze koekjes zorgden ervoor dat je bijna een gat in mijn broek had gegeten, want in die zak zaten toch écht nog meer koekjes wist jij! Ondanks je streken wist ik het gelijk; jij werd mijn nieuwe hondje. Al vrij snel bleken wij een wereldmatch. Je was een hele leergierige hond die alles leuk vond, als je maar met me mee mocht! We groeiden uit tot een eenheid, waar ik ging ging jij ook. Samen naar het werk, samen naar training, samen op vakantie, samen lekker de hort op.... Reijer zei vaak gekscherend: mijn grootste concurrent is Luka! Met jou lag ik immers ook knuffelent op de bank en met jou was ik elke dag weer weg.Voor mij was je de perfecte hond. Als minpuntje kon ik eigenlijk alleen maar noemen dat je jachtgedrag wel iets minder mocht zijn.
Helaas is dit jou uiteindelijk ook fataal geworden.
Vanmiddag ben je achter een haas aan gegaan en de klap ik vervolgens hoorde zal ik nooit vergeten. Een auto had je geraakt. Ik heb gerend, zag je nergens, ik hoorde je, in de bosjes,...ik zag je en riep je naam. Ik ben naast je gaan zitten. Ik voelde een hartslag, maar zag dat je slijmvliezen weinig kleur hadden en ook je reflexen waren er al niet meer. Gelijk heb ik de dierenartsenpraktijk gebeld, twee collega's van mij zijn gelijk de auto ingestapt en ze waren er binnen 5 minuten. Maar het was al te laat.....ik heb je nog gereanimeerd en beademt.....ik heb jouw naam gefluisterd en je gesmeekt om bij mij te blijven.... je was al weg....
Hoe moet dat nu Luka? Hoe moet ik nou zonder jou? Ik ben kapot....kapot van verdriet. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik je niet aangelijnd had....ik had zuiniger op je moeten zijn, zo'n hond als jij....daar is er immers maar 1 van.
Mijn vriendje, mijn maatje. Ik hou zo verschrikkelijk veel van je en ik ga je zo vreselijk missen. Ik weet gewoon even niet hoe ik verder moet....komt wel weer, maar voor nu ben ik compleet verslagen.
Dag lieve, knappe reus van me. Dag mannetje.
TARAK
