Nou is dat geen wereldschokkende ramp verder, maar echt leuk vindt ze het ook niet


Ik heb haar nooit los laten lopen in de wijk e.d omdat ze lang wat schrikkerig is geweest, maar dat is sinds Vera ook helemaal over, dus 'telt' ook niet meer mee.
Nu heb ik net een grote ronde door de wijk gedaan (40 min, de wijk hier is allemaal woonerf of 30 km zone met hele brede stoepen) met Vera aangelijnd (die negeert bepaald niet alles

Saar was he-le-maal in d'r hum, liep echt te huppelen, en liep zelfs stukjes een beetje voor me i.p.v het altijd en eeuwige aan mijn enkels meehobbelen wat ze aan de lijn dus doet. Maar ze let nog wel uitstekend op, houdt een cirkel van ongeveer 1, 1.5 meter aan rondom mij en Vera, en gaat ook direct stilstaan als ik met Vera stil ga staan. Als we ergens een (hele rustige, en dan bedoel ik echt heel rustig, deze hele 40 min hebben we 1 rijdende auto gezien) weg over moeten steken ga ik dus stil staan met aangelijnde Vera, en dan staat Saar ook direct stil.
Zou ze nou eens een keer toch iets verder gaan, of toch opeens niet stil staan terwijl ik dat wel doe (acht de kans erg klein, maar het blijft een hond natuurlijk) dan is ze met een "Saartje" ook meteen weer bij de les te krijgen.
Dus nou ja, ik denk er sterk over om Saar maar gewoon lekker altijd los mee te nemen.
Wat denken jullie? Toch een te groot risico, of asociaal ten opzichte van andere hondenbezitters (Saar negeert dus he, in de letterlijke zin van het woord, en straalt nul komma nul dreiging uit)? Of maar gewoon lekker doen?