
Dus mijn idee is dat als je je hond keuzes geeft je hem ook enorm gaat teleurstellen als hij een keer zijn zin niet kan krijgen. Volgens mij is dat juist zielig. Als je hond weet dat je gaat wandelen en niks te kiezen heeft is hij altijd blij. Dat is wat ik merk in ieder geval. Mijn honden zijn altijd blij, weten dat ze niks in de melk te brokkelen hebben over routes en naar huis gaan en dus zijn ze heerlijk blij en ongecompliceerd rondom wandelingen.
Gelukkig ook maar want als ik geen zin heb en mijn honden een beetje ondankbaar gaan lopen zeiken over waar ze heen willen of tegen hun zin mijn rondje sloffen met een lang gezicht dan is de lol er voor mij ook wel af. :N: Misschien dat dat de reden is dat ik geen gemekker toesta en ze dus ook nooit zeuren of mekkeren. Ik bepaal en dat vinden ze prima gelukkig

Los mogen ze sowieso niet achter mij lopen en sjoeshh ik ze voor me uit als een musher

