. Aangezien wij een aardige tijd als oppas hebben gefunctioneerd voor dit mannetje als mijn schoonouders in Indonesie verbleven.
De laatste jaren ging ie al flink achteruit, last van artrose, werd blind, en met de tijd ook steeds dover.
Maar plezier had ie nog steeds de afgelopen paar jaar. Dat zag je aan alles!
Hij genoot nog steeds van boswandelingen, hij genoot van het heerlijk samen kroelen, of gewoon zijn heerlijke
middagdutje (want dat mag als je al zo oud bent).
Zijn geboortedatum weten we niet, maar Kees is plus minus 17 jaar oud geworden! Een mooie leeftijd, waarvan hij
16 jaar een heerlijk huis heeft gekend.
Helaas ging je de laatste weken hard achteruit. Kees kon nog moeilijk overeind blijven op een laminaat vloer, en er kwamen
al snel kleden overal in huis te liggen bij mijn schoonouders. Maar dat mocht niet meer baten. Een paar weken later gaf je
aan echt op te zijn. Constante pijn, niet meer uit willen, incontinent worden. Dat was het signaal dat het gedaan was.
Je levenslust was er niet meer.
Keesje, gekke dreutel, we zullen je missen. Rust zacht mooie kleine vent.
Sterkte voor jullie allemaal....
TARAK
