Waarom een jachthond voor jachttraining?

[Frenk]

Je leert de hond wat kunstjes (en dat kan een herder perfect ook leren).

Dat lijkt me nou zo zonde.. Niet dat het niet leuk is om 'apporteersport' te hebben, maar dat lijkt me toch wel iets anders dan 'jacht'

Het is een alternatief.
Lang niet alle jachthonden kunnen aan de bak.
En een beetje appèl op je honden hebben, heeft ook wel wat hoor
Niet elk mens is geschikt om blij een konijntje aan te nemen van de hond als hij dat heeft gevonden
Terwijl hij de hond wel een redelijk alternatief kan bieden.

Nee, natuurlijk is apporteersport hartstikke leuk, maar zoals jullie het vertellen is dat niet iets wat aan 'jachthonden' voorbehouden zou moeten zijn, omdat het iets vraagt wat alleen een 'jachthond' kan bieden. Dat zou met praktijkjacht dus wel het verschil zijn. Begrijp je wat ik bedoel?

[ranetje]

Op puppycursus een Heidewachtel pup die trots een dode duif bij het vrouwtje kwam brengen, vrouwtje heeft hem gelukkig wel aangepakt (jaaa, de fokker had dat ook al gezegd)

Wat je gehoord kan hebben Martijn is dirigeren, dan worden er 2 fluitjes gebruikt, de kom fluit en de zitfluit. De laatste klinkt als een scheidsrechtersfluit en sommige voorjagers vergeten af en toe dat honden heus goede oren hebben.
Verder is het ook zo dat veel mensen leuk jachttraining gaan doen met hun getalenteerde hond en niet eerlijk naar zichzelf durven kijken als voorjager.
Het is een ingewikkeld spel, je moet je hond goed kunnen lezen, het spelletje van de wind onder de knie hebben en over een goede timing beschikken.
Da's lang niet voor iedereen weggelegd!

Nou als ik de verhalen van Marc en Martijn goed heb gelezen was het niet alleen dirigeren

Nee, dat begrijp ik maar een leek heeft geen idee wat de fluitjes betekenen, toch?

Dat is waar, maar rood aaangelopen schreeuwende en vloekende bazen .................. ?

[ranetje]

Het is een alternatief.
Lang niet alle jachthonden kunnen aan de bak.
En een beetje appèl op je honden hebben, heeft ook wel wat hoor
Niet elk mens is geschikt om blij een konijntje aan te nemen van de hond als hij dat heeft gevonden
Terwijl hij de hond wel een redelijk alternatief kan bieden.

Nee, natuurlijk is apporteersport hartstikke leuk, maar zoals jullie het vertellen is dat niet iets wat aan 'jachthonden' voorbehouden zou moeten zijn, omdat het iets vraagt wat alleen een 'jachthond' kan bieden. Dat zou met praktijkjacht dus wel het verschil zijn. Begrijp je wat ik bedoel?

Jawel
Maar ìs apporteersport voorbehouden aan alleen jachthonden?
Dan bedoel ik dus niet de jachttraining van de KNJV

[Frenk]

Jawel
Maar ìs apporteersport voorbehouden aan alleen jachthonden?
Dan bedoel ik dus niet de jachttraining van de KNJV

Ah ik vermeng weer twee dingen Even voor de leek: wat maakt de jachttraining van de KNJV echt 'jacht' (dus dat je een jachthond moet hebben om het te kunnen?).

[ranetje]

Jawel
Maar ìs apporteersport voorbehouden aan alleen jachthonden?
Dan bedoel ik dus niet de jachttraining van de KNJV

Ah ik vermeng weer twee dingen Even voor de leek: wat maakt de jachttraining van de KNJV echt 'jacht' (dus dat je een jachthond moet hebben om het te kunnen?).

Bij de KNJV wordt getraind met wild.
Het heeft nog steeds als doel om honden op te leiden voor de praktijk.

Door de grote aantallen wedstrijdlopers begint het helaas steeds meer een wedstrijdsport te worden (met wildapport) waarbij de regeltjes de boventoon gaan voeren.

Apporteersport is met dummy's en niet met wild.

[Gos]

Het is dus vaak zoeken naar een balans tussen zelfstandig werken door de hond en het onder controle houden van wat hij doet (appèl). Het gaat dus niet puur om het appèl en de oefeningen.
Het gaat erom de hond klaar te maken voor de praktijk (of in ieder geval is dat wel de oorsprong). En in de praktijk wil je dus niet honden hebben die puur op basis van appèl een bepaalde oefening goed kunnen, zoals een apport. Ze moeten in staat zijn het apport binnen te brengen, ook al kan dat niet volgens de standaard aangeleerde oefening. De basiskennis wordt met de oefeningen die in de proeven terugkomen neergezet, maar de praktijk is weerbarstiger. Dan moet de hond dus voldoende flexibel zijn en inventief om zelf met oplossingen te komen en door te zetten, ook al is het anders dan in de oefensitauties. Daar heb je dus die zelfstandigheid voor nodig.

Ik vind dit een mooi stukje, en toepasbaar op veel meer trainingen dan alleen de jacht. Je kunt het ook toepassen op politiehondentraining (zowel zoek- als bijtwerk), speuren, reddingswerk. Persoonlijk krijg ik ook de grootste kick als de hond een probleem zelfstandig oplost. En inderdaad, als de hond zeker is in zijn werk, komt die snelheid vaak vanzelf.

[Zeeuwse labjes]

Het is dus vaak zoeken naar een balans tussen zelfstandig werken door de hond en het onder controle houden van wat hij doet (appèl). Het gaat dus niet puur om het appèl en de oefeningen.
Het gaat erom de hond klaar te maken voor de praktijk (of in ieder geval is dat wel de oorsprong). En in de praktijk wil je dus niet honden hebben die puur op basis van appèl een bepaalde oefening goed kunnen, zoals een apport. Ze moeten in staat zijn het apport binnen te brengen, ook al kan dat niet volgens de standaard aangeleerde oefening. De basiskennis wordt met de oefeningen die in de proeven terugkomen neergezet, maar de praktijk is weerbarstiger. Dan moet de hond dus voldoende flexibel zijn en inventief om zelf met oplossingen te komen en door te zetten, ook al is het anders dan in de oefensitauties. Daar heb je dus die zelfstandigheid voor nodig.

Ik vind dit een mooi stukje, en toepasbaar op veel meer trainingen dan alleen de jacht. Je kunt het ook toepassen op politiehondentraining (zowel zoek- als bijtwerk), speuren, reddingswerk. Persoonlijk krijg ik ook de grootste kick als de hond een probleem zelfstandig oplost. En inderdaad, als de hond zeker is in zijn werk, komt die snelheid vaak vanzelf.

Precies. Zo bedoelde ik het ook. Je kunt een labrador waarschijnlijk ook wel aanleren dat hij een pakwerker in die mouw moet bijten (als een oefening of trucje), maar er een betrouwbare politiehond van maken vraagt veel meer dan dat trucje. Daar heb je de werkelijke aanleg en passie voor nodig die past bij het werk wat je van je hond vraagt. Zo ook in de jacht(praktijk).

[ranetje]

Het is dus vaak zoeken naar een balans tussen zelfstandig werken door de hond en het onder controle houden van wat hij doet (appèl). Het gaat dus niet puur om het appèl en de oefeningen.
Het gaat erom de hond klaar te maken voor de praktijk (of in ieder geval is dat wel de oorsprong). En in de praktijk wil je dus niet honden hebben die puur op basis van appèl een bepaalde oefening goed kunnen, zoals een apport. Ze moeten in staat zijn het apport binnen te brengen, ook al kan dat niet volgens de standaard aangeleerde oefening. De basiskennis wordt met de oefeningen die in de proeven terugkomen neergezet, maar de praktijk is weerbarstiger. Dan moet de hond dus voldoende flexibel zijn en inventief om zelf met oplossingen te komen en door te zetten, ook al is het anders dan in de oefensitauties. Daar heb je dus die zelfstandigheid voor nodig.

Ik vind dit een mooi stukje, en toepasbaar op veel meer trainingen dan alleen de jacht. Je kunt het ook toepassen op politiehondentraining (zowel zoek- als bijtwerk), speuren, reddingswerk. Persoonlijk krijg ik ook de grootste kick als de hond een probleem zelfstandig oplost. En inderdaad, als de hond zeker is in zijn werk, komt die snelheid vaak vanzelf.

Precies. Zo bedoelde ik het ook. Je kunt een labrador waarschijnlijk ook wel aanleren dat hij een pakwerker in die mouw moet bijten (als een oefening of trucje), maar er een betrouwbare politiehond van maken vraagt veel meer dan dat trucje. Daar heb je de werkelijke aanleg en passie voor nodig die past bij het werk wat je van je hond vraagt. Zo ook in de jacht(praktijk).

[laeken]

Als eerste wil ik zeggen dat ik blij ben dat de topic niet verkeerd gevallen is en dat het niet mijn bedoeling is om net te doen alsof een herder beter in alles zou zijn. Daar ben ik blij om.

Wat er hier precies gebeurd is het volgende. Honden worden vrij hard gecorrigeerd in veel trainingen en ik zie nooit spel of beloning. De honden worden veel gerukt aan hun riemen en er wordt heel veel geschreeuwd in de gezichten van de honden. RUK RUK RUK, Nou is het genoeg. Ik waarschuw je nog 1 keer en meer blabla. Flatcoats die dus echt met de staart tussen de benen en een hand om hun strot berispt worden. Dan doen ze wat er gevraagd wordt en dan is het meer van, zooo, hehe, hij kan het, LOS! EN NU ZITTEN!

Het is al een paar keer zo erg geweest dat ik er iets van gezegd heb. Een keer moest ik Martijn tegenhouden want toen werd er een flatcoat aan zijn nekvel opgetild, heen en weer geschud en tegen de grond gegooid omdat hij niet mooi naast ging zitten

Op een dag kwam er een golden op Eva af gerend. Honderd meter van zijn baas af. Fluiten als een debiel (dus Eva werd opgefokt van dat gefluit, die raakt altijd opgefokt als mensen opgefokt tegen hun honden doen, vraag me niet waarom....) en sprong grauwend op die hond. Was een hele lieve blije hond. Hond rent weg, Eva er nog even achteraan, echt een bitch dan, en uiteindelijk krijgt die hond dan bij terugkomst ook nog even op zijn falie.

Er lopen hier meerdere trainingen en nogmaals, ik weet niet welke scholen zo doen en welke beter zijn.

Maar ik vind het dus vrij zorgelijk dat rasgroep gebonden trainen zo weinig in die honden los maakt. Mijn eigen nichtje heeft met haar flatcoat ook die training gedaan. Toen hij het apport liet vallen heeft de trainer hem een klap gegeven, apport in de bek gedaan en zo hard gedrukt dat zijn lippen gingen bloeden door zijn eigen tanden. Natuurlijk is mijn nichtje weggelopen om nooit meer terug te komen. Haar hond heeft 2 jaar nodig gehad om weer iets te durven apporteren. Als dat nog steeds zo gaat begrijp ik waarom die honden voor hun baas met apport met de staart tussen de benen de laatste stukjes kruipend afleggen soms.

En natuurlijk zie ik ook honden die blaffend op hun beurt wachten en die niet snel genoeg kunnen rennen om te werken. Maar eerlijk gezegd zouden Dapper en Eva dat dus ook makkelijk kunnen. Eva kan ook opstoten, fazanten zoeken, revieren etc etc. Jachtinstinct is zeker niet voorbehouden aan jachthonden. Juist Belgische herders hebben erg veel jachtlust. Ook wuilus was dol op waterapporten en jagen. Zij was wel 25% labrador wat een rol kan spelen. Hoewel de DH van mijn tante ook dol is op konijnenjacht op Terschelling :N:

[Moos]

Maar ik vind het dus vrij zorgelijk dat rasgroep gebonden trainen zo weinig in die honden los maakt. Mijn eigen nichtje heeft met haar flatcoat ook die training gedaan. Toen hij het apport liet vallen heeft de trainer hem een klap gegeven, apport in de bek gedaan en zo hard gedrukt dat zijn lippen gingen bloeden door zijn eigen tanden. Natuurlijk is mijn nichtje weggelopen om nooit meer terug te komen. Haar hond heeft 2 jaar nodig gehad om weer iets te durven apporteren. Als dat nog steeds zo gaat begrijp ik waarom die honden voor hun baas met apport met de staart tussen de benen de laatste stukjes kruipend afleggen soms. :piew:

En dan begrijp ik ook wel waarom die training zo weinig losmaakt bij die honden
Volgens mij zijn best wat jachthondenrassen vrij gevoelig, en ik kan me wel voorstellen dat de lol in dit soort dingen er dan snel af is voor die hond. Dan moet je misschien weer vol doorzetten in het werken met straffen en correcties (zoals hier laatst een flimpje van te zien was van een Amerikaanse vent die zogenaamd een goede jachthondentrainer was) om de hond het toch te laten doen. Maar van lol is dan geen sprake meer.

[Renee1966]

Nou sorry hoor, dat vind ik dus asociaal als er zo met die beesten getraind wordt.
Logisch dat die honden er geen zin in hebben toch
Volgens mij is dat nu wat ze noemen "oude school".
Tegenwoordig wordt er ook op andere manieren jachttraining gegeven.
Bij ons op de club in ieder geval wel, een vriendin van mij doet mee, en dat gaat met positieve trainingsmethoden hoor.
Zelf doe ik daar apporteersport en dat gaat ook niet met grof geweld.

Mijn hond apporteert iig als een speer, alles doet ze trouwens supersnel (is soms wel eens lastig, afstoppen moet je ruim van te voren fluiten, anders is ze er al voorbij ).
Oke ze gaat nog wel eens met het apport er vandoor , op een jachtforum volgde daarop direct het advies TT (zucht), ik probeer het anders op te lossen.
Uiteindelijk zal dat ook nog wel goedkomen en dan heb ik een wereldhondje, dat apporteert als de beste en het nog LEUK vindt ook.

[laeken]

Dat bedoel ik dus. Ik begrijp totaal niet wat de noodzaak van schreeuwen tegen zulke gevoelige honden is. En ik begrijp dat berispen door de kop vast te houden en dan in het gezicht te praten al helemaal niet. Jeetje, die honden zijn zo zacht als boter en lijken mij soms gewoon een beetje dom en iets te vrolijk om zo serieus met steeds weer die taak om te gaan. Niet iets om kwaad om te worden. Neem dan een snoeiharde hond als een draadhaar-reu uit jagerslijnen en ga daar ruw en streng mee doen nadat je hem uit hebt laten razen en hij de spelletjes echt kent. Die kan het beter hebben dan een goldenteefje dat alleen maar lief wil doen en die op zondag even buiten jachttraining mag doen

[Moos]

Dat bedoel ik dus. Ik begrijp totaal niet wat de noodzaak van schreeuwen tegen zulke gevoelige honden is. En ik begrijp dat berispen door de kop vast te houden en dan in het gezicht te praten al helemaal niet. Jeetje, die honden zijn zo zacht als boter en lijken mij soms gewoon een beetje dom en iets te vrolijk om zo serieus met steeds weer die taak om te gaan. Niet iets om kwaad om te worden. Neem dan een snoeiharde hond als een draadhaar-reu uit jagerslijnen en ga daar ruw en streng mee doen nadat je hem uit hebt laten razen en hij de spelletjes echt kent. Die kan het beter hebben dan een goldenteefje dat alleen maar lief wil doen en die op zondag even buiten jachttraining mag doen

Ja precies, ik word daar ook heel verdrietig van als ik dat hoor. Je zou Vera er dus echt kapot mee maken. En ik denk dat ze dan ook niet meer wil apporteren op een gegeven moment terwijl ze met 8 weken al koekies uitkwatte voor de dummy, en echt heel erg apporteer-gericht is.

Maar misschien is dat een beetje hetzelfde als je bij bijvoorbeeld IPO ook hebt. Tenminste, van wat ik hier zo lees kan het daar er ook erg heftig aan toen gaan bij de ene vereniging terwijl de andere juist anders traint?

[Frenk]

Jawel
Maar ìs apporteersport voorbehouden aan alleen jachthonden?
Dan bedoel ik dus niet de jachttraining van de KNJV

Ah ik vermeng weer twee dingen Even voor de leek: wat maakt de jachttraining van de KNJV echt 'jacht' (dus dat je een jachthond moet hebben om het te kunnen?).

Bij de KNJV wordt getraind met wild.
Het heeft nog steeds als doel om honden op te leiden voor de praktijk.

Door de grote aantallen wedstrijdlopers begint het helaas steeds meer een wedstrijdsport te worden (met wildapport) waarbij de regeltjes de boventoon gaan voeren.

Apporteersport is met dummy's en niet met wild.

Maar in hoeverre moet je voor de KNVJ training een jachthond hebben? Of kun je het een herder net zo goed leren?

[Renee1966]

Dat bedoel ik dus. Ik begrijp totaal niet wat de noodzaak van schreeuwen tegen zulke gevoelige honden is. En ik begrijp dat berispen door de kop vast te houden en dan in het gezicht te praten al helemaal niet. Jeetje, die honden zijn zo zacht als boter en lijken mij soms gewoon een beetje dom en iets te vrolijk om zo serieus met steeds weer die taak om te gaan. Niet iets om kwaad om te worden. Neem dan een snoeiharde hond als een draadhaar-reu uit jagerslijnen en ga daar ruw en streng mee doen nadat je hem uit hebt laten razen en hij de spelletjes echt kent. Die kan het beter hebben dan een goldenteefje dat alleen maar lief wil doen en die op zondag even buiten jachttraining mag doen

Nou vind ik dat weer het andere uiterste hoor.
Mijn hondje kruising labradorxduitse staande langhaar, is heel lief, maar zacht als boter is ze zeker niet .
En als madam het echt te bont maakt en mij bv willens en wetens voor jan joker laat staan en met het apport aan de haal gaat.
Dan ren ik er achteraan, grijp haar even bij de wammen en spreek haar zeer vermanend toe (voor de goede orde, zij denkt dan dat ik heel boos ben, allemaal gespeeld natuurlijk).
Dan gaat het staartje eventjes omlaag, om vervolgens weer net zo vrolijk mee te lopen ( en de volgende apporten wél braaf binnen te brengen).

Corrigeren mag best vind ik, maar wel gedoseerd, dus kijken wat een hond kan hebben.

[Marjoleine]

Maar ik vind het dus vrij zorgelijk dat rasgroep gebonden trainen zo weinig in die honden los maakt. Mijn eigen nichtje heeft met haar flatcoat ook die training gedaan. Toen hij het apport liet vallen heeft de trainer hem een klap gegeven, apport in de bek gedaan en zo hard gedrukt dat zijn lippen gingen bloeden door zijn eigen tanden. Natuurlijk is mijn nichtje weggelopen om nooit meer terug te komen. Haar hond heeft 2 jaar nodig gehad om weer iets te durven apporteren. Als dat nog steeds zo gaat begrijp ik waarom die honden voor hun baas met apport met de staart tussen de benen de laatste stukjes kruipend afleggen soms.

Ik vind het vooral zorgelijk dat er nog steeds trainingen zijn die zo te werk gaan.

Bij onze trainingsgroep gaat het er absoluut niet zo aan toe.
Hier lopen alleen maar blije, vrolijke hondjes.
Ik wil je van harte uitnodigen hier eens te komen kijken hoe het ook kan, en dat meen ik.
Ik weet maar al te goed dat het erg fout gaat in de jachttrainingen zo af en toe, maar dat is gelukkig niet overal zo.
Dus je roept maar!
Ik denk dat je het erg leuk zou vinden.
En Enge Hedders mogen ook meedoen als ze dat willen

[Frenk]

Maar eerlijk gezegd zouden Dapper en Eva dat dus ook makkelijk kunnen. Eva kan ook opstoten, fazanten zoeken, revieren etc etc. Jachtinstinct is zeker niet voorbehouden aan jachthonden. Juist Belgische herders hebben erg veel jachtlust. Ook wuilus was dol op waterapporten en jagen. Zij was wel 25% labrador wat een rol kan spelen. Hoewel de DH van mijn tante ook dol is op konijnenjacht op Terschelling :N:

Maar heb je om die opdrachten uit te voeren jachtinstinct nodig? Of gewoon eventueel wat langer geduld om het een niet jachthond aan te leren? Ik bedoel, apporteren is iets wat je heel duidelijk aan kunt leren (zelfs Frenk kan leren apporteren, zo blijkt ), dat zie ik met het herderen en drijven van schapen en ander vee nog niet zo voor me Of zou je zelfs dat aan niet geboren 'herders' aan kunnen leren?

[Marjoleine]

Maar in hoeverre moet je voor de KNVJ training een jachthond hebben? Of kun je het een herder net zo goed leren?

Natuurlijk kan dat.

Maar de proeven mag je niet meedoen.
Daarvoor heeft de FCI regels bepaald ooit, en daar vallen dus alleen de honden uit groep 6, 7 en 8 onder (uit mijn hoofd).
En in elk geval geen herders dus.

Kijk eens, ik mag met mijn stabij weer geen herderwerk doen.
Elk ras zijn doel.
Dat was ooit, lang geleden en oorspronkelijk, dus ook het idee

[Renee1966]

Mag ik eigenlijk met mijn kruising labrador x duitse staande langhaar meedoen, valt tenslotte in de goede categorieën.
Of moet het een echte rashond zijn?

[Frenk]

Maar in hoeverre moet je voor de KNVJ training een jachthond hebben? Of kun je het een herder net zo goed leren?

Natuurlijk kan dat.

Maar de proeven mag je niet meedoen.
Daarvoor heeft de FCI regels bepaald ooit, en daar vallen dus alleen de honden uit groep 6, 7 en 8 onder (uit mijn hoofd).
En in elk geval geen herders dus.

Kijk eens, ik mag met mijn stabij weer geen herderwerk doen.
Elk ras zijn doel.
Dat was ooit, lang geleden en oorspronkelijk, dus ook het idee

Dat begrijp ik wel, dat dat het idee was Maar als veel andere rassen 'het spelletje' (mag ik het zo oneerbiedig noemen? :N:) ook kunnen meespelen, wat maakt dat dan uit? Ik heb ook nooit begrepen waarom je niet met elke willekeurige hond aan IPO mee mag doen. Als de hond in kwestie het kan, dan toch prima

Ik ben er alleen vanuit gegaan dat er wel iets zou zijn wat de jachthondenrassen wel hebben of kunnen en de andere rassen niet, wat ze specifiek geschikt maakt voor de jacht.

Maar zou je met een stabij wel herderwerk *kunnen* doen?

[*Esther]

Mag ik eigenlijk met mijn kruising labrador x duitse staande langhaar meedoen, valt tenslotte in de goede categorieën.
Of moet het een echte rashond zijn?

Volgens mij mag jij tot het B-diploma meedoen, voor een A-diploma moet je een hond uit de genoemde rasgroepen hebben met stamboom......

Wij hebben voor de fun een jachttraining gegeven voor een hondenvereniging, jaren geleden en daar zaten ook Zwitserse Witte Herders, een Border Collie o.a. in.
De Border Collie heeft zelfs een eend uit t water geapporteerd, zoveel drive had zij
Mijn Luna, Welsh Corgi heeft eens met het veel plezier een fazantensleep helemaal uitgelopen, alleen vond zij de fazant geen beloning aan t eind Maar t neusje en doorzettingsvermogen had ze wel

[Marjoleine]

dat vind ik toch iets te simpel gesteld - zo lijkt het haast alsof alle typische jachthondentrekjes zoals goed en wijd revieren, slagen maken, voorstaan, luid zijn op het spoor enz. totaal onbelangrijk zouden zijn voor het jachtwerk en dat denk ik toch echt niet. net zoals ik het niet onnuttig vind dat een herder het (nog) in zich heeft om te herderen en te drijven.

oké, voor de gemiddelde hondenbaas die toch niet jaagt (of met schapen werkt) zal het weinig uitmaken als je alleen het trainingsspelletje wil spelen, maar als ik jager zou worden (maar dat is nog niet voor morgen :N: ) zou ik me nu niet meteen een rottweiler aanschaffen, om maar iets te zeggen .

Wat is er te simpel aan?

Hebben we er weer een? Een miscommunicatie bedoel ik?

[Zeeuwse labjes]

Als eerste wil ik zeggen dat ik blij ben dat de topic niet verkeerd gevallen is en dat het niet mijn bedoeling is om net te doen alsof een herder beter in alles zou zijn. Daar ben ik blij om.

Wat er hier precies gebeurd is het volgende. Honden worden vrij hard gecorrigeerd in veel trainingen en ik zie nooit spel of beloning. De honden worden veel gerukt aan hun riemen en er wordt heel veel geschreeuwd in de gezichten van de honden. RUK RUK RUK, Nou is het genoeg. Ik waarschuw je nog 1 keer en meer blabla. Flatcoats die dus echt met de staart tussen de benen en een hand om hun strot berispt worden. Dan doen ze wat er gevraagd wordt en dan is het meer van, zooo, hehe, hij kan het, LOS! EN NU ZITTEN!

Het is al een paar keer zo erg geweest dat ik er iets van gezegd heb. Een keer moest ik Martijn tegenhouden want toen werd er een flatcoat aan zijn nekvel opgetild, heen en weer geschud en tegen de grond gegooid omdat hij niet mooi naast ging zitten

Op een dag kwam er een golden op Eva af gerend. Honderd meter van zijn baas af. Fluiten als een debiel (dus Eva werd opgefokt van dat gefluit, die raakt altijd opgefokt als mensen opgefokt tegen hun honden doen, vraag me niet waarom....) en sprong grauwend op die hond. Was een hele lieve blije hond. Hond rent weg, Eva er nog even achteraan, echt een bitch dan, en uiteindelijk krijgt die hond dan bij terugkomst ook nog even op zijn falie.

Er lopen hier meerdere trainingen en nogmaals, ik weet niet welke scholen zo doen en welke beter zijn.

Maar ik vind het dus vrij zorgelijk dat rasgroep gebonden trainen zo weinig in die honden los maakt. Mijn eigen nichtje heeft met haar flatcoat ook die training gedaan. Toen hij het apport liet vallen heeft de trainer hem een klap gegeven, apport in de bek gedaan en zo hard gedrukt dat zijn lippen gingen bloeden door zijn eigen tanden. Natuurlijk is mijn nichtje weggelopen om nooit meer terug te komen. Haar hond heeft 2 jaar nodig gehad om weer iets te durven apporteren. Als dat nog steeds zo gaat begrijp ik waarom die honden voor hun baas met apport met de staart tussen de benen de laatste stukjes kruipend afleggen soms.

En natuurlijk zie ik ook honden die blaffend op hun beurt wachten en die niet snel genoeg kunnen rennen om te werken. Maar eerlijk gezegd zouden Dapper en Eva dat dus ook makkelijk kunnen. Eva kan ook opstoten, fazanten zoeken, revieren etc etc. Jachtinstinct is zeker niet voorbehouden aan jachthonden. Juist Belgische herders hebben erg veel jachtlust. Ook wuilus was dol op waterapporten en jagen. Zij was wel 25% labrador wat een rol kan spelen. Hoewel de DH van mijn tante ook dol is op konijnenjacht op Terschelling :N:

Gewoon een heel ouderwetse en achterjhaalde manier van trainen dus. Helaas komt dat ook in de jachttraining nog steeds voor, net als in alle andere vormen van hondentraining. Gelukkig zijn er ook steeds meer trainingsgroepen die het op een andere manier aanpakken

En de basisoefeningen zoals die in de KNJV proeven gevraagd worden zou jij waarschijnlijk prima met Eva kunnen doen. Maar het jachtinstinct van een herder is niet goed vergelijkbaar met die van bijv een labrador. De DH van je tante vindt de konijnenjacht prachtig, maar wat gebeurt er als ze het konijn ook echt te pakken krijgt? De kans is vrij klein dat ze die onbeschadigd bij je tante komt inleveren zoals mijn Saar dat doet(levende cavia dan in dat geval, fijn zo'n herfstvakantie dan kom je nog 'ns wat tegen in het bos )

Elke hond heeft ergens nog wat jachtinstinct in zich, maar wat de mens daar in de loop der tijden mee heeft gedaan in de selectie is iets heel anders. Bij de één is het gebruikt om de schapen bij elkaar te drijven en is dus juist de laatste fase van de jacht 'eraf geknipt' in het gedrag, bv bij de BC. Bij de ander is het jagen zelf beteugeld en komt de hond pas echt goed tot z'n recht als het inmiddels dode wild gehaald en (onbeschadigd) teruggebracht mag worden, zoals de retriever. Daar zitten dus grote verschillen in.

[laeken]

Mijn overgrootopa (heb ik uit overlevering) ging altijd jagen met zijn Duitse herders. Hij vond die veel beter dan jachthonden. Ze konden nl naast opstoten en apporteren ook prima zelf dieren vangen wat wel handig was als je ergens stil moest zijn met jagen/stropen :N:

[Marjoleine]

ik dacht dat je hiermee bedoelde dat je een herder net zo goed kan leren te jagen (functioneel voor de jacht bedoel ik dan) als een jachthond en dat zie ik toch niet zo, om de redenen die ik hoger formuleer .

Ah, ja, we hadden er weer één

Frenk vroeg heel gericht of je een herder voor de KNJV proeven kon gebruiken.
En ja, dat kan.
Of ie er een topper in wordt is een tweede, maar het kan wel.

Ik zou het dus niet doen want zoals ik ergens anders al zei: elk ras zijn eigen functie, dat is zoals het ooit bedoeld is.
Daar was over nagedacht (toch?).
Maar een herder kán dus wel, al mag ie niet tot het eind alles meedoen, want tja, hij is toch een herder.

Dus eigenlijk zijn we het gewoon eens

[Jaap*]

Mijn overgrootopa (heb ik uit overlevering) ging altijd jagen met zijn Duitse herders.

Mijn opa had een bouvier voor het apporteren
Maar voor het veldwerk had hij staande honden

[fleurie]

Een herder zal ongetwijfeld ook getraind kunnen worden voor jachtproeven, maar of ze ook zacht in de bek zijn :N:

[Zoek stok!]

Een herder zal ongetwijfeld ook getraind kunnen worden voor jachtproeven, maar of ze ook zacht in de bek zijn :N:

Op een apport in de GG en obedience mag ook niet gekauwd worden Izzie is nogal een bijtert. Ik train er dus erg op dat ze niet kauwt op een apport. En nee, dat gaat niet met corrigeren, maar zorgen dat ze het heel graag aan mij terug wil geven.

[ranetje]

Een herder zal ongetwijfeld ook getraind kunnen worden voor jachtproeven, maar of ze ook zacht in de bek zijn :N:

Dat kan best hoor
Er is ook zelfs een DJT die apporteert en alle wild onbeschadigd binnen brengt.
Voor een "killer" een waarlijk grootse prestatie

Het gaat er om dat je de hond dan vanaf het begin l;eert om zacht te zijn met wild.
Of het altijd bij elke herder zal lukken is de vraag natuurlijk.
Maar er zijn ook jachthonden die de boel kraken.
Dus dat kan je niet alleen maar per ras beschouwen.
Er zullen wel meer jachthonden (retrievers en staande honden dan ) zijn die zacht in de bek zijn en meer herders die te veel kraken.

[Marion.]

Alsof jachttraining alleen maar bestaat uit apporteren