
Nu weet hij gelukkig wel wat wel en wat niet mag, maar soms springt hij zo uit het niets op de tafel, omdat dat dan volgens hem het makkelijkste is en ben ik zo overrompeld dat ik alleen maar kan lachen.
Ook gaat hij nog wel eens zelf op onderzoek uit hoe hij het makkelijkste zijn piepspeeltjes kan jatten. Laatst met verbazing gezien hoe hij zijn kop tussen de trapspijlen door duwde om zijn piep van de kapstok af te kunnen pakken. Echt prachtig gewoon. Zijn eigen initiatieven wil ik ook echt niet verbieden, dat vind ik juist zo mooi van Shib.
Dus ja hoor af en toe wel eens een hond op tafel of wat dan ook, maar bank, bed en grond blijven favoriet.
