Ze deden het geweldig samen, echt super. En moeders glom aan alle kanten van trots.
Er zaten een labrador, een dalmatiër, een border collie, nog een Jack Russell en Perry dus in het groepje.
Ze begonnen met een beloon-woordje te verzinnen. Waarop Simon ging proberen of hij met de clicker kon werken. Ik was bang dat dat niet goed zou gaan, hij is immers nog maar 11, want én een clicker én een voertje én de riem én goed timen leek me wat hoog gegrepen, maar hij deed het perfect. Hij kreeg ook een vet compliment van de trainster dat zijn timing zo goed was en dat hij precies op het goede moment clickte. En dat deed hij ook echt, viel bijna van mijn bankje van verbazing.
Tot vanavond was er met Perry niets gedaan qua commando's maar hij deed me zwaar verbaasd staan.
Zit was na 3 keer clickeren een eitje en zelfs de af had ie na een keer of 4 door. Grappig ook om te zien hoe hij zijn best deed. Het was echt kijk eens ik lig, ik lig, ik lig. En zogauw hij even de aandacht ergens anders had en Simon riep hem, was het gelijk éen en al aandacht en recht voor hem zitten, kijk eens ik zit, ik zit, ik zit, click dan, click dan.
Een begin van een aandachtsoefening pikte hij ook al zo op. De bedoeling was voertje naar je gezicht, tussen je ogen houden en zogauw je even oogcontact had clickeren en voertje geven. Trainster deed voor (op speelgoedhond) wat het eindresultaat moest worden, dus armen wijd en voertje zo ver mogelijk weg, maar toch oogcontact houden. Simon deed haar na, dus voerje in zijn hand, armen wijd en de hand met voertje zo ver mogelijk weg, maar Perry hield strak oogcontact met Simon, waarna Simon weer goed op tijd clickerde en voertje gaf. Heb hem toen wel even gezegd dat hij niet teveel stappen over moest slaan, maar was toch wel een erg trotse moeder
En wat ik het allerallerknapste vond vanavond, was dat Perry nagenoeg niet naar de andere puppy's taalde, dat Simon echt zijn eigen stekkie zocht met Perry en dat Perry echt één en al aandacht was voor zijn kleine baasje.
Kortom ik heb genoten en Simon na die tijd zeer gecomplimenteerd dat ik nog nooit een hondje op puppycursus had gehad (in al die 10 jaar dat ik les had gegeven) die zo snel de af snapte. Dus Simon ging ook glimmend naar huis
.
.
Maar inderdaad een grote groep! Met Nilo destijds waren we hooguit met zn 4en, zelfs wel eens prive les gehad!
.
dus plakken. Wilden die van de Bulmastiff weer niet hangen 
en kon me nu dus weer aanmelden. 