Te voorzichtig

[Brindlecardi]

Ik merk heel vaak dat mensen hun honden allerlei dingen verbieden omdat het slecht kan zijn voor dingen of dat er risico's aan vast kunnen zitten.

Bijvoorbeeld achter een bal aan rennen die met een werper is gegooid, dat daarbij een hond een verkeerde draai kan maken en iets kan scheuren of verrekken.

Dat honden onder geen beding met stokken mogen spelen want die kunnen vast komen te zitten

Dat honden bepaald soort botjes niet mogen want die kunnen ze eventueel iets groter al inslikken.

Dat honden niet mogen traplopen, want ze kunnen uitglijden en het is slecht voor gewrichten

Etc.

En dus ook bij ieder ' ongevalletje ' dat er gebeurd enorm paniekerig reageren, zoals twee honden die spelen met elkaar, en de ene maakt een koprol, de hond laat verder niks zien, om daarna gelijk alles te checken en het liefst nog langs de DA te gaan.

Ben ik de enige die daar een beetje laks mee is? Even voor de duidelijkheid, ik heb het over volgroeide en volwassen honden, pups is een ander verhaal.

Nou is Ben ook wel een echte stuiterbal, en maakt hij geregeld eens een sliding, komt soms nog wel eens met een vaart de trap af, en salto's zijn hem verder ook niet vreemd, hij heeft nooit wat gehad, misschien ook omdat hij zo goed bespierd is.

Hoe denken jullie hierover? Moet je de hond allerlei dingen verbieden zodat je de kans verkleind op blessures over eventuele latere klachten bij ouderdom, of moet je je niet zo druk maken en je hond, hond laten zijn, en daarbij wel zien of er wel of niet wat gebeurd. ( niet te verwarren met het doen van echt onverantwoordelijke dingen )

[Brigitte]

Ik was met mijn vorige honden (Donar, Alano, Tank) voor Bunker en Buffel erg voorzichtig, ook met opgroeien enz en die mankeerde van alles. Met deze twee doe ik het heel anders, ze mogen alles doen wat ze 'kunnen' en ik beperk ze in niets, zo red Buffel het nu om 45 minuten te wandelen en loop ik met Bunker al 2 uur en lopot hij al naast de fiets. Ballen werpen doe ik alleen voor Elektra, ze rennen wel mee maar ik laat ze gewoon. Ook loop ik op het strand enz.

Ik ben mijn voorzichtige periode met de honden nu voorbij.

[Frenk]

In je bericht koppel je de (eventueel overdreven) voorzichtigheid aan paniekerig reageren. Daar ben ik het niet mee eens.

Ik laat Frenk bijvoorbeeld nooit alleen thuis met kauwdingen. En ik laat hem geen trappen in z'n eentje lopen en naar beneden mag hij alleen maar op bepaalde trappen.

Maar dat vind ik niet overdreven en ik ben ook geen paniektante

Edit: ik heb me overigens niet aan de 5-min regel gehouden en achter ballen aanrennen, dat doen we hier ook

[Marion.]

Ben ik de enige die daar een beetje laks mee is? Even voor de duidelijkheid, ik heb het over volgroeide en volwassen honden, pups is een ander verhaal.

Nee hoor, ik ben hetzelfde. Ik noem het alleen niet laks

Ik doe niet aan de 5-minuten regel, pups mogen bij mij ook trap op en af (juist als je het ze vroeg leert, doen ze het rustig en klauterend). Ik hou ze niet weg bij vreemde honden, ik ga ze niet beschermen. Pupje Miep durfde ik op 10 weken ook gewoon finaal over te zetten op rauw voer (toen dat nog niet zo ingeburgerd was).

Ik ben gewoon niet zo tuttelig, en ben van mening dat mijn honden heel goed weten wat ze wel of niet aankunnen.

[laeken]

Ik zit er tussen. Ik heb Eva nooit trap af laten lopen en zeker niet veel geapporteerd de eerste 12 maanden. Daarna wel volle bak en nu valt en vliegt ze alle kanten op. Aangezien ze nooit iets heeft van betekenis maar alleen wondjes en krassen laat ik het lekker zo. Stokken gooi ik niet maar daar vindt ze ook niks aan dus dat scheelt.

Ze mogen en doen dus alles waar ze zin in hebben en ik zie ook niet overal gevaar in zelf. Mijn vorige hond haalde elke dag van haar 14 jaar stokken op zonder dat er ooit iets verkeerd is gegaan. Zij vond ballen niks aan.

[Marion.]

Even ter aanvulling. Toen ik pupje Sjaak te logeren had (5 maanden oud toen), en hij 's nachts gigantisch aan de spuitpoep/spuitwater had gezeten, heb ik wel een dag vrij genomen.

Niet mijn hond, wel mijn verantwoording, en dan neem ik geen enkel risico.

[Frenk]

Ongelukken kunnen gebeuren. De hond van een vriendin van me is gevallen met een stok in haar bek en dat is een behoorlijke toestand geweest. Splinters uit haar keel verwijderen, zorgen omtrent de zwelling die haar luchtpijp dichtdrukte, niet kunnen eten en veel pijn.
Zij laat haar hond dus voortaan rennen met een dummy of een bal of iets dergelijks. Zo'n ramp (qua paniek) is dat toch niet?

[tekkel]

Toen mijn vorige tekkeltje nog een pupje was ging ik elke dag met haar naar de hei (later ook hoor, maar toen dus ook al ). Daar rende ze als een gek in het rond, vloog over de plantjes, graafde (groef?) grote kuilen en had de tijd van haar leven.
Daar kwam ik vaak een oudere mevrouw tegen met een tekkeltje, altijd aan de lijn. Ze vond dat ik me onverantwoord gedroeg, want 'die tekkelrug', en nog meer onheil wat mij en mijn hondje allemaal kon overkomen.
Nah, ik heb liever dat ze vijf jaar een heerlijk vrij leven heeft gehad, dan twaalf wordt aan een lijntje op de hei

Nee, ik ben niet overly voorzichtig, en word ook niet zenuwachtig als ze af en toe een kwartiertje uit het zicht is

[marian*]

Ik noem dat niet laks maar een normale manier van omgaan met je hond.
In de 5 minutenregel geloof ik niet zo en ik heb me er ook nooit aan gehouden;ik gaf ze gewoon op tijd een time out(ook buiten) en dat was het

[Moos]

Het verschilt gewoon ook heel erg per persoon wat onder overdreven voorzichtig wordt geschaard. Ik vind het bijvoobeeld niet overdreven voorzichtig als ik Saar optil of aanlijn als er een hond formaat Bouvier op haar af komt gedenderd met duidelijk andere intenties dan gezellig even snuffelen, maar voor velen ben ik dan toch wel enorm truttig bezig hoor

Ze mogen hier met stokken spelen, en ik let met Vera qua apporteren sinds ze volwassen is ook niet bijzonder op. Ik hou in de gaten of ze goed blijft lopen, en vooralsnog heeft ze nog nooit iets gemankeerd wat dat betreft dus dan gaan we gewoon op deze voet verder.

[Jackira]

Ik ben voorzichtig met dingen als verkeer, niet uit het zicht, omgang met andere honden. Maar niet voorzichtig met spelen met de bal en rennen enzo. Wel weer iets voorzichtig met stokken, ik zal nooit een stok gooien met een scherpe punt of uitstekend stronkje er aan. Ook moeten het dikke stokken zijn en niet te klein.
Waar ik wel voorzichtig mee ben is vers vlees. Omdat Beer bijna ooit is gestikt in een te groot stuk geitenvlees. Hij slikte dat voor het gemak maar in zijn geheel door en dat zakte niet. Ik zat al met hem in de auto om naar de d.a. te racen toen het weer beter ging. Vanaf die tijd krijgen ze hier geen hele lappen vlees meer maar alleen in stukjes geknipt. Kauwen doen ze wel op botten die ze niet in 1 keer door kunnen slikken.
Ik vind mezelf niet paniekerig, maar wel voorzichtig.
Aan de andere kant liet ik Dino rustig rondlopen 1 dag nadat hij geopereerd was aan PL. Ik heb hem totaal niet beperkt. Dus qua fysiek laat ik ze alles zelf uitzoeken.

[_Leonie]

Nah, ik heb liever dat ze vijf jaar een heerlijk vrij leven heeft gehad, dan twaalf wordt aan een lijntje op de hei

Inderdaad, helemaal mee eens.

[hondeponnetje]

Ik ben niet op het zeikerige af voorzichtig, heb mijn JR pup ook nooit opgetild voor een grote hond en ik til hem nog niet op voor wat dan ook. Hij houd er ook niet van, ondanks dat hij wat angstig is voor grote honden en dan vooral grote honden met veel haar laat ik hem het toch zoveel mogelijk zelf oplossen. Als ik merk dat zo'n grotert niet let op Ko zn seintjes dan stuur ik die grote zelf wel weg of ik laat Ko volgen en stuur hem vooruit.
Ondanks dat Biru al vanaf pup zijnde loopt te tobben met haar gewrichten en ze vanaf haar tweede jaar spondylose heeft laat ik haar toch rennen en achter ballen en frisbees aangaan. Ook hebben we een aantal jaren behendigheid gedaan. Ik heb dan ook de stelling beter wat fijne jaren mét bezigheden voor haar dan veel jaren zonder enige lol. Ik laat haar trouwens de laatste jaren vooral zélf aangeven of ze wil spelen of niet. Iedere dag gaan we het veld op en met Kobus ben ik continue bezig met gooien en brengen maar Biru vind nu vaak het prooischudden met haar frisbee al genoeg beweging.
Wel let ik op dat als we op een hoek aflopen ze moeten wachten tot ik kan zien wat er om die hoek gaande is. Zo kan ik ze op tijd onder apél zetten als er iets of iemand aankomt.

[Ragyo]

ik ben eigenlijk vooral voorzichtig in de hond-hond en hond-menscontacten; zeg maar de momenten dat iemand hinder van mijn hond kan hebben of mijn hond te grazen genomen kan worden. o en verkeer, ik laat ze echt niet los vlak bij een weg ofzo.
Kiba laat ik niet meer los in de buurt van prikkeldraad maar dat is omdat ie daar gelijk de 1e week al in hing :N:

waar ik veel minder voorzichtig in ben zijn dingen als alleen laten met kauwbotjes, spelen met stokken, traplopen, en evt blessures met ballen ofzo daar denk ik niet eens aan. ik heb ook wel eens gekookte kippenbotten gegeven en ze eten ook wel restjes.
hoewel ik door het lezen op dit forum wel wat voorzichtiger geworden ben moet ik zeggen. bijv met ijs in de winter daar let ik nu veel meer op dat ze daar niet op gaan.

en oa door dit forum weet ik bijv dat het niet goed is een hele jonge hond naast de fiets te laten lopen en wacht ik hier dus ook nog mee met Kiba. vroeger zou ik dat niet geweten hebben en er dus ook geen rekening mee gehouden hebben. maar hij mag van mij wel weer (beperkt) traplopen en ik ga ook echt geen honden in of uit de auto tillen.

voor ik hier op het forum kwam kende ik trouwens ook al die "ongeschreven regels" niet zoals je hond niet op een aangelijnde hond af laten gaan. ik was toen wel relaxter moet ik zeggen happily ignorant zeg maar. ik hoorde toen bij de groep mensen die denkt dat het normaal is dat alle honden het goed met elkaar kunnen vinden en aan de lijn kunnen snuffelen enzo. maar goed Ragyo zelf heeft me ook wel uit die droom geholpen toen hij wat ouder werd...

[Marion.]

Ballen "socialiseer" ik ze bewust niet mee, omdat ik zo gek ben op die hagelwitte gebitjes.

En langs ze de weg los, mogen ze nu soms. Omdat ik zo goed "weet" hoe ze reageren. En ik glij sneller voor de auto dan dat mijn honden er zijn. En meestal is het dan uit noodzaak, omdat ik een gevonden hond meeneem aan de lijn van Saar ofzo.

En verder hou ik er Tekkel's visie op na: better short and lived, than a long life you never lived.

[Hutsje]

als je meerdere honden hebt kun je niet zo voorzichtig zijn of je moet ze (veel) scheiden. ze mogen hier alles, ik beperk ze alleen wel in de afstand, ik hou me dus wel aan de 5 minutenregel als ze nog jong zijn. maar spelen mogen ze onbeperkt, tenzij het te gek gaat met grote honden met pupjes. maar die mogen ook spelen met elkaar maar wel onder toezicht. met ballen en stokken gooien doe ik niet. vinden ze niets aan. verder eten ze hier allemaal vanaf dat ze hier zijn al vers dus ook grote stukken vlees en bot. ook pupjes. behalve huts, die is erg gaan schrokken dus die krijgt alleen nog vleesbotten aan 1 stuk, de rest krijgt ze klein geknipt. zij mag ook nog doen wat ze wil, maar lange afstanden redt ze niet meer dus dat doen we dan niet. ze zoeken het dus hier zelf maar uit met z'n allen.

[Dingo]

Ik heb Dingo het eerste jaar de trap op en afgetild. Daar heeft hij nu profijt van, hij hupt er nog aardig overheen voor een bijna 9-jarige uit de kluiten gewassen herder
Verder zijn ze hier wel alleen met kauwdingen, en lopen ze ook de trap op en af zonder dat ik erbij ben. Het hele huis is van Dingo, en van ons

[kiki78]

Ik ben in zoverre voorzichtig met Bedan dat ik geen hele lange wandelingen maak. Wel vanaf 12 weken rustig 3 kwartier naar de hei waar we dan de afstand aflegde die ik nu in 20 minuten doe. Hij mag trap lopen, was toch niet tegen te houden. Hij mag met stokken spelen, alleen gooi ik nooit met stokken. Hij mag af en toe met een tennisbal spelen maar ik gooi hem niet weg. Bij de weg mag hij niet loslopen, dat vind ik eng (helaas heeft hij af en toe de neiging om auto's te gaan jagen)
Daan mag ook alles, hij loopt wel vlak bij de weg los (rustige wegen). Daan vind stokken en ballen saai.
Met eten ben ik wel voorzichtig maar ze eten wel alles. Ik blijf er altijd bij in de buurt en tuurlijk kan het dan ook fout gaan maar ze kunnen ook stikken in een brokje.

[tekkel]

Het enige dat ik echt niet doe is ze loslaten in de buurt van een weg, zoals ik vaak andere mensen wel zie doen.
In de wijk en op straat is alles strikt aangelijnd.

Ja inderdaad, dat is het enige waar ik echt panisch voor ben. Eeb heeft echt totaal geen idee van auto's en brommers en zo :N:

En langs ze de weg los, mogen ze nu soms. Omdat ik zo goed "weet" hoe ze reageren.

Ik zou dat toch niet durven
Eebje kan 1000 keer iets doen, maar de 1001ste keer doet ze ineens iets heel anders, totaal onverwacht. Daarom vertrouw ik haar echt helemaal niet in de buurt van wegen, en gaat ze daar aan de lijn.

[Frenk]

voor ik hier op het forum kwam kende ik trouwens ook al die "ongeschreven regels" niet zoals je hond niet op een aangelijnde hond af laten gaan. ik was toen wel relaxter moet ik zeggen happily ignorant zeg maar.

Dat gevoel herken ik wel

[~Suzanne~]

Tsja... de meeste mensen zullen bij inschalen als "te voorzichtig"... so be it.
Ze mogen van mij niet achter takken aan; als ze met een grotere tak dwars in de bek vast komen te zitten tussen twee opstakels.. brrrrr.
Met ballen mag beperkt worden gespeeld (tennisballen dan..) kan het gebit schaden.
Ze krijgen barf-dingen en kvv, maar barf uitsluitend als ik erbij ben en "zicht heb".
Ze krijgen als ze alleen zijn geen kauwbotten.
Merlijn mag niet loslopen (gedrag naar andere reuen en verkeer).
Als pup alleen maar achter "rechtlijnig vooruitgaande" speeltjes aan, geen bochten.
De 5minutenregel heb ik bij Merlijn redelijk strak aangehouden, bij Tristan niet, daar ook mijn gezonden verstand gebruikt. Bij Merlijn wist ik nog niet beter.
Traplopen niet op te jonge leeftijd.
Spelen met (veel) grotere of sterkere honden mag Tristan niet omdat dat voor mijn gevoel toch net te kwetsbaar is (hangt vn de hond af hoor). Merlijn mag dat niet omdat hij niet altijd goed reageert. Spelen met bekende honden mag hij wel als hij wil. Bij wild spelende honden hou ik Tristan idd weg, ik ga dan geen risico lopen met zijn gezondheid.

Ja, ik zou op sommige punten overbezorgd genoemd kunnen worden....


Is prima, that's me, doe het er maar mee!

Suzanne

[Marion.]

Ik heb Dingo het eerste jaar de trap op en afgetild. Daar heeft hij nu profijt van, hij hupt er nog aardig overheen voor een bijna 9-jarige uit de kluiten gewassen herder

Ik weet niet of dat nu zo het voordeel heeft gegeven. Ik heb ook een bijna 9-jarige (nog meer uit de kluiten gewassen) Golden. En die loopt ons er allemaal uit.

[Marion.]

Ik zou dat toch niet durven
Eebje kan 1000 keer iets doen, maar de 1001ste keer doet ze ineens iets heel anders, totaal onverwacht. Daarom vertrouw ik haar echt helemaal niet in de buurt van wegen, en gaat ze daar aan de lijn.

Ik wel. Bij ons is het 2x bij de allereerste keer fout gegaan. Saar heeft bewezen het te kunnen. Toen we Teun vonden, die aan de lijn van Saar moest. Toen ik een lijn kwijt raakte in het donker en Saar vast aan de voet naar huis moest.

En ja, ik heb 7 kleuren stront gescheten hoor, natuurlijk. Maar ze deed het maar mooi wel
Tot onze oprit, en toen was het vrijjjjjj. En ze rende in 1 streep naar de deur. Onze knappe meis!

[kiki78]

Met eten ben ik wel voorzichtig maar ze eten wel alles. Ik blijf er altijd bij in de buurt en tuurlijk kan het dan ook fout gaan maar ze kunnen ook stikken in een brokje.

maar bij stikken door een brokje of door versvlees gaat het toch om een heel verschillend risico hoor. om te stikken in een brokje zouden ze zich moeten verslikken en nog wel heel erg ook ( = eten komt in de luchtpijp).
bij het doorslikken van een te grote vleesbrok is er geen sprake van verslikken, het vlees gaat netjes de slokdarm in maar blijft in de ingang vastzitten wegens te groot. op die manier wordt ook de luchtpijp dichtgedrukt en zolang het stuk niet verder de slokdarm ingaat krijgt de hond geen lucht. bij honden die te gulzig grote brokken doorslikken is dit toch wel een risico.

heb je wel gelijk in maar voor mij een aanvaardbaar risico. Bij Bedan heb ik een hele tijd grote stukken vastgehouden net zolang totdat hij rustig en netjes at.

[marian*]

Misschien is het een raar idee hoor,maar zou het niet zo zijn dat hoe voorzichtiger je bent hoe meer ongelukken enz er gebeuren?

[marian*]

Misschien is het een raar idee hoor,maar zou het niet zo zijn dat hoe voorzichtiger je bent hoe meer ongelukken enz er gebeuren?

nee, dat denk ik niet meteen, maar wel dat de ongelukken (klein of groot) je dan waarschijnlijk nog harder opvallen?

Ja,dat zou ook kunnen

[samantha!]

Ik ben ook geen voorzichte type.
Ik heb Macho gewoon alles laten doen maar wel met mate.
Ik zou het met de volgende pup weer zo doen.

[Paddle]

Ik vind mezelf niet voorzichtig, maar wel paniekerig. Die twee hangen wat mij betreft niet aan elkaar vast.

[nance]

Bij mij mogen ze gewoon hond zijn met alle risico's die daarbij horen.
Ik begeleid ze wel en grijp in bij confrontaties hond-hond contact als ik zie dat het niet goed gaat.
Ze mogen nooit los langs de weg, dat risico neem ik niet. Ik zit echt niet met ieder wissewasje bij de da, veel dingen gaan vanzelf weer over of heb ik zelf mn middeltjes voor.

[Moos]

Misschien is het een raar idee hoor,maar zou het niet zo zijn dat hoe voorzichtiger je bent hoe meer ongelukken enz er gebeuren?

nee, dat denk ik niet meteen, maar wel dat de ongelukken (klein of groot) je dan waarschijnlijk nog harder opvallen?

Ik denk dat hoe voorzichtiger je bent hoe sneller je iets ziet als een ongeluk(je) ook misschien?
Ik denk ook eigenlijk dat als bij alles een gulden middenweg wellicht het beste is. Overdreven voorzichtig is onzin, en beperkt je, overdreven "laat maar waaien" lijkt me ook niet het beste voor de hond.