Ik zou inderdaat uitkijken met vreemde (grotere) honden.Jen schreef:Mijn Milo is ook nog klein (sowieso qua leeftijd maar ook qua formaat en zal ook niet veel groter worden dan ze nu is). Ik ben totaal niet bang voor grote honden. Het was voor mij wel een bewuste keuze om voor een klein(blijvend) hondje te kiezen omdat het mijn eerste hondje is en ik maar alleen ben.
Wel ben ik oppassend, als we gaan wandelen. In het begin was Milo zelf ook nog een beetje bangig. Nu gaat ze graag op ontdekkingsreis en gaat ze zelf op veel honden af. Op de puppycursus werd gezegd dat je je hond gerust los kunt laten lopen omdat een (oudere) hond sporadisch iets zal doen bij een jonge hond. Maar ja, sporadisch is geen 100%, natuurlijk. Het is dus zo dat ik wel oplettend ben maar dat ik Milo ook de vrijheid wil geven te ontdekken en te socialiseren.
Maar tijdens het uitlaten merk ik ook wel dat de baasjes goed op hun (grote) hond letten en vaak sta ik ook wel met ze te kletsen en letten we met z'n allen op. Milo houdt mij ook goed in de gaten en komt geregeld weer bij me terug om te "schuilen" als het haar te veel wordt.
Maar nee, grote honden vind ik net zo leuk en ik vind dat ze ook mogen snuffelen aan en spelen met Milo. Alleen houd ik het wel in de gaten, dat wel. Dat is je moedergevoel, denk ik.
Ik hoor veel in het bos dat een pup altijd bij een volwasse hond moet kunnen en hooguit op zijn plaats word gezet, nou mijn eigen grote hond laat ze niet meer los :N: en ik heb zelf een uitlaatservice en zeker 2 op de 10 honden kan niet goed met pups of ze corrigeren te hard en bijten door of ze gooien ze vallen ze gelijk aan.