ranetje schreef:Iedereen heeft het eigenlijk over de volwassen hond.
Ook Jaap heeft zijn benadering op de volwassen hond afgestemd.
Felix was al ruim volwassen toen Jaap in aanraking kwam met dit gedachtengoed.

"Het gedachtengoed van Jaap". Ik wil ook een Jaguar met chauffeur, net als Pim
"Wat ik doe" is helemaal niet zo spannend hoor, je kunt een pup prima zo benaderen. Het eerst wat hij dan helemaal naturel leert is apporteren (en dus hierkomen), dat wél

.
Je kunt daarnaast een hond ook prima truukjes leren op de manier zoals je dat gewend bent. Het gaat mij alleen maar om het fundament van de baas-hond relatie. De
reden waarom hij zich iets van mij aantrekt
Het onthouden van voer heeft er wat mij betreft bijvoorbeeld niets mee te maken. En hij hoeft er ook niet eerst iets speciaals voor te doen. Het gaat er puur om dat het bemachtigen van voer een belangrijke rol speelt en dat wij de zekerste weg zijn naar een geslaagde kans op die eerste levensbehoefte. Daardoor maakt de hond vrijwel altijd de juiste keuze, hij kiest vrijwel altijd voor jou
En dat levert sociale acceptatie en eten op.
Dat wordt op den duur (als het levensbehoeftekwartje gevallen is) een soort instictieve reactie, bij alles wat je van hem vraagt.
Kijk maar eens goed hoeveel honden zich afwenden als de baas ze wil aaien als ze komen indien geroepen, voor die honden heeft acceptatie geen echte waarde. Het geaai staat alleen maar in de weg van het snoepje
Dat maakt verder niet uit, maar het geeft iets aan. Het geeft aan dat de beschikking over voer voor die hond iets vanzelfsprekends is. En daarmee vervalt een belangrijke drijfveer. Het is net zoals een leerling al een diploma geven op de eerste schooldag. Waarom zul je je nog inspannen daarna
Daarmee is niet gezegt dat
niemand nog z'n best gaat doen op school, maar een "slimmerik" gaat in die tijd iets voor zichzelf doen.
De plichtsgetrouwe maakt netjes het "zinloze" huiswerk.
Natuurlijk reageer ik primair (brul) als felix iets zou doen wat absoluut niet door de beugel kan, maar ik heb niet de illussie dat dat een educatieve functie heeft. Ik vond het heel moeilijk om de gedachtenomslag te maken waarbij je niet meer denkt in de algemeen aanvaarde termen zoals goed gedrag belonen en fout gedrag negeren of bestraffen. Je kunt daar natuurlijk prima resultaten mee behalen, maar ik bleef al heel lang tobben met een aantal intrgerende vragen waar ik in de "normale" methodiek geen antwoord op kon vinden. En de reden voor een heleboel van die vragen is nu komen te vervallen. Die vragen bestaan niet meer als je "de andere kant uit" gaat denken
Die vragen waren bijvoorbeeld hoe we zover gekomen zijn dat we soms middelen moeten gaan inzetten om te corrigeren. Hoe is het zover gekomen dat zaken als slipkettingen en tegenwoordig stroombanden schering en inslag zijn. Waarom vraagt niemand zich af of er dan misschien iets fundamenteels fout zit
Achteraf bezien is het geen wonder dat bijvoorbeeld felix zo naar buiten toe gericht was, want hoe wij ons best ook deden, wij waren geen partij om écht rekening mee te houden. Nu is hij natuurlijk nog steeds naar buiten toe gericht

, maar er is geen haar op z'n hoofd die er aan denkt om zich buiten de groep te plaatsen op wat voor manier dan ook. Hij gaat wel gewoon het veld in, maar houdt de oren wijselijk goed open

Als ik niet was geconfronteerd met een hond die zoveel vragen bij mij op had geroepen was ik er waarschijnlijk nooit zo over na gaan nadenken
Edit: typo