Eh, ik heb drie honden. Hoef ik me niet voor te verontschuldigen toch? Ik kan niet voor die mevrouw spreken - maar ze had in het verhaal één hond netjes onder appèl, de andere begon een luchthap gevecht. Op een moment dat het een serieus gevecht zou worden, blijft er van het appèl niets over. Hetzelfde als wanneer iemand een ruzie met mij begint terwijl mijn honden erbij zijn. Zolang het bij schreeuwen blijft, zullen mijn honden niets doen. Op het moment dat de ander er echt op uit blijkt te zijn mij te verwonden, en het ineens menens wordt, komen er drie honden in actie. Dat is roedelgedrag, ze komen voor elkaar op.Moos schreef:Die mevrouw hoeft toch niet verplicht 3 honden te hebben en daarmee te lopen?christo schreef:
Twee verschillende voorbeelden. Die mevrouw had zich netter uit kunnen drukken, dat zeker. Maar ze heeft drie honden bij zich. Daarmee hetzelfde probleem als ik zou hebben als één van mijn honden in een serieus gevecht belandt: dan duiken nr2 en nr3 er ook nog even bovenop. Heb je drie honden bovenop jouw hond :N: .![]()
Als je dat dus niet goed lukt, omdat je schijnbaar niet twee tegelijk kan laten volgen (en er dan dus 1 behoorlijk naar laat doen tegen een vreemde hond), dan ga je maar lekker in twee rondes lopen.
Je zou nog kunnen zeggen dat dit wellicht een incident was en dat mevrouw normaal wel alle honden goed onder controle heeft, maar gezien haar geschreeuw over dat het baasje van Boomer de lijn maar los moest laten geloof ik daar niet in.
Als dit een incident was geweest had de mevrouw in kwestie haar excuses aangeboden, of desnoods de legendarische opmerking "dat doet ie anders nooit" gemaakt.
Mijn honden zijn nog nooit in een serieus gevecht terecht gekomen, maar ik ben van het voorkomen is beter dan genezen, dus ik hou rekening met de mogelijkheid. Ik heb één keer meegemaakt dat we bij een veld kwamen waar een hond al enige tijd met zijn baas aanwezig was, lang genoeg om territoriaal te worden. En dat we er onverwacht op stuiten. Ik wilde doorlopen, Aidan ging eens bij die reu kijken. Ik zie aan die hond dat hij wil gaan knokken, maar nog niet durft, en besluit snel weg te lopen. Die keer wilde ik niet dat Aidan ook maar een seconde langer op dat veldje bleef dan nodig, dus ik loop op hem toe om hem bij zijn halsband te pakken. Nog voor ik dat kan doen pakt het baasje van de hond die op knokken staat zijn hond bij de halsband - en dat was voor zijn hond het startsein, en wat hem betreft was het menens. Gelukkig had ik Aidan na een minuut of wat te pakken en bleef de schade beperkt.
Les geleerd: in zo'n situatie loop ik niet op de honden toe, al is het maar om te voorkomen dat de ander ook denkt in te moeten grijpen. En nee, in die situatie bemoeiden de andere twee zich er niet mee. Maar je weet het nooit, en dat is wat ik bedoel.
Meen je nu echt dat je een ander voor wilt schrijven hoeveel honden ze hebben? Of kwam dat maar zo over




