Mijn man wilde graag een hond, ik niet.
Maar omdat we nogal afgelegen wonen, hij alleen in het weekend thuis was door zijn werk, en ik een werkplaats achter het huis heb waar veel leuks te jatten valt leek het me toch ook wel prettig om een hond te hebben. Heel foute reden, weet ik.
Op zoek naar een hond dus. Op internet een site gevonden waar je een hele lijst vragen in kon vullen om te kijken welk ras het best bij je past en daar kwam het ras bullmastiff uit.
Ik had er nog nooit van gehoord. Diezelfde middag raakte ik in gesprek met de krantenman en vertelde hem dat we op zoek gingen naar een bullmastiff, een herplaatser.
Toen zei hij : wij hebben er een, en daar zoeken we al een hele tijd een goed huis voor omdat ze niet meer door 1 deur kan met onze andere hond. Er moet er 1 weg, en we hebben ervoor gekozen de liefste te herplaatsen, de andere is niet te vertrouwen.
Zo kwam Raisa in ons leven. Een kanon van een beest en zooooo lief !
We hadden haar nog geen 5 weken toen ze baarmoederontsteking kreeg.
Na de operatie werd ze steeds luier, ze lag het liefst de hele dag op de bank. Dus een maatje voor haar gezocht, dat werd Engelse bull Boe. Geweldig stel samen, dikke maatjes.
Toen raakte ik helemaal verliefd op het ras Engelse bulldog en we wilden er eentje bij, van Boe.
Boe kreeg een nestje en daar hebben we Trudy van gehouden.
Omdat ik graag verder wilde met fokken hebben we Agnes gekocht bij een bevriende fokker, en we hebben Boe nog een nestje laten krijgen.
Maar fokken is toch niks voor mij. Ik blijf te veel betrokken bij de pups die weg gaan én ik sta niet meer achter het ras.
Inmiddels zijn Raisa en Boe overleden.
Twee honden die we gefokt hebben zijn bij ons terug gekomen door persoonlijke omstandigheden bij de baasjes, dat zijn Francien en Bloem.
Dus nu hebben we Trudy, Agnes, Francien en reutje Bloem.
Het is niet de meest ideale roedel, Francien en Trudy zijn zussen met 1 jaar verschil in leeftijd, en die kunnen niet meer bij elkaar, die houden we strikt gescheiden.
Nou, dat is dus mijn roedel
