Lompigheid ten top

[M@rleen]

Boomer speelt regelmatig met Wendy, op de bank. Regelmatig gooit hij zn kont er in, en soms valt Wendy daardoor.. Dan gaat hij stomverbaasd kijken; huh, waar is ze nou? Net stond ze nog achter me?

[estelle]

Op de behendigheidstraining zei de trainer de eerste les, dat onze hond niet zo goed in de gaten had dat ie ook nog een achterkant had.

Hij had heel veel moeite om netjes over de toestellen te gaan, rende er in volle vaart op af om er vervolgens weer af te sodemieteren...Iets te lompig en enthousiast. Inmiddels is gaat het hartstikke goed en is enorm gegroeid wat betreft beheersing en zelfvertrouwen.

Even offtopic hoor maar wij moesten de eerste lessen onze honden rustig begeleiden dmv bij de halsband vasthouden en ze in een gewoon rustig tempo over de hindernissen te laten gaan.
Lijkt me niet goed als je hond overal vanaf donderd.

[Dingo]

Dingo had ooit zo'n rubberen bal gekregen met een koord eraan. Stond hij in de tuin als een debiel met dat ding in zijn bek te zwaaien(koord in bek, en bal in t rond zwaaien) Kom ik de volgende dag beneden, heeft hij 2 blauwe ogen heeft hij zichzelf met die rubberen bal tegen de ogen aangemept..dus lomp..neeee

[jidde]

Noah is ook tijdens spelen tegen me opgerend, ze is ook lomp

[Jis]

zie het voor me........Mis vergeet wel eens dat ze een stuk breder is met een tak in haar bek en heel soms past dan tussen twee bomen doorlopen niet, en waarom dan niet gewoon nog even blijven proberen.

[Baiko]

Zo zal 1 ding van Baiko me altijd bij blijven, en ik moet altijd weer lachen als ik eraan denk..

Meneer moest plassen en vond het graspolletje naast een (hele smerige) sloot wel een goed plekje, verliest vervolgens zijn evenwicht en kukelt zo de plomp in... en die verzopen kop die hij erbij trok toen hij weer op de kant stond
Tot hij doorhad dat ik stond te lachen, toen zag hij de humor er ook van in en bevestigde dat door keihard rondjes te gaan rennen met een zeer jolige kop

"helaas" was ik alleen, want bij zulke fratsen moet je er eigenlijk bij zijn geweest... zo vertelde ik het mijn vriend, tranen in de ogen van het lachen, en die begreep er in de eerste instantie geen barst van maar dat kan ook gekomen zijn omdat ik niet meer uit mijn woorden kwam van het lachen

[Gaia]

Toen wij bedacht hadden dat het niet realistisch was om 24 uur per dag Juno in de gate te houden hebben we kinderhekjes opgehangen. Op een gegeven moment stond er een hekje open dus die doe ik dicht. Vervolgens roep ik de honden om met ze uit te gaan en hoor nog kletter achter me. Had Juno zich al lief verborgen opgesteld in de slaapkamer en was met het roepen zo dwarsdoor het kinderhekje heen gerend met de wasmand nog in z'n bek want ja we moesten toch uit? :N:

Gaia is helemaal niet lomp. Ze is een keer van de katloop gesprongen toen ik zei hier aan de andere kant. Wat ze wel doet met een bullmastif teefje is kneiterhard tegen elkaar opknallen. Zo erg dat toen ze een keer miste ze een Rotweiler reu van 40 kg omver liep. :N: