We (Ita en ik) kwamen vandaag voor het eerst een haas tegen in de uiterwaarden
We liepen met de wind in de rug een weiland op (de bedoeling was aan het einde van het weiland omkeren en dan proberen flankerend terug te lopen).
Alles ging netjes totdat er vlak achter Ita een haas op ging (die kon ze nog niet ruiken

)
Ita nam iets waar vanuit een ooghoek en zette de achtervolging in.
Al jiffend vloog ze het veld over.
Ik heb haar even laten gaan (heb geleerd op de club dat jonge hondjes op die manier gaan begrijpen dat ze een haas toch niet in kunnen halen).
Aan het einde van het veld was ze de haas kwijt.
Hevig snuffelend en opgewonden liep ze daar kringetjes om het spoor weer terug te vinden.
Denkend aan een opmerking van iemand dat je helemaal geen fluit nodig zou hebben, omdat een hond geregeld contact zoekt met de baas (als het goed is) ben ik eerst een stukje de tegenovergestelde richting opgelopen en daar heb ik me omgedraaid in haar richting.
Vervolgens mijn beide armen opzij gedaan (gebaar voor "hier" over grote afstand) en zo even gewacht....................................................
Binnen de kortste keren kwam Ita op topsnelheid mijn kant op en ging aan mijn voeten zitten
