Het is gewoon een logisch feit dat het gros van de honden in een losloopgebied niet onder een bepaald soort über-appél staan. Het zijn simpelweg mensen die "toevallig" een hond hebben, daar verder geen bijzondere levenswijze van maken, en er voor de aardigheid mee naar een losloopgebied gaan.
En die honden gaan naar andere honden toe, soms omdat hun baas niet oplet, soms omdat ze niet luisteren als ze een andere hond zien, soms omdat het die baasjes niks kan schelen.
Je kunt klagen en vinden wat je wilt, maar zo is het.
Ik ga op zaterdag niet naar de ikea (op andere dagen ook niet trouwens) omdat ik zeker weet dat ik dan iemand een winkelwagen om z'n hoofd ga wringen. Zo ga ik ook niet naar elk losloopgebied op sommige dagen.
Gewoon omdat je weet wat er gaat gebeuren.
Ik laat Felix in een losloopplaats grotendeels begaan, hij is nooit vervelend tegen andere honden, een hond die geen trek heeft in bezoek of staat te patsen herkent hij op ruime afstand en ontwijkt hij.
Als ik de indruk krijg dat er iets bijzonders aan de hand is roep ik hem en lijn ik hem aan.
Ik vind dat een losloopgebied een extra dimensie voor honden behoort te zijn. Contact maken met vreemde honden, liefst zonder bemoeienis. Dat vind ik de toegevoegde waarde. Vrijheid en contact, leren communiceren. Want dat missen veel honden sowieso al. Als je elke dag 4 uren in een bench zit kan ik mij best voorstellen dat je even losslaat op een zandvlakte ofzo, sterker nog, "Go for it" zou ik tegen zo'n hond zeggen
En wat heb je er anders te zoeken? Gewoon wandelen kan ik thuis ook wel
