massam schreef:zoals jij het zegt hoort het niet bij een staff.
dat er veel zo zijn klopt. dat is prutsfokkerij en moet tegengehouden worden maar mag niet als leidraad voor het ras gezien worden.
een staff gaat geen uitdaging uit de weg. staat in de standaard. dat is echt niet zomaar overal bovenop klappen.
bij sam koppel ik zijn overdreven agressief gedrag ook echt aan zijn gezondheid wat zijn gedrag een tic gegeven heeft door verschillende oorzaken.
de agressie tegenover soortgenoten heeft geen voordeel zoals jij het bedoeld.
wel maakt het de staff zoals hij is en is vooral de tweedeling tussen gedrag naar mensen en honden een belangrijke eigenschap.
Oké, dan begrijp ik denk ik wat je bedoelt. En dan heeft het ras dus te leiden onder z'n negatieve agressieve imago, waardoor prutsbaasjes voor de stoer een vechthond kopen bij die prutsfokkers.
Ik vind een zelfverzekerde hond ook erg prettig, dus dat geen uitdaging uit de weg gaan, daar kan ik me veel bij voorstellen. Ik houd persoonlijk ook van zelfverzekerde, baasgerichte honden met een flinke 'will to please'. (zoals Nanna's dansende deerhound bijv.
of mijn eigen kleine ventje, of de spaanse asielzoekert van mijn ouders)
Maar in mijn ogen verlaagt een écht zelfverzekerde hond zich juist
niet tot agressie. Agressie is een zwaktebod van een sociaal gemankeerde hond (of mens). Pas als er écht aanleiding toe is, zal een zelfverzekerde hond agressie vertonen en dan ook nog maar voor zó lang als die agressie nuttig is.
En dus niet zoals Moos beschrijft op een nietsvermoedende hond klappen die gewoon maar ergens staat te snuffen. Dát is gewoon simpelweg niet goed te praten. Het spijt me voor de hondenbaas die een hond heeft die dat wel doet. Maar, het is echt géén normaal of natuurlijk gedrag.
En dat blijft voor zolang het van toepassing is mijn belangrijkste punt (en meteen de dealbreaker waarom ik nooit een dergelijke hond zou willen), de onvoorspelbare agressie. Dat blijf ik iets onnatuurlijks en ongewensts vinden, wat er door (stomme) mensen ingebracht is. Ik weet natuurlijk niet of je dat er weer uit zou kunnen krijgen en tegelijkertijd het zéér mensgerichte kunt behouden
Nogmaals de volwassen (!) niet agressieve exemplaren vind ik echt heel erg leuk, maar het risico is me te groot dat het toch anders uitpakt. En er lopen mij veel te veel onervaren of onkundige of ongeinteresseerde hondenbaasjes rond die niet opgewassen zijn tegen het karakter van een dergelijke sterke hond.
). Natuurlijk kunnen ze honden tegenkomen waar het niet mee klikt, maar dat gebeurt elke hondenbaas toch wel eens? 
Maar hij heeft wel een risico genomen. Een risico wat blijft bestaan zolang er nog zoveel mensen zijn die een 'vechthond' wel lekker stoer vinden en de agressie ook nog eens als wenselijk voor het ras wordt gezien.
