Geen klik met de honden

[Takkie]

Ik zit ergens mee en ik weet niet wat ik ermee aan moet. Eigenlijk schaam ik mij ervoor en ik vind het ook moeilijk om het hier te vertellen.

In mijn leven heb ik heel wat honden gekend. Door het werk in het asiel en als hondenuitlaatservice. En dan spreekt de ene hond je meer aan dan de andere. Dat heeft iedereen wel, denk ik.

Nu had ik een eigen hond, Joy. Die heb ik van pup af aan opgevoed, we waren altijd samen en deden ook aan hondensport. Wij hadden een hele goede band samen en kenden elkaar door en door.

Nu ben ik 2,5 jaar geleden bij mijn vriend ingetrokken. Die woont naast zijn ouders en die hebben een aannemersbedrijf. Op zich wonen we hier prima, op het platteland, veel ruimte om het huis enz.

Zijn ouders hebben een mechelseherder en een bouvier. Allebei teefjes.
Die lopen dus ook bij ons in huis.

In het begin was Joy ook hier, ik had de uitlaatservice nog en ze ging altijd mee werken.
Maar helaas moest ik stoppen met de uitlaatservice en moest ik ander werk gaan zoeken.
Joy ging toen terug naar mijn ouders.
Ik kon haar overdag niet buiten met de andere honden laten, omdat het niet echt geweldig klikt en Joy nog wel eens wegliep en 3 (waak)honden hier eigenlijk teveel is. Klanten durven hier soms het erf niet op te komen.

Zo langzaam aan is het zo ontstaan dat Joy nu eigenlijk weer helemaal bij mijn ouders woont. Mijn ouders vinden dit helemaal geen probleem, die zijn net zo gek op haar als ik.
Maar een onwijs schuldgevoel heb ik wel en het doet mij ook veel verdriet dat ik haar 'in de steek heb gelaten'.

Ik heb hier veel over gepraat met mijn ouders en dit is het beste zo.

Mijn schoonouders zijn begin dit jaar verhuisd en een andere zoon van hun heeft het bedrijf gekocht en woont nu in hun gedeelte.
De honden hebben mijn schoonouders niet meegenomen, 'die kregen wij er gratis bij' . Ik had gehoopt dat ze er minstens eentje zouden meenemen, zodat Joy weer zou kunnen komen, maar dat kon niet.

Sinds een jaar werk ik nog maar 24 uur, gespreid over de week.
In mijn vrije tijd wil ik heel graag wandelen of trainen met de honden.
Elke keer Joy ophalen is lastig, mijn ouders wonen in een andere stad.

Dus ik heb geprobeerd om met de mechelaar en de bouvier aan de slag te gaan.
En het probleem is dus:
Ik heb echt helemaal niets met deze honden.
Dit vind ik zo erg!
Ik verzorg ze goed hoor en ze krijgen alles wat ze nodig hebben. Ik aai ze ook wel en haal ze aan, maar ik heb absoluut geen klik met ze.
Dit heb ik zeker heel vaak geprobeerd en mijzelf afgevraagd waar dat toch door komt.
Ik heb geprobeerd ze te trainen, ik ga vaak met ze wandelen, maar het zal nooit tippen met wat ik met Joy heb gehad.

Deze honden kennen niets, zijn heel erg nerveus, zijn niets gewend, nooit het erf af geweest. Ze blaffen de héle dag. Vechten regelmatig met elkaar. Ze zijn eigenlijk hardstikke vervelend en ik erger me aan ze.

En dit vind ik, als grote hondenvriend, best heel erg.
Mijn grote hobby en liefhebberij is aan het afstompen heb ik het idee. Ik ben steeds opzoek naar datgene waar ik zo verdoening uit kreeg, maar dat vind ik niet meer.

De honden wegdoen is geen optie, de enige oplossing is verhuizen en dat kan voorlopig ook niet.
Dus eigenlijk moet ik er maar mee leren leven.

Wie kent dit en heeft ook honden gehad waar die geen klik mee had? Wat heb je gedaan en wat is hier aan te doen?
Sorry voor mijn lange verhaal!

[doggy]

Wat vervelend zeg.
Praat er met je vriend over, wat je kunt doen.
Vertel hem hoe je je voelt en dat je ws. niet gelukkig bent zo.

Je hebt het beste gedaan toen voor Joy.
Joy heeft het bij je ouders ook goed .
Ik kan me voorstellen dat je haar mist.
Kan je niet iets regelen zodat Joy ook bij jou kan komen ( al is het maar zo nu en dan??).

Bv kennels bouwen voor de 2 waakhonden, zodat Joy ook los kan lopen??

Sterkte.

[Suuz]

Wat ik erg vind aan jouw verhaal is dat je schoonouders zijn verhuist en gewoon hun honden hebben achtergelaten zonder er rekening mee te houden dat jij daarom Joy niet bij je kan hebben.
Eerlijk gezegd had ik daar niet mee ingestemd als dit zou betekenen dat ik mijn hond niet bij me zou kunnen hebben.

Nu is het waarschijnlijk (?) te laat om het nog terug te draaien, dat er alsnog eentje naar hen gaat maar dat had mijn inziens de enige optie geweest.

Als daar geen mogelijkheid toe is, dan zal je het moeten nemen hoe het is en er het beste van moeten maken.
En gelukkig zit Joy wel goed bij je ouders.
Het is jammer dat je die klik niet hebt me deze honden, maar dat moet ook groeien is mijn ervaring... Misschien als je toch met ze aan de slag gaat dat dit vanzelf komt, als je er meer voor openstaat?
Zo te horen is er genoeg "werk aan de winkel" met deze twee

Lastig hoor, ik kan me wel voorstellen dat dit je bezig blijft houden...

[workingdog]

je staat op de schijding tussen hobbie en werkhond
niks mis mee ik zou aleen 2 kennels neer zetten en dan kan joy ook weer lekker rond kunnen lopen

[tekkel]

Ik vind het niet gek dat je niets met die honden hebt. Het zijn jouw honden niet, je hebt ze niet uitgekozen, je kent ze niet vanaf pup, en -- het belangrijkste -- ze zijn er toch de oorzaak van dat je je eigen hond niet bij je hebt

Ik zou toch een oplossing proberen te zoeken nu je de tijd hebt om iets met een eigen hond te doen. Liefst samen met je zwager natuurlijk. Wat iemand hierboven ook al zei: kan er niet een soort afscheiding komen, of kennels, zodat jouw hond er ook kan wonen?

[Kaiou]

Ik vind het niet gek dat je niets met die honden hebt. Het zijn jouw honden niet, je hebt ze niet uitgekozen, je kent ze niet vanaf pup, en -- het belangrijkste -- ze zijn er toch de oorzaak van dat je je eigen hond niet bij je hebt
Ik zou toch een oplossing proberen te zoeken nu je de tijd hebt om iets met een eigen hond te doen. Liefst samen met je zwager natuurlijk. Wat iemand hierboven ook al zei: kan er niet een soort afscheiding komen, of kennels, zodat jouw hond er ook kan wonen?

Inderdaad niet raar dat er niet een echte klik is tussen jou en die honden. Het zijn jouw honden immers niet. En met een soort van tegenzin met ze gaan trainen bij gebrek aan je eigen hond werkt natuurlijk ook niet. Jij hebt het niet met hen en zij dus ook niet met jou...
Uit je verhaal begrijp ik dat het best een aardig terrein is waar jullie wonen en waar de honden loslopen. Daar zal toch best plek zijn voor een grote kennel voor die honden of voor een afscheiding op een of andere manier, zodat je toch Joy bij je kunt hebben?
Een ander (misschien vreemd ) idee is accepteren dat Joy nu definitief bij je ouders woont, accepteren dat die andere 2 er nu eenmaal zijn en bedenken of jullie misschien zelf een pup/jonge herplaatser kunnen nemen zodat die helemaal door jou wordt opgevoed samen met de andere honden en daar dus ook makkelijk mee om kan gaan.
Succes.

[sundancekid]

ik heb alle begrip voor je probleem, mede omdat ik mezelf ook herken in deze situatie. Ik heb heel mijn leven politiehonden getraind en nu heb ik er sinds een jaar een Duitse dog teefje bij. Had hier ook totaal gen klik mee omdat ik niet gewend was aan zulk soort hond. (je gaat teveel vergelijkingen maken)
Omdat ik me er ook niet happy bij voelde, ben ik veel met haar gaan lopen en trainen en op een gegeven moment hebben we toch een sterke band gekregen.
Dus kop op, praat er met je vriend over en besteed veel tijd en geduld aan die honden, hopelijk krijg je die klik ook nog in de toekomst.

Je verhaal is touwens niet lang en je hoeft je niet te verontschuldigen omdat je om raad vraagt hoor. Succes !!!!

Wat Joy betreft, moet je doen wat je het verstandigste lijkt en goed overwegen of ze gelukkig zou zijn in een nieuwe situatie met die andere honden.

[Muk]

Ik zit ergens mee en ik weet niet wat ik ermee aan moet. Eigenlijk schaam ik mij ervoor en ik vind het ook moeilijk om het hier te vertellen.

het enige waar je je moet voor schamen is dat je niet iets meer voor jezelf bent opgekomen . ik lees alleen maar wat van de anderen moet of niet kan of niet mag - het kleine beetje wat jij zou willen doet helemaal niet ter zake.

Dit heb ik zeker heel vaak geprobeerd en mijzelf afgevraagd waar dat toch door komt.

dat komt alleen omdat je joy mist, er haar niet bij hebt. veel kans dat als zij er wel zou zijn, je de twee andere best wel zou kunnen appreciëren om wat ze zijn. nu zoek je onbewust naar dezelfde eigenschappen die je in joy zo waardeerde en die zijn er niet, want ze zíjn joy niet.

als ik in jouw plaats was zou ik er geen seconde, zelfs geen nanoseconde over twijfelen : joy zou terugkomen. ofwel joy af en toe in een kennel, ofwel de twee andere in een kennel, of, nog beter, de twee tuingedeelten van elkaar afsluiten - er zijn zoveel mogelijkheden te bedenken, maar voor allemaal zal je voor jezelf moeten opkomen.

Helemaal met Inge eens. Iets meer voor jezelf opkomen en een scheiding maken tussen die twee tuinen. Jij hoeft je niet te schamen, je schoonouders des te meer. Die dumpen hun honden eigenlijk gewoon bij jullie, terwijl het hun honden zijn. Logisch dat je er ook geen klik mee hebt, jij hebt die honden niet uitgekozen, het zijn niet "jouw" honden. Is niets om je voor te schamen, niemand heeft zomaar een klik met honden van een ander.
Kunnen je schoonouders niet een of meerdere honden terugnemen? Het zijn hun honden namelijk. Of de honden bij een ander onderbrengen zoals Nanna zegt. Ik denk dat ik dat had gedaan als mij zomaar honden in de maag gesplitst werden zonder dat ik daar ook maar een zegje in had gehad.

[S@ndr@]

honden waar je geen klik mee hebt,die je niet zelf gekozen hebt, waar je ook nog eens een keerjte niets mee aan kunt vangen No Way dat ze die bij me achter konden laten.
op halen of de markt plaats bij wijze van spreken.
of inderdaad een kennel laten neerzetten, want deze situatie wordt je helemaal niet gelukkig van.

zit me wel af te vragen of je ,misschien niet weer zou moeten beginnen met een puppy voor jezelf, en niet een hond die denk ik best tevreden is zo, weer bij je ouders weg moet halen (sorry)

[Does]

honden waar je geen klik mee hebt,die je niet zelf gekozen hebt, waar je ook nog eens een keerjte niets mee aan kunt vangen No Way dat ze die bij me achter konden laten.
op halen of de markt plaats bij wijze van spreken.
of inderdaad een kennel laten neerzetten, want deze situatie wordt je helemaal niet gelukkig van.

zit me wel af te vragen of je ,misschien niet weer zou moeten beginnen met een puppy voor jezelf, en niet een hond die denk ik best tevreden is zo, weer bij je ouders weg moet halen (sorry)

Mee eens. Zo te lezen zijn je ouders ook erg blij met Joy, dus zou het hun niet pijn doen als je haar daar weer weghaald?

[Rami]

Jeetje joh, dat je Joy niet meer hebt. Het is natuurlijk heel fijn dat ze het bij je ouders ook leuk heeft, maar ik kan me voorstellen dat je haar mist.

Kan me trouwens ook voorstellen dat je 'minder' hebt met de honden die er nu zijn. Jij hebt nooit voor deze honden gekozen én omdat zij er zijn heb jij Joy niet meer. Ik zou me - als ik jou was - iig niet schuldig voelen dat je een mindere band hebt met de twee honden in kwestie.

[Takkie]

Bedankt voor alle antwoorden en het meedenken!

Een scheiding (of kennel) maken is geen oplossing. Die honden hebben hun hele leven hier vrij gelopen en omdat ik dan Joy weer hier wil hebben, moeten die honden in een kennel... is ook niet helemaal eerlijk voor ze.

Wat sommigen over Joy zeggen, dat ze nu leeft bij mijn ouders en daar gewend is, daar ben ik het wel mee eens. Mijn ouders zeggen wel hoor:'het is jouw hond, dus je mag haar meenemen als je dat wilt', maar ik weet dat zij ook heel gek zijn op haar. Vooral mijn vader, Joy gaat altijd mee hardlopen en wandelen met hem. Dus ik denk ook dat ik mij erbij neer moet leggen dat ze daar blijft.

Dan het herplaatsen.. nee, dat kan ik ook weer niet. Mijn vriend en zwager zijn ook met deze honden opgegroeid en die willen dat denk ik ook niet. Mijn zwager heeft officieel dan ook één hond voor zijn rekening (we delen de kosten). Hij is wel gek met ze en wil ze niet kwijt.

Dan blijft er over om misschien aan een nieuwe hond te beginnen.
Hier moeten we wel goed over nadenken, want drie honden hier is best wel veel (ondanks de ruimte). Er is hier veel aanloop overdags en niet iedereen vind honden zo leuk.
Maar we zouden ervoor kunnen kiezen om de hond binnen in ons gedeelte te kunnen houden ( in ieder geval overdags) en uit te laten.

Wel fijn om te lezen dat het niet zo raar is dat ik niets met deze honden heb.

[doggy]

Desnoods kun je deze pup, als hij er komt, leren om in een kennel te zitten.

Denk je dat een pup erbij goed zal gaan met de honden die er al zijn??

Kun je de andere honden niet alsnog leren om in een kennel te zitten , en dat het afgewisselt word met Joy of de eventuele pup??

[freskin]

Bedankt voor alle antwoorden en het meedenken!

Een scheiding (of kennel) maken is geen oplossing. Die honden hebben hun hele leven hier vrij gelopen en omdat ik dan Joy weer hier wil hebben, moeten die honden in een kennel... is ook niet helemaal eerlijk voor ze.

Wat sommigen over Joy zeggen, dat ze nu leeft bij mijn ouders en daar gewend is, daar ben ik het wel mee eens. Mijn ouders zeggen wel hoor:'het is jouw hond, dus je mag haar meenemen als je dat wilt', maar ik weet dat zij ook heel gek zijn op haar. Vooral mijn vader, Joy gaat altijd mee hardlopen en wandelen met hem. Dus ik denk ook dat ik mij erbij neer moet leggen dat ze daar blijft.

Dan het herplaatsen.. nee, dat kan ik ook weer niet. Mijn vriend en zwager zijn ook met deze honden opgegroeid en die willen dat denk ik ook niet. Mijn zwager heeft officieel dan ook één hond voor zijn rekening (we delen de kosten). Hij is wel gek met ze en wil ze niet kwijt.

Dan blijft er over om misschien aan een nieuwe hond te beginnen.
Hier moeten we wel goed over nadenken, want drie honden hier is best wel veel (ondanks de ruimte). Er is hier veel aanloop overdags en niet iedereen vind honden zo leuk.
Maar we zouden ervoor kunnen kiezen om de hond binnen in ons gedeelte te kunnen houden ( in ieder geval overdags) en uit te laten.

Wel fijn om te lezen dat het niet zo raar is dat ik niets met deze honden heb.

Nu denk je weer niet aan je zelf ..........

Of er nu twee of drie honden rondlopen maakt ook niet veel uit, lijkt me. Als je een pup zou nemen en deze goed zou opvoeden en trainen hoeft niemand er last van te hebben. Dan kan jij in je vrije tijd weer lekker met je eigen hond aan de gang. En als andere mensen (klanten) de honden niet zo leuk vinden...dat is dan pech voor hun..... er lopen nu toch al die andere twee honden los rond die niet weg kunnen omdat je zwager ze zo leuk vindt.....
Het lijkt mij inderdaad beter om Joy bij je ouders te laten. Anders snapt ze er helemaal niets meer van......

Nee, het is helemaal niet raar dat je geen klik hebt met de andere honden. Maar je zou nu ook aan je zelf moeten gaan denken. Zo als het nu gaat ben je ook ongelukkig........Ik zou voor een pup gaan als ik jou was

Succes!

[jidde]

Die honden zijn duidelijk altijd alleen maar gehouden als terreinbewakers, om echt een band op te bouwen met iemand hebben ze nooit geleerd. Daar hebben ze nu denk ik ook geen behoefte meer aan.
Ik zou mijn schoonouders opbellen en zeggen dat ze óf die honden op moeten komen halen óf dat jij ze bij iemand anders als terreinbewaker laat fungeren. Ik denk niet eens dat je die honden daar ongelukkig mee maakt, ze weten niet beter.

Bij mij vlogen ze er dus mooi uit, no way dat ik me andermans honden in de maag zou laten splitsen.

Eigenlijk denk ik hetzelfde. en ik vind het niet zo raar dat je er geen band mee hebt. Ik ben zelf van de grote honden, en sommige kleintjes heb ik dus echt niets mee. Op mijn werk hadden we het eerlijk verdeeld Ik was van de grote, vooral de herders waar niemand anders iets mee had. Collega vond rottweilers geweldig, heb ik weer wat minder mee en mijn andere collega vond kleine lieve hondjes geweldig en daar had ik niets mee We kozen wel enigsinds welke hond we deden, natuurlijk moet je alle honden doen, maar waarom zouden hun een hond moeten uitlaten die zij eng vinden omdat hij hapt (duitse herder) en ik had er totaal geen moeite mee ik vodn hem juist leuk

[jidde]

Beda

Wat sommigen over Joy zeggen, dat ze nu leeft bij mijn ouders en daar gewend is, daar ben ik het wel mee eens. Mijn ouders zeggen wel hoor:'het is jouw hond, dus je mag haar meenemen als je dat wilt', maar ik weet dat zij ook heel gek zijn op haar. Vooral mijn vader, Joy gaat altijd mee hardlopen en wandelen met hem. Dus ik denk ook dat ik mij erbij neer moet leggen dat ze daar blijft.

Dat is geen probleem hoor, althans, ligt eraan hoe Joy is. Tuana kon je bv echt bij iedereen stallen en was absoluut niet ongelukkig. Nanni is een verhaal apart, haar kan je niet bij iedereen stallen. Ze kan prima bij mijn zus, me moeder en mijn tante en haar gezin, maar zij past zich wat moeilijker aan. Als ik er bij bent, slaapt ze overal en is ze giga makkelijk, maar ik denk zonder mij dat ze wel gaat zoeken naar mij/moeder/zus

[Kaiou]

Dan blijft er over om misschien aan een nieuwe hond te beginnen.
Hier moeten we wel goed over nadenken, want drie honden hier is best wel veel (ondanks de ruimte). Er is hier veel aanloop overdags en niet iedereen vind honden zo leuk.Maar we zouden ervoor kunnen kiezen om de hond binnen in ons gedeelte te kunnen houden ( in ieder geval overdags) en uit te laten

Nee, inderdaad vindt niet iedereen honden zo leuk. Maar of die mensen nu 2 of 3 honden tegenkomen, dat maakt dan ook niet zoveel meer uit .
Laat je daardoor niet tegenhouden.

[Muk]

Bedankt voor alle antwoorden en het meedenken!

Een scheiding (of kennel) maken is geen oplossing. Die honden hebben hun hele leven hier vrij gelopen en omdat ik dan Joy weer hier wil hebben, moeten die honden in een kennel... is ook niet helemaal eerlijk voor ze.

Wat sommigen over Joy zeggen, dat ze nu leeft bij mijn ouders en daar gewend is, daar ben ik het wel mee eens. Mijn ouders zeggen wel hoor:'het is jouw hond, dus je mag haar meenemen als je dat wilt', maar ik weet dat zij ook heel gek zijn op haar. Vooral mijn vader, Joy gaat altijd mee hardlopen en wandelen met hem. Dus ik denk ook dat ik mij erbij neer moet leggen dat ze daar blijft.

Dan het herplaatsen.. nee, dat kan ik ook weer niet. Mijn vriend en zwager zijn ook met deze honden opgegroeid en die willen dat denk ik ook niet. Mijn zwager heeft officieel dan ook één hond voor zijn rekening (we delen de kosten). Hij is wel gek met ze en wil ze niet kwijt.

Dan blijft er over om misschien aan een nieuwe hond te beginnen.
Hier moeten we wel goed over nadenken, want drie honden hier is best wel veel (ondanks de ruimte). Er is hier veel aanloop overdags en niet iedereen vind honden zo leuk.
Maar we zouden ervoor kunnen kiezen om de hond binnen in ons gedeelte te kunnen houden ( in ieder geval overdags) en uit te laten.

Wel fijn om te lezen dat het niet zo raar is dat ik niets met deze honden heb.

Nu denk je weer niet aan je zelf ..........

Of er nu twee of drie honden rondlopen maakt ook niet veel uit, lijkt me. Als je een pup zou nemen en deze goed zou opvoeden en trainen hoeft niemand er last van te hebben. Dan kan jij in je vrije tijd weer lekker met je eigen hond aan de gang. En als andere mensen (klanten) de honden niet zo leuk vinden...dat is dan pech voor hun..... er lopen nu toch al die andere twee honden los rond die niet weg kunnen omdat je zwager ze zo leuk vindt.....
Het lijkt mij inderdaad beter om Joy bij je ouders te laten. Anders snapt ze er helemaal niets meer van......

Nee, het is helemaal niet raar dat je geen klik hebt met de andere honden. Maar je zou nu ook aan je zelf moeten gaan denken. Zo als het nu gaat ben je ook ongelukkig........Ik zou voor een pup gaan als ik jou was

Succes!

Inderdaad, je denkt weer niet aan jezelf.
Ben het helemaal met freskin eens verder. Zolang je niet aan jezelf denkt, blijf je toch altijd met dat gevoel ten opzichte van die honden houden. Misschien kan je man met zijn ouders + zwager praten over een oplossing voor die honden?

[doggy]

Kunnen jullie niet om en om ruilen met de honden??

De ene keer Joy daar en de andere 2 bij je ouders??

o.i.d.??

[Sucha]

Bedankt voor alle antwoorden en het meedenken!

Een scheiding (of kennel) maken is geen oplossing. Die honden hebben hun hele leven hier vrij gelopen en omdat ik dan Joy weer hier wil hebben, moeten die honden in een kennel... is ook niet helemaal eerlijk voor ze.

..

die honden hebben hun hele leven daar gehad maar dat betekent niet dat ze niet flexibel zijn en geen aanpassingsvermogen hebben. Een advies de tuin te scheiden of een kennel te plaatsen betekent niet dat ze alleen nog maar in die kennel moeten zitten toch? Je kunt ze bijvoorbeeld nu al leren in de kennel te moeten zitten af en toe of niet in het afgezette stukje tuin te mogen komen dat grenst aan jullie huis. Als je ze dat leert is dat al snel heel gewoon en kun jij een hondje voor jezelf nemen ( ik zou JOy gewoon bij mijn ouders laten als die allemaal zo aan elkaar gehecht zijn) die je op die manier toch een beetje kunt scheiden van deze werkhonden. En zo kunnen de mannen fijn met de werkhonden bezig zijn zonder dat dit jouw leven totaal bepaald.

[Pak-de-bal]

Deze honden kennen niets, zijn heel erg nerveus, zijn niets gewend, nooit het erf af geweest. Ze blaffen de héle dag. Vechten regelmatig met elkaar. Ze zijn eigenlijk hardstikke vervelend en ik erger me aan ze.

toen ik dit las wist ik het al;

het ligt absoluut niet aan jou, maar aan de honden zèlf

ze zijn natuurlijk opgevoed als echte waakhonden
en daardoor hebben ze geen band met mensen mee gekregen in hun puppy-tijd

Ik zag het al voor me:
je schoonouders namen deze honden ècht alleen maar, om het erf te bewaken en deden er verder niets mee
dus die honden zijn geen echte band gewend

Dus ...trek je het maar niet aan,... en ik heb het idee, dat ze zonder enige liefde zijn opgegroeid

Probeer zo snel mogelijk jouw hond teruig te krijgen, als dat kan

p.s. als ik daar klant zou zijn, zou ik ook niet binnen durven komen
stom om zoiets te doen voor de klanten, dat jaagt meer weg !

[Emma]

Ik zit ergens mee en ik weet niet wat ik ermee aan moet. Eigenlijk schaam ik mij ervoor en ik vind het ook moeilijk om het hier te vertellen.

In mijn leven heb ik heel wat honden gekend. Door het werk in het asiel en als hondenuitlaatservice. En dan spreekt de ene hond je meer aan dan de andere. Dat heeft iedereen wel, denk ik.

Nu had ik een eigen hond, Joy. Die heb ik van pup af aan opgevoed, we waren altijd samen en deden ook aan hondensport. Wij hadden een hele goede band samen en kenden elkaar door en door.

Nu ben ik 2,5 jaar geleden bij mijn vriend ingetrokken. Die woont naast zijn ouders en die hebben een aannemersbedrijf. Op zich wonen we hier prima, op het platteland, veel ruimte om het huis enz.

Zijn ouders hebben een mechelseherder en een bouvier. Allebei teefjes.
Die lopen dus ook bij ons in huis.

In het begin was Joy ook hier, ik had de uitlaatservice nog en ze ging altijd mee werken.
Maar helaas moest ik stoppen met de uitlaatservice en moest ik ander werk gaan zoeken.
Joy ging toen terug naar mijn ouders.
Ik kon haar overdag niet buiten met de andere honden laten, omdat het niet echt geweldig klikt en Joy nog wel eens wegliep en 3 (waak)honden hier eigenlijk teveel is. Klanten durven hier soms het erf niet op te komen.

Zo langzaam aan is het zo ontstaan dat Joy nu eigenlijk weer helemaal bij mijn ouders woont. Mijn ouders vinden dit helemaal geen probleem, die zijn net zo gek op haar als ik.
Maar een onwijs schuldgevoel heb ik wel en het doet mij ook veel verdriet dat ik haar 'in de steek heb gelaten'.

Ik heb hier veel over gepraat met mijn ouders en dit is het beste zo.

Mijn schoonouders zijn begin dit jaar verhuisd en een andere zoon van hun heeft het bedrijf gekocht en woont nu in hun gedeelte.
De honden hebben mijn schoonouders niet meegenomen, 'die kregen wij er gratis bij' . Ik had gehoopt dat ze er minstens eentje zouden meenemen, zodat Joy weer zou kunnen komen, maar dat kon niet.

Sinds een jaar werk ik nog maar 24 uur, gespreid over de week.
In mijn vrije tijd wil ik heel graag wandelen of trainen met de honden.
Elke keer Joy ophalen is lastig, mijn ouders wonen in een andere stad.

Dus ik heb geprobeerd om met de mechelaar en de bouvier aan de slag te gaan.
En het probleem is dus:
Ik heb echt helemaal niets met deze honden.
Dit vind ik zo erg!
Ik verzorg ze goed hoor en ze krijgen alles wat ze nodig hebben. Ik aai ze ook wel en haal ze aan, maar ik heb absoluut geen klik met ze.
Dit heb ik zeker heel vaak geprobeerd en mijzelf afgevraagd waar dat toch door komt.
Ik heb geprobeerd ze te trainen, ik ga vaak met ze wandelen, maar het zal nooit tippen met wat ik met Joy heb gehad.

Deze honden kennen niets, zijn heel erg nerveus, zijn niets gewend, nooit het erf af geweest. Ze blaffen de héle dag. Vechten regelmatig met elkaar. Ze zijn eigenlijk hardstikke vervelend en ik erger me aan ze.

En dit vind ik, als grote hondenvriend, best heel erg.
Mijn grote hobby en liefhebberij is aan het afstompen heb ik het idee. Ik ben steeds opzoek naar datgene waar ik zo verdoening uit kreeg, maar dat vind ik niet meer.

De honden wegdoen is geen optie, de enige oplossing is verhuizen en dat kan voorlopig ook niet.
Dus eigenlijk moet ik er maar mee leren leven.

Wie kent dit en heeft ook honden gehad waar die geen klik mee had? Wat heb je gedaan en wat is hier aan te doen?
Sorry voor mijn lange verhaal!

als ik het zo lees zijn de twee honden van je schoonouders echt erfhonden. nooit wat mee gedaan op hobby gebied. dan zal dat ook wel heel moeilijk gaan om wat met ze te doen. ik denk ook niet dat dat fair is. om b.v hondensport buiten hun terein te gaan doen.

Joy woont bij je ouders, en ik denk dat zij nu ook een ander leven heeft.

je kan idd kennels zetten en zo Joy weer terug nemen. Maar heb je er over gedacht om weer een nieuwe pup te nemen? dan kan die tussen de andere honden wennen en jij kunt hem opvoeden en later trainen en mee doen wat jij wilt. en wordt het teveel honden dan lekker een kennel bouwen waar dan een hond of twee een paar uur in kan.

ik denk dat dat veel beter en eerlijker is. ook tegenover Joy misschien. want voor haar is het ook lastig misschien als ze de ene keer bij jou is en dan weer naar je ouders moet.
en anders wel Joy volledig bij jou in huis, en als ze buiten loopt, de andere honden in de kennel. en dat afwisselen.
maar een pup die opgroeit met de andere honden is misschien handiger en krijg je zelf ook weer meer plezier en een doel ?