Inge O schreef:bij honden die heel erg gaan watertrappelen (attack en kwiebus) zwem ik er in het begin bij in de buurt om af en toe mijn hand eens onder hun achterpoten te houden. doordat ze daar dan plots een weerstand voelen waartegen ze zich kunnen afzetten gaan ze meteen even mooi vlak zwemmen én leren ze er ook aan denken dat ze met hun achterpoten moeten werken ipv. alleen met hun voorpoten.
Een andere mogelijke oplossing is om een hond die zo ongeveer verticaal staat/zwemt in het water iets in de bek te geven (of te laten halen).
Meestal gaan ze ook daardoor mooi vlak zwemmen.
Een doel hebben om naar toe te zwemmen bijv. een balletje en dan met bal terug.
Wat ook helpt bij verticaal zwemmen, is de hond van jongs af aan leren dat hij ook achterpoten heeft. (kan later ook nog hoor)
Klinkt een beetje idioot, maar honden zijn zich daar lang niet altijd van bewust.
Mijn puppen lopen in het begin regelmatig over een op de grond liggende ladder.
Daar leid ik ze aangelijnd en met iets lekkers voor de neus (laag houden) overheen.
In het begin zie je dat ze met de achterpoten een beetje struikelen over de sporten van de ladder. Naderhand zetten ze ook de achterpoten keurig tussen de sporten op de grond.
Op de puppyklas leg ik vaak wat balkjes op ongelijke afstand van elkaar neer. Ook daar op dezelfde manier overheen leiden.