Eerst de drie volwassen honden, daarna gaan die met een beloningsnoepje in de gang, en dan krijgen de drie ´puppen´.
Het is wel zo dat er gegeten wordt op enige afstand van elkaar, zowel in beide groepjes. Ik blijf er ook altijd bij. Want het wordt van elkaar afgepakt als ik niets doe. Ik heb twee hondjes (een van de oudere en een van de pups, overigens allebei de rangslaagste van de twee groepjes) die direct opzij gaan als een ander bij hen komt beurten. En ik wil niet dat ze op die manier tekort gaan komen. Als de bakjes leeg zijn, dan vind er wel een bakjesdans plaats, maar dat mag van mij en daarna haal ik de bakjes weg. Er staan hier nooit voerbakken op de grond als er niet gegeten wordt.
Barfen gaat wel met de hele groep tegelijk en dan zoeken ze allemaal zelf een plekje. Ik blijf wel in de buurt. Maar ik hoef eigenlijk nooit voor scheidsrechter te spelen.
Als ik het barfmateriaal vasthoud, dan kunnen de honden zelfs tegelijk aan het kipkarkasje of runderstrotje beginnen. Ik heb dat gisteren dus laten doen omdat ik vind dat een van mijn oudere honden en de ´puppen´ nog wat beter moeten leren scheuren en trekken.
Pens geef ik alleen in hapklare stukken, omdat als ik een hele pens zou geven, er niet gescheurd wordt maar getracht wordt het geheel in te slikken, dus dat vind ik niets. Bij pens sta ik in de keuken te snijden en zitten de honden in een halve cirkel om me heen en krijgen ze omste beurt een stuk. Dat gaat ook goed.
Barfen mag hier in de huiskamer of keuken, omdat ik daar plavuizen heb die ik na de maaltijd meteen weer reinig. Wel haal ik even de hondenmatrasjes weg, anders blijf ik die wassen. Boris gaat als enige vaak naar buiten. Niet altijd om te eten, maar om zijn buit te verstoppen en dan met een ´ik heb als enige niets gehad´ gezicht binnen te komen en om meer te vragen. Als dat niet lukt en afpakken van een ander ook geen optie is, dan pakt hij zijn verstopte maaltijd weer op en eet deze op de deurmat op
