Elke dag denk ik aan je, ik denk heel veel aan je. Ik kan er nog steeds niet mee omgaan, mis je elke seconde.
Waarom nou jij? Je was net 1 week 4 jaar oud, dat is toch geen leeftijd om te gaan?
Zo jong nog, zo vol in je leven, je genoot altijd intens van elke seconde en ik genoot van jou, van ons samen zijn. Je was, nee je bent, heel speciaal voor mij, we hadden zo'n band, die is gewoon niet te omschrijven want dan doe ik je tekort.
Ik denk nog heel vaak als ik wakker word dat je naast me ligt, dat als ik opsta je mee opstaat, maar je bent er niet meer.
Het leven is soms zo hard en zo oneerlijk, ik kan daar met jouw overlijden niet mee omgaan.
Meisje ik mis je zo verschikkelijk, nooit meer samen......
Dag lieverd ik hoop dat waar je ook bent je me kan vergeven.
