Ze is morgen 15 weken, dus ruim 3 maand en ze is nog steeds verwonderlijk sociaal en open voor een beauceron-pup, die nota bene ook nog eigenlijk in haar angstfase zit.
Gisteren, heeft ze erg veel mensen lastig gevallen en ik heb me er rot om gelachen. Ik heb er een hekel aan als mijn of andere honden mensen lastig vallen, maar dit...te grappig.
Het begon gister bij de eerste keer naar het park. Ze had al eens voorzichtig aan de rand van de aflopende rivier met haar pootjes is het water gelopen, maar vond dat niet je van het. Getver, natte voeten. Ik begon dus gister met een klein stokje een cm of 30/40 verderop erin gooien en natuurlijk ging ze het halen. En toen, opeens, ging het licht aan: Wacht ff....natte poten maar HA, dit is lachen! Heen en weer stampen in het water, hele stokje vergeten, en maar spetteren, onderwijl proberend zichzelf te vangen! Erg leuk om te zien.
Toen was ze natuurlijk lekker door het dolle en toen we terug liepen moest ze wel even iemand begroeten die op een bankje zat. Hops, natte klafters op schoot en een duik naar het gezicht voor een kus! Gelukkig, was het een "bekende" met een engelse bul, dus die vond het geen probleem. Wel helemaal onder de modder...zucht. Maar toch leuk, zo'n sociale puppy
Tweede wandeling.....jaaaaaaa, naar het water!! Heel wild erdoorheen gerend, en gespeeld met twee minatuur-yorkies, die tennisballen (net zo groot als hun eigen hoofd!) uit de rivier gingen halen. Voor ze het doorhad, viel ze al achtervolgend over de paaltjes in het diepe van de rivier, kopje onder, rondje zwemmen, "heb nooit anders gedaan
".Toen we weer richting grasveld gingen kwam er een beagle aan....eerst had hij geen zin, maar al gauw rende mijn modderwaterballetje blaffend achter Joost aan, die zorgde dat hij maar nét voor haar bleef, lekker frustrerend, haha, en af en toe mocht ze hem pakken.
Tussendoor werd ze afgeleid omdat ze een dame zag zitten met een boekje in een klapstoel en voor ik er erg in had.....jawel, rent het waterballet met haar modderlijfje op haar af om gezellig op schoot te springen en te knuffelen! Mevrouw woest, slaat naar de pup (gelukkig niet raak, ander was ik heel erg giftig geworden), en schreeuwt dat ik die hond bij me moet houden.
Pup was inmiddels weer fijn met Joost elders rennen, maar ben me even gaan verontschuldigen natuurlijk, daarbij niet vergetend mevrouw te helpen herinneren dat ze in een officieel losloopveld zit!
Vervolgens willen zowel de baasjes van Joost als ik het geteisem mee naar huis nemen, maar ze zijn zo leuk aan het spelen dat we het even aankijken. Op een gegeven moment rennen ze richting een stel dat ligt te zonnenbaden (waar ze op de heenweg al in de picnicmand had gesnuffeld), en Joost wijkt keurig uit met een bocht eromheen. Zo niet Yanthe: Al rennend wandelt ze gewoon hobbel de bobbel over twee paar benen heen over de handdoek...en dat tot drie keer toe
. !!!Ook zij konden er gelukkig om lachen.
Derde wandeling (gister alleen in het park geweest). Een hele groep jongelui met een barbeque. Ik zag al aankomen dat ze haar neus in dat ding steekt, dus afgeleid, en gelukt. Obstakel gepasseerd. Ligt er een jongeman heel alleen te zonnen op een grote zonnige handdoek. Ze rent erheen, begroet hem vrolijk met kussen en knuffels (lijfje erlangs strijken), hij rolt op zij (van zn handdoek af) en madam gaat languit naast hem liggen óp zn handdoek! WAHAHAHAHAHA. (en ik schaam me dood natuurlijk). Hij reageerde heel lakoniek en heeft haar flink teruggeknuffeld, dus dat was natuurlijk een vette beloning voor haar onbehouwen gedrag! Bedolven onder sorry's, het is een pup, laat ik hem achter om weer even in de rivier te spelen. Daarna ga ik op het gras zitten met Yanthe, omdat er een groep jongens schreeuwend aan het voetballen is, goed voor de socialisatie en nee, ze mag er niet heen.
Maar opeens spot ze een meisje dat geconcentreerd zit te leren, boeken en papieren om zich heen, en jawel...Yanthe gaat buurten! Op schoot! Op de boeken, op de papieren. Meisje vindt het wel leuk en alles kan in de was zegt ze! Toen zag ik pas dat ze een mooi witte broek aanhad met modderpotenprint....ai! Ik zeg: zal ik je toch maar even van haar bevrijden? Ja, zegt ze, doemaar, want anders blijft ze vast. En terwijl ik haar aan haar halsband grijp neemt madam een slokje uit het wijnglas.
Pffffff ik kon wel door de grond zakken!! Mijn pup is übersociaal, en dat wil ik ook, omdat het een beauceron is en het ongetwijfeld wel weer gedeeltelijk weggaat, maar dit??!! Ik wil haar dus niet te actief remmen, maar dit is wel heel sociaal, vinden jullie niet?
Even voor de duidelijkheid...alle voorvallen waren in hondenlosloopgebied, aan de ene zijde van de rivier, de andere zijde is veboden voor honden en minstens net zo zonnig. Behalve de schreeuwende mevrouw kon iedereen er erg om lachen. Ik houd er niet van als mijn honden mensen lastig vallen, maar mijn pup moet toch kunnen spelen en haar beentjes kunnen strekken?? Dit is de enige plek waar zij los mag (en veilig kan), er is erg veel mensenpark in Utrecht.
Wordt in ieder geval tijd dat we hard gaan werken aan het "hier" .
Maar in hoeverre je dat van een drol van 3 maand kan verwachten als er zoveel afleiding is....
(sorry voor het lange verhaal, en ik weet niet of dit de goede rubriek is)
