Ik heb de uren dat je er niet meer was geteld.
De uren gingen over in dagen en de dagen gingen over in weken.
Vanaf morgen tel ik de jaren dat je er niet meer bent.
Soms voelt het als gisteren, als ik mijn ogen sluit voel ik zo weer je zachte kop en zie ik je rennen over de hei.
Gelukkig kan ik nu wel met een glimlach aan je terug denken en heb je het plaatsje in mij hart gevonden. Hier blijf je voor altijd...toch een beetje bij me.
Blijft altijd moeilijk, sterkte.
