Wat erg dat zulke dingen gebeuren. Ze hadden de vrouw op zijn minst op een apart kamertje kunnen zetten en wat te drinken aan kunnen bieden, zodat ze alvast afscheid kan nemen van haar hond. Het is zoiezo al niet niks om je hond in te moeten laten slapen en als het zolang duurt, is het alleen maar erger......

De andere mensen in de wachtkamer, zouden zich de ogen uit de kop moeten schamen voor hun gedrag. Als ik ergens zit, bijvoorbeeld in de bus en er komt een ouder iemand aan en er is verder geen plaats vooraan (ik zit altijd het liefste vooraan in de bus) dan sta ik zeker op. Dat zou ik zelf ook fijn vinden als ik oud ben en niet meer zo goed ter been zou zijn.
Het valt me heel vaak op dat jongelui van tegenwoordig soms nogal ontbreekt aan respect hebben voor de ouderen......en dat vind ik erg spijtig....
Ook hadden de andere mensen in de wachtkamer haar voor kunnen laten gaan. Of de dierenartsassitente had hierover kunnen beslissen.
Ik vind het nummertjes trekken een beetje een vreemd systeem, maar goed....
Ik ga met onze katten (en straks ook de hond) altijd in Beuningen naar de dierenarts. Dit is ook geen grote praktijk en dat vind ik altijd het meest fijne.
Met de ratten ga ik altijd naar Duiven, omdat daar alle dierenartsen ontzettend veel verstand ervan hebben en altijd ontzettend gek zijn met mijn ratten. Dat zie je ook lang niet bij elke dierenarts.
De dierenarts waarvan de praktijk is, heeft zelf vroeger ook ratten gehad. De andere vrouw die daar werkt heeft zelf een rattery en daar heb ik ook een rat van. Die zijn er allebei hardstikke gek mee, maar zelfs de assistentes daar vinden ratten helemaal geweldig.
Als ik daar kom om een rat in te moeten laten slapen, wordt je in een apart kamertje gezet en krijg je iets te drinken aangeboden.
Zo kun je rustig afscheid van het diertje nemen. Na een tijd komen ze een kijkje nemen hoe het eraan toe gaat en of je zover bent en dan geven ze het dier een spuitje zodat ie lekker kan gaan slapen.
Dan laten ze je weer alleen en kan het beestje in je armen in slaap vallen. Na een tijdje komen ze dan weer kijken hoe het is, ze vragen of het goed is als ie zijn laatste spuitje krijgt en dan wordt ie echt ingeslapen. Als ze merken dat je er behoeften aan hebt, blijven ze ook bij je.
Tot nog toe heb ik 2 ratten in moeten laten slapen en allebei de keren heeft de dierenarts me geholpen waar ik ook een rat van heb. Dus je merkt ook dat zij begrijpt hoeveel verdriet je kunt hebben van het verlies van een rat.
Dat is iets wat een hoop mensen niet begrijpen en daarom rijdt ik voor mijn ratsels liever wat verder.