Annuleren van de pup

[yamie]

Ik vind het beslist niet relevant of een fokker iets afweet van 'n cronisch zieke persoon.

Waarom? Nou in hoeverre heeft dat te maken met de aankoop van een pup? Niets! Ten eerste vraag ik mij af of die fokker dermate medisch is opgeleid om daar een mening over te mogen hebben. Een fokker is een fokker en geen arts. Medische gegevens zijn niet voor niets geheim en dat heeft een betekenis. Het is prive en het gaat een ander niets aan. Een fokker hoeft zich niet druk te maken of een persoon die 'iets mankeert' wel in staat zou kunnen zijn om zijn/haar pupje een goed tehuis te geven. Die chronisch zieke persoon is volwassen. Het misbruik maken van 'n excuus...mijn pupje....bent u wel gezond genoeg....vind ik walgelijk!

Stel, ik krijg morgen een ongeluk en dan?? Is fokker bereidt tot?? Kom, dit vind ik echt flauwekul en dat meen ik hoor. Hier in mijn wijk rijdt een dame in een invalidewagentje. Ze heeft een hondje en dat geweldige beestje heeft ze zelfstandig (invalidewagentjes worden helaas niet altijd getollereerd op een trainingsveld!) opgevoed. Het loopt los naast haar en zij laat het uit en verzorgd haar hondje zelfstandig op een dermate correcte manier dat een niet invalide daar weleens iets van kan leren.
Zij heeft mij van geweldige tips voorzien en die probeer ik allemaal uit.

Haar hondje helemaal gelukkig met haar en zij heeft sociale contacten. Een cronische ziekte hoeft beslist geen belemmering te zijn om een hondje te onderhouden. Trouwens, veel blinden en sommige dove mensen hebben ook een hondje! Toegegeven, die krijgen deze personen opgevoed en wel mee, maar verzorgen het geheel zelfstandig, met of zonder back-up.

Ik vind het te ver gaan dat een fokker op de hoogte wil zijn van iemands medische gezondheid zodat er kan worden meegedacht. Als dit vanuit de chronisch zieke persoon gaat, prima. Maar dit is beslist geen voorwaarde en moet het ook niet worden.

maar men wil wel altijd alles weten over de fokker, openheid over zaken, dat de fokker klaarstaat als er problemen zijn enz enz.

maar dan mag een fokker niet belangrijke info van een pupkoper weten? of iemand die wat mankeert een pup kan kopen of niet? dat ligt er dus maar helemaal aan hoe het gaat en wat voor back-ups er bv zijn, ik wil als fokker wel graag weten waar en hoe een pup terecht komt, iemand die grote kans heeft , om in een komend jaar in het ziekenhuis terecht te komen en geen achterban heeft om dan de pup op te vangen? neuh die krijgt dus geen pup...

iedereen kan ziek worden , een ongeluk krijgen, dat is het leven , maar als er al grotere risico's ergens op zijn, wil ik als fokker wel graag de keus hebben of ik dat een aanvaardbaar risico vind om een pup te plaatsen

[pammetje]

Ik zou het als fokker niet leuk vinden als dit soort informatie me onthouden werd. Ik vind het wel degelijk van belang of de aanstaande baasjes in staat zijn om het beestje op te voeden. Onverwachte dingen kunnen altijd gebeuren, maar bij bewust achtergehouden informatie zou ik me bedrogen voelen. Fokker en koper moeten op elkaar kunnen vertrouwen en vertrouwen begint bij openheid van zaken.

Dat je in de huidige omstandigheden van de koop hebt afgezien vind ik verstandig. Dat de fokker zo reageerde is niet netjes. Jouw verzwijgen van belangrijke info ook niet.

nou ben ik het ook niet helemaal mee eens
ik ben ook chronisch ziek
en dat kan zelfs ten koste gaan soms van de honden op bepaalde dagen
ik vind dat ik zoiets niet hoef te melden
ik regel dat dan op mijn manier
en heeft niemand iets verder mee te maken

[marian*]

Op zich vind ik het heel goed dat je op tijd hebt ingezien dat je een pup nu niet aan kunt en dat je de pup afzegt,maar ik had de fokker wel verteld hoe de vork in de steel zit zodat die zelf had kunnen beslissen of er een hond aan jou verkocht zou worden.
Ik heb ook een chronische ziekte dus ik weet waar ik het over heb
Als ik fokker zou zijn had ik het waarschijnlijk graag geweten.

[Wilm@]

Nou, dan nemen we even een heel ander uitgangspunt. Wat feitelijk op precies hetzelfde neer komt.

Als voorbeeld nemen we een viriueel persoon met een viritueel hondje.

Deze persoon heeft een sociale zaken uitkering en wil graag een hondje. Ze heeft heel lang gespaard, wat de fokker niet weet en niet hoeft te weten, en eindelijk kan ze het hondje aanschaffen. Ze neemt contact op met een fokker en er is voor haar een hondje. Precies wat ze zocht. Beide hebben een super goed contact en het nieuwe baasje neemt de nieuwe pup mee naar huis, keurig betaald. Drie tevreden klanten, zo op het eerste gezicht.

Want, als ik de fokker moet geloven had die vitituele persoon aan de fokker moeten vertellen dat ze niet zoveel centjes heeft. Is erg belangrijk, de fokker schijnt in te moeten schatten dat het allemaal goed geregeld is met de pup. Dat zit het waarschijnlijk niet. Het hondje krijgt niet de allerduurste voeding en dat kan voor problemen zorgen. Misschien wel met zijn spijsvertering? Dat hoeft natuurlijk niet he, maar voor de redenatie...het zou ooit eens kunnen zijn! Wat natuurlijk direct door de fokker zijn/haar hoofd vliegt zijn de torenhoge DA-kosten als het arme pupje plotseling iets gaat mankeren. Heeft onze virituele dame daar wel goed over nagedacht? Ik heb deze dame maar even een leeftijd van 45 jaar gegeven. Want bij 64 jaar en ouder schijnen de meeste weer te kijken naar: is het wel vitaal? Mensen kom even, een dame van 45 kan leven als een stokoude vrouw van dik in de negentig! Andersom kan ook nog, maar dat geeft weer geen problemen.

Hoe ver strekt dan de bemoeienis van een fokker? Zowel bij het medische als bij het virituele in mijn ogen...veel te ver!

Feitelijk dien ik dus mijn salarisstrook en medisch dossier mee te nemen omdat ik graag van een fokker een hondje wil kopen. Ik ga het ineens niet zo gek vinden dat er veel mensen via internet (MP) een hond aanschaffen! Gelukkig ben ik nog nooit een fokker tegengekomen die mijn medische gegevens op tafel wilde zien. Bij de eerste de beste die dat aan mij vraagt, ben ik vertrokkken zonder hond!

Waar ik niemand over hoor en dat verbaas mij echt, is datgene wat mijn fokker mij vertelde. Een gezin wat nogal druk (3 adhd kids) was wilde graag een reu. Ze kozen een pup uit op 'dat is een leukje, wat een prachtige kleur'! Echter, dat pupje had een veel te stevig karakter (super-top-dominant van kruin tot staart ) voor dat drukke gezin. Ze heeft al overleggend geprobeerd die mensen op een andere gedachte te brengen omdat zij kon inschatten dat in dat gezin, heel snel bijtincidenten zouden voordoen. Gezin was niet te vermurven en pupje bleef bij fokker.

Dat vind ik nou een topreden om een pup niet mee te geven.

[Brindlecardi]

Je kan geldzaken niet vergelijken met mentale of lichamelijke ziekte. Er zullen best mensen zijn die chronisch ziek zijn en die de zorg aankunnen van een pup, maar vind dat je dat ten allen tijden aan de fokker moet laten weten, anders houd je dus gewoon zeer relevante informatie achter, die erg veel kan veranderen in het besluit van de fokker.

Ben is zelf als pup bij iemand gekomen die manisch depressief was/is, en daar is hij als hond niet beter door geworden ( no offense naar de mensen die het hiermee wel kunnen hoor!!! ) maar een chronische ziekte kan dus op allerlei manieren effect hebben op de hond.

TS, heel verstandig dat je deze beslissing hebt gemaakt, erg veel bewondering voor

[Eline*]

Bij de eerste de beste die dat aan mij vraagt, ben ik vertrokkken zonder hond!

Wij vragen bij de screening of er opvang is in geval van ziekte. Dat is immers hetgeen wat relevant is. Als een hond bij een alleen staand iemand komt moet er simpelweg zorg zijn als diegene ziek wordt. Als jij een pup niet kan hebben ivm je gezondheid is het wel mazzel dat de pup niet een paar weken eerder is gekomen, want wat was er dan gebeurd?
Ik vind dat je erg lichtzinnig reageert. Voor een fokker of iemand die een hond ergens plaatst hoort de hond voorop te staan. Een salarisstrook is niet relevant, maar bv wel of iemand bereid is en de mogelijkheden heeft om bv dierenartskosten te vergoeden. Ik vind dat normale vragen, net zo normaal als de vraag hoe vaak de hond alleen gaat zijn of hoe iemand woont. Blijkbaar ga jij er bij voorbaat vanuit dat als je meldt dat je ziek bent dat je geen hond krijgt. Dat is kul. Als jij je zaken goed hebt geregeld en de hond is passend in wat je hem kan bieden zijn er denk ik genoeg fokkers die met vertrouwen hun pup bij zo iemand durven plaatsen.

[Wilm@]

Aimee,

Even je eerste alinia,

Je kan geldzaken niet vergelijken met mentale of lichamelijke ziekte. Er zullen best mensen zijn die chronisch ziek zijn en die de zorg aankunnen van een pup, maar vind dat je dat ten allen tijden aan de fokker moet laten weten, anders houd je dus gewoon zeer relevante informatie achter, die erg veel kan veranderen in het besluit van de fokker.

Mag ik die even opdelen?

maar vind dat je dat ten allen tijden aan de fokker moet laten weten, anders houd je dus gewoon zeer relevante informatie achter, die erg veel kan veranderen in het besluit van de fokker.

In feite dien ik dus bij jou mijn medische gegevens te moeten melden anders laat ik info achter wat jouw beslissing eventueel zou doen veranderen. Maar, wat verandert er dan? Wanneer zeg je dat iemand 'medisch' niet geschikt is om een hond te verzorgen? Ik vind dat die verantwoording bij die persoon ligt. Tenzij ze met ziekenhuisbed en verpleegkundige voor je deur staan. Maar ja, als die zuster nu beloofd om dagelijks goed voor het hondje te zorgen is er volgens mij nog geen man overboord. Mensen die geesteziek zijn zoals b.v. depressief, is dat dan een goede reden?

@Eline, ik ga helemaal niet lichtzinnig met fokkers om. In tegendeel zelfs. Ik durf best wel te zeggen dat ik een beetje egoïstisch ben geweest toen ik op zoek ging naar een fokker. Er bleven voor mij twee fokkers over. Iedere fokker die ik sprak zei hetzelfde: top dat je je zo goed inzet/ kieskeurig bent en niet in de eerste de beste hooischuur laat verleiden tot de aankoop van een pup. Net zo goed dat ik een goede fokker verlang, begrijp ik dat de fokker ook dat van mij verlangd. Beide dienen samen te vallen. Wat er bij mij niet in kan is dat er bij screenings gevraagd wordt, bij bv alleenstaande mensen, naar back-up? Zeg, dat ik gezegd zou hebben...ik ben super gezond, mankeer al 20 jaar niks en wens dat zo te houden. Ook heb ik meerdere honden een liefdevolle huis gegeven maar ik wens geen partner. Wat dan? Vraag jij dan door of ik oppas heb?

Eline, ik bedoel feitelijk hetvolgende. Al ruim 26 jaar verzorg ik alles in mijn uppie. Kinderen opvoeden, naar school brengen met soms 40gr. koorts (fikse griep van drie weken) en dan ook de hond uitlaten. Alsof de duivel er mee speelt...het regent ook nog eens! Nee, ik heb op dat moment (wederhelft werkt juist op die langdurige momenten) geen oppas en het komt vaker voor dan mij lief is. Dit is echter geen reden voor mij om geen hond in huis te nemen. Ik kan dit aan en dit bepaal ikzelf.

In mei komt mijn logeerhondje en die woont bij al wat 'oudere' mensen. Ik vang haar met liefde op en deze mensen hadden mijn hulp niet toen zij hun hond gingen aanschaffen. Het maakte hun niets uit, ze gingen gewoon op vakantie met de hond. Nu wordt de hond ietsjes krakkemikkig en zij willen graag weer een keer met het vliegtuig. Komt het hondje toch lekker bij mij logeren! Bij aanschaf waren beide baasjes niet meer zo gezond. Geen reden om geen pup aan te schaffen. Baasjes knapte geweldig op toen pupje in hun huis kwam.

Wat ik een beetje in de discussie mis is relativeren. Wat is dan de grens van een fokker om een pup niet mee te geven? Handelaren, goede reden. Past niet in het gezin: goede reden. Baasjes zijn veel te dominant en pup is onderdanig, kan een goede reden zijn.

Dogredenen zijn redenen die niet te controleren zijn. Zoals ziekte, geen oppas, alleenstaande persoon, mogelijkheden om DA kosten te betalen.

Nanna is volgens mij het eerlijkst.

Ik wil gewoon wat eerlijkheid, that's all..

En hierin heeft ze gelijk. Dit is relativerend met de situatie omgaan. Van beide kanten eerlijkheid, mocht de koper besluiten om niet zijn hele doopcel op tafel te leggen is dat nog steeds zijn goed recht.
Maakt deze persoon niet minder betrouwbaar of een minder goed baasje.

Overigens.....ik ben geen invalide, maar kan me wel heel goed inleven in hun situatie. Het is niet voor niks dat een keer per week dieren worden toegestaan op een kinderafdeling in sommige ziekenhuizen

[flatcoat]

Ik ben het wel eens met dat je open en eerlijk moet zijn naar een fokker toe ....... wij - als pupkopers - willen ook graag openheid en eerlijkheid van de betreffende fokker.
En alles is bespreekbaar, dus het is ook maar hoe je iets ter sprake brengt ...... zelf heb ik momenteel wat beperkingen als gevolg van een hernia met zenuwbeschadiging; als het goed is gaat dat herstellen, maar als ik pech heb ........... en toch is er een pup voor mij "gereserveerd". Ik heb zelf aangegeven dat mocht er sprake zijn van "terugval" dat het dan helaas voor mij niet mogelijk zal zijn om een pup op te gaan voeden.
Stukje gemoedsrust voor mijzelf, maar ook een fokker die weet dat de kans bestaat dat er voor die pup een andere eigenaar gezocht zal moeten worden.
Neemt niet weg dat de reactie van fokker van TS wat vreemd overkomt ..... maar eerlijk gezegd zag ik van TS een voorstelbericht waarin stond dat ze op zoek was naar een hond, terwijl in dit topic (1 dag later) sprake is van een reservering van enkele weken geleden die niet door kan gaan.
M.s. zit de betreffende fokker ook op dit forum en vandaar die reactie

[Eline*]

Wat er bij mij niet in kan is dat er bij screenings gevraagd wordt, bij bv alleenstaande mensen, naar back-up? Zeg, dat ik gezegd zou hebben...ik ben super gezond, mankeer al 20 jaar niks en wens dat zo te houden. Ook heb ik meerdere honden een liefdevolle huis gegeven maar ik wens geen partner. Wat dan? Vraag jij dan door of ik oppas heb?

Ja. Ik ben inderdaad benieuwd of je daar over hebt nagedacht en of je voldoende mensen om je heen hebt om je zo nodig uit de brand te helpen. Ik heb het dan niet over een griepje, maar wat bij bv een ziekenhuisopname? Overigens; ik ben zelf ook alleen hoor.

Eline, ik bedoel feitelijk hetvolgende. Al ruim 26 jaar verzorg ik alles in mijn uppie. Kinderen opvoeden, naar school brengen met soms 40gr. koorts (fikse griep van drie weken) en dan ook de hond uitlaten. Alsof de duivel er mee speelt...het regent ook nog eens! Nee, ik heb op dat moment (wederhelft werkt juist op die langdurige momenten) geen oppas en het komt vaker voor dan mij lief is. Dit is echter geen reden voor mij om geen hond in huis te nemen. Ik kan dit aan en dit bepaal ikzelf.

Mwoa..als jij voor mijn hond wil gaan zorgen wil ik ook graag meebeslissen of ik vind dat mijn hond daar dan op zijn plek zit.

Wat ik een beetje in de discussie mis is relativeren. Wat is dan de grens van een fokker om een pup niet mee te geven? Handelaren, goede reden. Past niet in het gezin: goede reden. Baasjes zijn veel te dominant en pup is onderdanig, kan een goede reden zijn.

Of een baas die ivm gezondsheidsredenen te weinig aan de bewegingsbehoefte van de hond tegemoed kan komen is een goede reden... Of waarbij je ivm gezondsheidsproblemen kan verwachten dat er periode's in het verschiet liggen dat iemand niet zelfstandig voor de hond kan zorgen en er niet is nagedacht over een oplossing. Of dat er een op korte termijn veranderingen in het verschiet liggen waardoor de hond mogelijk toch niet op zijn plek komt te zitten..ook in mijn ogen allemaal redenen om erg kritisch te kijken. Het wil echt niet per definitie zeggen dat je dus iemand afwijst, maar iemand moet wel open staan om oplossingen te zoeken en zich bewust zijn van de verantwoordelijkheid die je met een hond op je neemt.
Een werkmechelaar plaats je ook niet in een doorsnee gezinnetje wat een doorsnee hondje wil. Een fokker of iemand die een hond ergens plaatst moet inschatten of de hond kan krijgen wat hem toekomt. Dat is in mijn ogen een totaalplaatje, waar alles bij hoort.

[Addy]

Ik vind dat een fokker er recht op heeft om dat te weten, dat is namelijk in het belang van het zorgvuldig gefokte pupje.
Ik vraag dat ook aan onze adoptanten, ik vraag ook of ze voorbereid zijn op da kosten en wat ze voor regeling hebben bij ziekte, vind ik vrij normaal. Dat wil niet altijd zeggen dat iemand een hond niet krijgt maar ooit wilde iemand met een spierziekte een podencopup van ons, als ze goede dagen had ging ze ermee wandelen en anders leerde ze pupje aan om in de tuin zijn behoeften te doen. Ze heeft dus geen hond gekregen omdat dit niet een geschikt huis was voor deze hond, had ze nou om een heel oud hondje gevraagd had het anders gelegen.
Ik wijs mensen niet af op een ziekte maar wel op beperkte mogelijkheden om een hond een goede verzorging te geven.
Dus ja, ik verwacht volslagen eerlijkheid van een fokker en dat mogen ze ook van mij verwachten

[Chezzies]

Hallo,

Bij een volgende fokker geef ik het van tevoren ook maar aan dat ik medisch niet helemaal gezond ben.
Als ik tenminste ooit nog een kans maak op de koop van een pup want ik weet niet wat de fokker gaat verspreiden.

Troetel

Ach joh! Hahahaha!
Was het maar waar dat fokkers zo konden samenwerken.
Hier ga je geen last van krijgen..geloof mij maar.

Zeg dat maar niet te snel, bij ons ras is dat wel zo.

[alm@]

Ik heb zelf chronische artritis, dat betekent in de praktijk dat er af en toe een gewricht moet worden vervangen waardoor ik tijdelijk niet in staat ben de honden uit te laten, te trainen enz. Ik heb 2 (herplaats)herders en het is allemaal goed georganiseerd, ik heb altijd back-up, de honden komen niets tekort. Maar als ik voor een pup zou willen gaan zou ik het wel eerlijk tegen een fokker vertellen. Ik zou wel zeer teleurgesteld zijn als mij om die reden een pup geweigerd zou worden. Beetje dubbel eigenlijk

[Ari@ne]

Hallo,

Ja, ik wist wel dat ik de aandoening al had.
Het ging goed maar het is erger geworden, eigenlijk de laatste dagen.

Ik denk dat TS zich toen ze de pup "bestelde" niet gerealiseerd heeft (of niet kon/wilde realiseren) dat haar aandoening erger kon worden.
Hoe dan ook, mijn mening is dat de fokker met haar uiteindelijke openheid blij had moeten zijn. Het gaat tenslotte om het welzijn van de pup.
En een dreigement dat ze andere fokkers in zou lichten vind ik

[Eline*]

Als fokker vind ik dat je naar de mogelijkheden van de baas moet kijken.
Ooit op een Deerhounddag was er een erg aardige maar oudere 75+ meneer die een jonge reu aan de riem had. Het beest was stapelgek, rukte, gilde en gierde. Ja, verder dan het parkje kwam ie niet want dat bracht meneer niet op.
Kijk, aan zo'n meneer had ik dus never nooit een Deerhoundpup verkocht. Ik had dus echt gediscrimineerd op leeftijd in dat geval
Had diezelfde meneer bij mij op de stoep gestaan voor een kaninchen teckel, had ik hem die wèl verkocht. Want hij was echt dol op zijn dier, dat kon je zo zien.
Nu was in dit geval de leeftijd van die meneer duidelijk. Een ziekte is dat niet altijd. Iemand met een progressieve spierziekte zou ik OOK geen Deerhoundpup verkopen; je kunt erop wachten dat die als een boemerang terugkomt want dénk erom dat die (zeker het eerste jaar) stróntvervelend zijn en loeisterk zijn. Ik zou zo iemand een kleinere windhond aanraden, een Whippet of Italiaantje. Daar moet je toch over kunnen praten, wie weet heeft a.s. pupkoper daar verder totaal niet bij stilgestaan en is je achteraf nog dankbaar ook.
Ik heb hier ooit mensen over de vloer gehad die pups kwamen kijken maar waarvan ik vond dat een teckel geen echt goede keus voor hen was. Wat ik dan wel een goede keus vond. Ik vond een Cavaliertje nou bij uitstek bij hen passen. Veel liever en makkelijker. Ze kenden het ras niet en we hebben samen in hondenboeken gekeken. Ze hebben het gedaan en me later nog opgebeld om me te bedanken. Een fokker die ze geen pup aansmeerde om er maar vanaf te wezen, ze vónden het wat.

Hier sluit ik me volkomen bij aan. Wij hebben ook een hondje zitten bij iemand die rolstoelafhankelijk is en een ander hondje zit bij iemand met gezondheidsproblemen. Beide honden zitten op een prima plek waarbij alles goed is geregeld. Echter hebben we ook een keer een plek afgewezen omdat de eigenaar gezondheidsproblemen had en de zorg voor de hond geregeld op anderen neer zou komen. Op zich had ze alles best goed geregeld, maar het hondje was niet voldoende flexibel naar onze inschatting om die situatie goed aan te kunnen. Was het een ander hondje geweest was mogelijk de beslissing ook anders geweest.
Het is altijd wikken en wegen met daarin meegenomen de mogelijkheden van de hond en de mogelijkheden van de baas.
En zoals van een fokker of herplaatsingsinstantie volledige openheid wordt verwacht, verwacht ik dat ook van een toekomstige baas.
Mogelijk zou ik overigens ook andere instantie's inlichten als ik er achter zou komen dat een toekomstig adoptant een verborgen agenda heeft..dus informatie die essensieel is, achterhoudt. Belang van een hond staat voorop..

[Wilm@]

Eline*

Overigens; ik ben zelf ook alleen hoor.

Kijk, en daar zit nou het probleem. Nergens heb ik geschreven dat ik alleen ben. Ik doe heel veel alleen, maar woon niet in mijn uppie! Heb je het door dat informatie anders geinterpreteert kan worden dan datgene wat een koper kan zeggen.

maar wat bij bv een ziekenhuisopname?

Ach, als ik zoveel zaken zelf kan regelen lukt mij dit ook wel! Hoeft niemand anders een beslissing over te nemen en is daardoor dus mijn probleem.

Mwoa..als jij voor mijn hond wil gaan zorgen wil ik ook graag meebeslissen of ik vind dat mijn hond daar dan op zijn plek zit.

Kan hoor! Gaat hier eerdaags ook gebeuren. Sterker nog...2x! Eerst het lieve kleine schatje en later....als de beide honden elkaar kunnen tollereren dan komt er nog een logehondje. Het eerste logeetje kent mijn hond en mijn hond kent de loge. De nieuwe hond kent Barca nog niet. VOORDAT ik met oppassen begin is dat een van mijn voorwaarde. De honden moeten elkaar tollereren. Ik hoef niet met het baasje overweg te kunnen, al zou dat natuurlijk wel fijn zijn, maar een voorwaarde is het niet. Nu wil het geval dat we samen al telefonisch contact hebben gehad en daarin gaf ze te kennen dat ze graag wat omgevingsfoto's wilde zien. De achterliggende gedachte snap ik natuurlijk ook wel. Zij wil graag weten of haar schattebout straks goed terecht komt, bewegingsruimte heeft, misschien zit er met 'n beetje geluk nog een tuin aan het logehuis vast. Toch kennen we elkaar in het geheel niet en vragen over: wat doe je straks als jij tijdens het oppassen ziek wordt, heb ik nog nooit gehad.

Meestal heb ik een heel fijn contact met de eigenaars van mijn logehond. Op de aankomende Briarddag ga ik haar voor het eerst ontmoeten. Daarna komt ze naar mijn huis, met logehond en gaan we het contact tussen de honden intensiveren. Daar ligt voor ons beide het belangrijkste punt. Kunnen de honden straks met elkaar overweg? Drie weken uit je huisje gehaald worden is voor een hond soms beslist niet fijn. Dat moet begeleid worden, opgevangen en kost veel tijd.

Alhoewel Eline*, mijn eerste logehond is werkelijk een circusartieste. Zodra haar baasjes haar brengen staat ze hun al uit te zwaaien en dat geeft bij hun een rot gevoel. Dat weet ze! Logehond doet dan net alsof baasjes niet meer bestaan en dat is natuurlijk ook een manier om je ongenoegen te uitten. Die trouwens maar heel kort duurt hoor! Baasjes weg, deur dicht, leed geleden en ze ligt vredig op mijn bank te pitten.

Kijk maar!


foto verwijderd zo groot dat het niet normaal te lezen meer is in dit topic


Dit logèhondje geef je toch een finkse knuffel en een lekker botje!
Is het dan nog belangrijk of iemand finacieel of medisch wel geschikt is?

[Addy]

Dit logèhondje geef je toch een finkse knuffel en een lekker botje!
Is het dan nog belangrijk of iemand finacieel of medisch wel geschikt is?

Ja want een hondje heeft wel meer behoeftes dan lekker op de bank te liggen pitten

[Eline*]

Eline*

Overigens; ik ben zelf ook alleen hoor.

Kijk, en daar zit nou het probleem. Nergens heb ik geschreven dat ik alleen ben. Ik doe heel veel alleen, maar woon niet in mijn uppie! Heb je het door dat informatie anders geinterpreteert kan worden dan datgene wat een koper kan zeggen.

Ik ga ook niet in op jouw situatie, ik geef aan dat ik zelf ook alleen ben..dus helemaal niets heb tegen een hond plaatsen bij iemand alleen, als de boel maar goed geregeld is.
Verder ben ik het niet met je eens. Een hond houden is meer dan alleen een lieve baas zijn. Overigens lijkt het me voor de hand liggen dat wat getik op het forum geenzins de wijze is waarop wij screenen. Daar komt echt wat meer bij kijken, zoals een uitgebreid gesprek en een voorbezoek. Ik zou zelf mijn hond overigens ook niet uit logeren sturen bij iemand waar ik niet zelf ben wezen kijken, maar dat ter zijde.

[Addy]

Dat iemand maar iets hoeft te roepen en de rest dan automatisch meedoet? Jammer

dat vind ik niet jammer maar gewoon dom

[Bullenmama]

Na twee nestjes gefokt te hebben ben ik gestopt om meerdere redenen. Maar 1 ervan is zeer zeker dat ik niet goed ben in het uitkiezen van pupkopers.
Eén pup is gegaan naar mensen waarvan de man Alzheimer had én in een rolstoel zat. De vrouw werkte parttime en kon puppie uitlaten en haar opvoeden. Ze hadden eerder engelse bullen gehad en de man wilde zo graag weer een bullenpup.
Dus daar ging een puppie heen.
We hielden telefonisch contact ( mensen wonen 200 km hier vandaan) en het ging allemaal hartstikke leuk , allemaal leuke verhalen. Ik geloofde het allemaal. Tot er een telefoontje kwam of we haar alsjeblieft op konden halen.
Ze poepte en pieste zich zelf onder ( ?) en ze had haar gebeten.
Wij als de sodemieter naar Amsterdam gereden om haar op te halen.
Ze stonk verschrikkelijk naar poep en pis en kotste van de stress.
We hebben haar mee naar huis genomen en ze was bang. Voor armen, handen, vliegenmepper, vuilniszak, deuren , stokken in de tuin, stofzuiger, rammelende etensbakken. Drie maanden oud en helemaal in de war.
Wat bleek nou : de vrouw werkte niet parttime, maar fulltime. De Alzheimermeneer in de rolstoel voedde de pup op. En om de pup "op te voeden" moest ze steeds in een bench. En als ze er uit mocht dan kreeg ze vanuit de rolstoel dingen naar haar kop gegooid, of een vliegenmepper op haar kop.
Al zou ik nog fokken, dan zou ik toch liever kiezen voor pupkopers die geen beperkingen hebben.

[Mireillevdw]

Ik denk wel dat je beter meteen eerlijk had kunnen vertellen dat je gezondheid niet op & top is. Ik kan me best wel voorstellen dat een fokker hiervan is geschrokken.
Wat niet wegneemt dat ik de reactie van de fokker nogal bot vind overkomen, maar hierdoor zou ik wel weten waar ik aan toe was en daar dus geen pup meer halen.

[Addy]

Al zou ik nog fokken, dan zou ik toch liever kiezen voor pupkopers die geen beperkingen hebben.

misschien had je dan toch beter moeten screenen

[Bullenmama]

@Addy, ik schrijf toch ook dat ik niet goed ben geweest in het uitkiezen van pupkopers

[Addy]

@Addy, ik schrijf toch ook dat ik niet goed ben geweest in het uitkiezen van pupkopers

Nee maar jij koppelt het aan de handicap en ik gewoon aan slechte screening. Er zijn meer dan genoeg mensen met een handicap die prima met hun hond omgaan en de hond ook alles kunnen bieden

[Bullenmama]

@Addy, voorbeeldje :
Een sportschoolhouder in een dorp verderop wilde graag een bullenpup. Had er jaren over na gedacht, hij werkte altijd thuis, in de sportschool, pup zou de hele dag bij hem zijn.
Meneer koos het pupje uit toen hij twee weekjes oud was en kwam elke week bij zijn pup kijken.
Pupje ging mee toen hij 8 weken oud was.
Drie weken later wordt het baasje geselecteerd voor internationale squashwedstrijden. Zijn grote droom. Had hij nooit verwacht.

En al had hij het wel een beetje verwacht, dan nog had ik dat niet kunnen weten.
Maar pup moest dus wel weg, want hij zou weken van huis zijn.

[Bullenmama]

@ Addy, tuurlijk zijn er heel veel mensen met een handicap die prima een pup kunnen hebben ! Maar als er veel mensen interesse hebben in de pups, dan zou ik niet de keus gemaakt hebben die ik toen gemaakt heb.
Ik vond het zielig voor die man , hij wilde zo graag een hondje.
Dus koos ik voor hem.
Die keuze zou ik nu niet meer maken.

[Addy]

@ Addy, tuurlijk zijn er heel veel mensen met een handicap die prima een pup kunnen hebben ! Maar als er veel mensen interesse hebben in de pups, dan zou ik niet de keus gemaakt hebben die ik toen gemaakt heb.
Ik vond het zielig voor die man , hij wilde zo graag een hondje.
Dus koos ik voor hem.
Die keuze zou ik nu niet meer maken.

Tja, ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit een hond geplaatst heb uit zieligheid, voorop staat bij mij toch altijd het belang van de hond

[Bullenmama]

@Mickie, die man was altijd thuis, want eigen zaak !
Hij ging nooit op vakantie, of een dag weg !
Dit had hij niet voorzien, en ik ook niet.
Hij was dolblij dat hij op internationaal niveau wedstrijden kon gaan spelen, had hij nooit verwacht.
En ik ook niet.

[M@scha]

Hallo,

Bij een volgende fokker geef ik het van tevoren ook maar aan dat ik medisch niet helemaal gezond ben.
Als ik tenminste ooit nog een kans maak op de koop van een pup want ik weet niet wat de fokker gaat verspreiden.

Troetel

Ach joh! Hahahaha!
Was het maar waar dat fokkers zo konden samenwerken.
Hier ga je geen last van krijgen..geloof mij maar.

Zeg dat maar niet te snel, bij ons ras is dat wel zo.

bij ons in kleinere mate. ik heb zeker een lijst van fokkers die een ex pupkoper van mij toegemaild hebben gekregen om daar niets aan te verkopen.

meneer was al een paar jaar thuis. ik heb gezegd niet te hoeven weten wat ie heeft maar dat ik wel wil weten of het van invloed kan zijn op de opvoeding etc van de pup. nee dat was niet het geval beaamden zowel hij, zijn vriendin als zijn moeder die meewas..

ze hadden ook nog nooit een hond gehad.

toen het hondje 4 dagen daar was belde ze op. het ging zo goed! gelukkig deze keer wel!!

ik met zulke ogen hoezo nu wel? nou ze hadden 8 maanden terug al ergensa een pup gehad en die moest terug want haar vriend werd nog depressiever als dat ie al was maar nu ging het goed en pup ging noooooit meer weg!

ik een beetje over de zeik maar ja ik kan toch niks meer...

weer 4 dagen later telefoon om 19 uur 's avonds... het gaat niet meer, vriend is suicidaal geworden etcetcetc. 2 uur later had ik pup terug, afstandsverklaring laten ondertekenen en alles geregeld. ik heb ze heet vriendelijk gezegd dat ik erg blij ben dat ze bij mij kwamen maar dat ze als ze mij alles verteld hadden ze nooit een pup gekregen zouden hebben en iedereen het verdriet en de ellende bespaard gebleven zou zijn.

pupje zit nu bij vrienden van ons en zit daar super.

mijn idee over jouw verhaal is dat je had moeten vertellen dat er gezondheidsproblemen waren al ging het toen goed. dan had je het over backup kunnen hebben als het met jou fout ging.

de reactie van de fokker vind ik overtrokken maar als ik eraan denk hoe ik zat te trillen van wanhoop en kwaadheid over hoe ze tegen me gelogen hebben en daardoor een van MIJN pups 8 dagen in zo'n gespannen situatie heeft gezeten wordt ik nog kwaad al heb ik tegen hen wel rustig gedaan en heb ik daarvoor en daarna alles bij elkaar gevloekt..

[Bullenmama]

@Addy, ik heb dus wel een pup aan mensen gegund uit zieligheid. Heel erg stom. Dat besef ik.
Dat is ook één van de redenen dat ik niet meer fok.
Ik ben niet goed in screenen.
Op afbetaling kon ook bij mensen. Want ze waren zo leuk en zo enthousiast, dus die mensen gun je toch een pup ?
Tot er niet meer betaald wordt en je de rechtsbijstand in moet schakelen.
Bah bah bah.

[Neeltje]

Hallo,

Bij een volgende fokker geef ik het van tevoren ook maar aan dat ik medisch niet helemaal gezond ben.
Als ik tenminste ooit nog een kans maak op de koop van een pup want ik weet niet wat de fokker gaat verspreiden.

Troetel

Ach joh! Hahahaha!
Was het maar waar dat fokkers zo konden samenwerken.
Hier ga je geen last van krijgen..geloof mij maar.

Zeg dat maar niet te snel, bij ons ras is dat wel zo.

Dat iemand maar iets hoeft te roepen en de rest dan automatisch meedoet? Jammer

Dan toch mooi een ander ras opzoeken of iemand die wel met stamboom fokt, maar niet bij de vereniging zit?