Het was lekker weer vandaag en Bonnie zat lekker in haar vel, ze was actief, enthousiast, had geen erge last van haar rug, tijd dus voor een wandelingetje in het bos!
Bonnie in de auto gezet, naar haar favoriete plek gereden en lekker rustig aan de wandel.
Omdat ze geen onverwachte bewegingen mag maken, dus niet met andere honden mag spelen ( dat wil ze niet eens..) riep ik haar bij me als er andere honden aankwamen, ging ze even aan de lijn of gewoon tussen mn voeten zitten tot de andere hond voorbij was en dan wandelden we samen verder.
Geen probleem.
Tot er opeens iemand aankwam met een redelijk uit de kluiten gewassen kruising. Blije hond, geen probleem, maar niks voor Bonnie nu.
Die kwam al naast me zitten.
De hond kwam op ons af en ik vroeg eens vriendelijk of mevrouw haar hond even bij zich wilde roepen omdat mijn hondje niet mag / kan spelen.
Commentaar;" Maar Balou wil wel spelen."
Ik;"Maar die van mij heeft een blessure die kan en mag niet spelen, dus wilt u nu even uw hond bij mij weghalen?"
Waarop mevrouw me toesnauwde; "Dan moet je hier niet komen.." Balou aan z'n nekvel mee trok en nog eens kwaad omkeek.
Dus...
Omdat mijn hondje niet kan spelen, ook niet wil spelen, moet ik maar niet in het bos gaan wandelen??



Mij ontging de logica... jullie?