Gisteravond was de echte start.
Ik zit in een groepje met een broertje en zusje van Ita, een labje, een springertje, een langhaar, een drent en twee stabij's.
Op het lijstje benodigdheden stond ook een slipketting, dus de meeste hondjes hadden een slipketting om. Op de groei gekocht dus een ketting van zo'n 80 cm lang.
Enkele waren met een jachtlijntje.
Ita komt, als enige, op les met een gewoon leren halsbandje en riem.
Er werd geoefend in aandacht, volgen (beetje erg lang stuk), zitten, down, vooruitsturen en eventueel apport.
Vooruitsturen ging best. Alleen had Ita het idee dat de trainer nog wel iets extra's aan lekkers in het bakje zou stoppen, dus ze wachtte even voor ze terug kwam op de fluit.
Ik kan er niet mee zitten.
Hier oefen ik dat zonder dat er iemand bij het bakje of schoteltje is, dus dat is al verschillend.
Ze moest verder erg wennen aan de andere hondjes. Dus de aandacht oefening ging nog niet helemaal top.
Het "volgen" was ook niet geweldig, maar dat had ik ook niet verwacht.
Voor het "apport"dat op het einde van de les kwam was ze te moe.
Ik zag dat ze zich niet meer kon concentreren, dus ik heb alleen wat met haar gestoeid met een speeltje.
De "blijf" werd ook al geoefend.
Er waren jagers die de hond al konden laten zitten en blijven terwijl ze zelf op een meter of 10 afstand gingen staan (wel iets oudere pups, ongeveer 16 weken) en het Labje apporteerde een houten blok van ruim 700 gram over een behoorlijke afstand.
Daar ben ik met Ita nog lang niet aan toe.
Komt vanzelf.
Sneller willen dan de hond leert, lijkt me niet productief.
.
.
)
. moraal van het verhaal : alles er regelrecht inklóppen, dan worden ze dat tenminste gewend :N: 
).
