Ik had een Rottweiler..King.
Helaas heeft mijn ex die van me afgepakt ookal was afgesproken dat hij terug zou komen als ik woonruimte had.
Het enigste wat ik nu van King weet is dat mn ex hem naar mensen in Limburg (boerderij) heeft weggedaan,dat hij nu 3jr is,en gecastreerd.
Wat naar mijn mening een naaistreek is aangezien hij wist dat ik hem terug wou,en al helemaal als hij hem zat was..(mochten mensen weten waar King is,begrijp dat jullie hem niet kwijt willen,wil alleen weten hoe het met hem is
)Mijn huidige vriend merkte hoeveel ik mn Rottweiler miste,en na weken van overleg,hebben we besloten voor een herplaatser te gaan.
Ik heb hem veel over Rottweilers laten lezen,op fora en in boeken.
Verteld van mijn ervaringen met Spike en King,we hebben in de asielen rond gekeken,en keken tussendoor op MP en toen viel ons oog op Barros een Rottweiler-reu van 3jr,hij komt bij een ouder echtpaar uit Gelderland vandaan,hij werd daar gebruikt als dekreu..voor minder als 400 ging de hond niet weg
(en nee,wij gebruiken hem absoluut niet als dek-reu)Wel sprak de man met zoveel passie over het karakter en uiterlijk van de hond (en de fotos spraken ook) dat we meer dan 2uur hebben gereden met slecht weer om hem te bekijken.
We hebben daar 2uur op de koffie gezeten en gepraat,de hond geobseveerd etc.
Uiteindelijk hebben we besloten hem mee te nemen.
In de auto ging het prima en we hadden veel bekijks onderweg met een uit de kluiten gegroeide Rottweiler
Kan me voorstellen dat mensen onder de indruk zijn maar het is werkelijk een scheetje haha.
Hier in Den Haag kijken ze of doodsbang,of vol bewondering..en hier komtie....!Of hij ook goed vecht?!?!
Los luistert hij perfect!
Goedmoedig tegen groot en klein (honden,kinderen),en hij laat zich gewoon afsnauwen door andere honden,ongeacht grootte.
Echt een hele tolerante hond,na 10 min aangekeft te zijn door een verwend teckeltje (hij was vast zoals het hoort in de bebouwde kom,teckel niet) trok hij zn lip op en liep met slappe riem netjes mee.
Hij is gek op ballen en bijtrollen,en ik doe speurspellen met hem.
De enige "minpunten" die ik kon ontdekken (en die al verholpen zijn):
We hebben werkelijk met bloed zweet en tranen en engelengeduld hem geleerd trap af te lopen (voelde 50kg tillen best in mn rug).
Hij was ietwat te dik,nu hij gepast voer krijgt en superveel beweging is hij best slank en goed gespierd al aan het worden..qua breedte niet meer zo massief maar nog steeds een gespierd kalf!
Heeft echt een goud karakter en waakt goed
Voor fotos even geduld,die staan op de gsm van mn vriend
Mn excuses voor het lange verhaal..,maar ik ben gewoon zo blij dat ik weer een Rottweiler heb,voel me weer levend
(kent iemand dat gevoel,al dan niet met een ander ras?)
