Maar hij is met de jaren gematigder geworden, accepteert meer van andere honden en houdt zich niet meer zo bezig met die zaken. De laatste tijd wordt het steeds minder, hij sjokt op tempo en op ongelijke grond lopen zoals gras is eigenlijk geen doen meer en daar schrok ik van, damn Cloor hoe lang nog.. Ik houd hem goed in de gaten hoor, hij is gezond en geeft niet aan dat hij niet meer wil, en op die leeftijd ben je gewoon wat minder ter been.
Net ging ik even met ze naar het veld en daar komt een buurmeisje op de fiets, haar hond los, haar hond is een behoorlijk baasje die ook geen vriendjes maakt bij de buurthonden, Bram (zoals hij heet) kwam met hoge staart in aanvalshouding op Fangio en Chira af en ik was niet blij, Sjit dat gaat toch niet meer jongens en ineens een kabaal naast me, Fangio in al zijn glorie stond als een stoere reu in de riem en ging tekeer (veel minder als vroeger natuurlijk) ik moest voor het eerst sinds lange tijd weer eens wat tegendruk geven zonder dat ik hem omtrok, staart fier en stoer omhoog als een antenne en de oren zelfverzekerd vooruit.
Gelukkig liep Bram door maar de toon was gezet, Fangio heeft op de verdere terugweg als een jonge hond gelopen, Chira moest zelfs aanzetten om hem bij te houden en hij liep voorop..geen achterblijvende acherpootjes, geen struikelpartijen..
Voor het eerst was ik eigenlijk heel blij met zijn reactie en zijn (redelijk milde) uitval naar Bram, hihi mijn ouwe kerel"
Dus die Kangal werd nog bozer en ik nog banger dat ze samen zouden komen. Wuilus de trap op van die portiek en ik ertussen met de benen in de aanslag om die Kangal de trap af te trappen.
Wel een leuk verhaal, ik zal me ongetwijfeld ook dit soort dingen af gaan vragen als Quasar oud is en stiekum genieten als hij ook zo opspeelt. 
