poot-amputatie pup, wel of niet?

[Zenda]

Ik zou ook gaan voor amputatie.
Bij mijn hond Indi( zie foto) is afgelopen zomer ook een achterpoot geamputeerd ivm een tumor.
Na 3 dagen liep ze alweer redelijk en nu rent ze weer hard achter de bal aan. Ze heeft er afgezien van de eerste paar dagen, geen last van gehad en is weer mijn blije hondje van voorheen.
Mijn hond heeft ongeveer het postuur van een collie, een rank hondje dus, en daar geeft het weinig problemen mee en kun je na een paar dagen weer verder met socialiseren.
Ik wens je heel veel sterkte met het nemen van een beslissing want ik weet uit ervaring dat dat zwaar is.

wat erg dat julie (ook) voor die beslissing hebben gestaan. Wel heel fijn om te lezen dat het zo goed gaat met Indi.

Ik vind het verhaal hier boven wel even iets anders. Je hebt dan gewoon geen keus. Nu heeft ze een keus hoe moeilijk ook.
Maar ik zou nog even goed doornemen met de ortho wat de gevolgen zijn van amputatie voor de rug, heupen en de knieen van je hond.
Ik zelf zou het toch proberen. Joy is ook erg druk en speels nog steeds hoor en wij hebben het ook gered met hokrust. Het is moeilijk het huilen staat je nader dan het lachen. En ook ik heb vaak gezegd "En nu gaat die poot eraf" Maar het is een kwestie van consequent zijn. Je hond moet gewoon doorhebben dat ze de bench niet uiykomt, en dat kan even duren. En wij en Joy hebben er nu veel plezier van dat we toch hebben doorgezet. Een hond heeft niet voor niets 4 poten.

Als je beslist toch te opereren en met hokrust verder te gaan, wil ik je heus wel bijstaan. Je mag me altijd dingen vragen. Al wil je even je frustatie kwijt je kan je me altijd een PB sturen. Ik weet wat je mee maakt en wat er door je heen gaat.

[C@rmen]

Ik zou ook gaan voor amputatie.
Bij mijn hond Indi( zie foto) is afgelopen zomer ook een achterpoot geamputeerd ivm een tumor.
Na 3 dagen liep ze alweer redelijk en nu rent ze weer hard achter de bal aan. Ze heeft er afgezien van de eerste paar dagen, geen last van gehad en is weer mijn blije hondje van voorheen.
Mijn hond heeft ongeveer het postuur van een collie, een rank hondje dus, en daar geeft het weinig problemen mee en kun je na een paar dagen weer verder met socialiseren.
Ik wens je heel veel sterkte met het nemen van een beslissing want ik weet uit ervaring dat dat zwaar is.

wat erg dat julie (ook) voor die beslissing hebben gestaan. Wel heel fijn om te lezen dat het zo goed gaat met Indi.

Ik vind het verhaal hier boven wel even iets anders. Je hebt dan gewoon geen keus. Nu heeft ze een keus hoe moeilijk ook.
Maar ik zou nog even goed doornemen met de ortho wat de gevolgen zijn van amputatie voor de rug, heupen en de knieen van je hond.
Ik zelf zou het toch proberen. Joy is ook erg druk en speels nog steeds hoor en wij hebben het ook gered met hokrust. Het is moeilijk het huilen staat je nader dan het lachen. En ook ik heb vaak gezegd "En nu gaat die poot eraf" Maar het is een kwestie van consequent zijn. Je hond moet gewoon doorhebben dat ze de bench niet uiykomt, en dat kan even duren. En wij en Joy hebben er nu veel plezier van dat we toch hebben doorgezet. Een hond heeft niet voor niets 4 poten.

Als je beslist toch te opereren en met hokrust verder te gaan, wil ik je heus wel bijstaan. Je mag me altijd dingen vragen. Al wil je even je frustatie kwijt je kan je me altijd een PB sturen. Ik weet wat je mee maakt en wat er door je heen gaat.

Ik zie net dat ik vergeten ben erbij te vermelden dat de kans heel erg groot is dat als we nu toch weer opereren het bot wel weer aan elkaar komt maar dat de groeischijf blijvend aangetast is. Dit zou dan dus inhouden dat dat pootje niet verder groeit.
Een lengteverschil in 2 achterpoten lijkt me ook de nodige risico's op andere lichamelijke klachten met zich mee te brengen
Ik vind het trouwens wel erg makkelijk gezegd even consequent te zijn omdat de pup door moet hebben dat ze niet uit de bench komt.
Zoals eerder te lezen was begint ze abnormaal gedrag( overmatig likken en op gezonde poot bijten, angst voor mensen die binnen komen, verlatingsangst als er iemand even naar de wc gaat ed) te vertonen ondanks dat er geprobeerd word haar af te leiden met een kong, kauwbotten ed. Het is wel even iets meer dan het gewoon niet leuk vinden om in de bench te zitten.

[miemot]

Ik zou ook voor amputeren gaan denk ik. Het lichamelijke 'ongemak' weegt mijn inziens niet op tegen de geestelijke schade die de pup nu oploopt. Vooral omdat die operatie weinig garantie biedt.
Maar ja, dat is mijn bescheiden mening

[Zenda]

Ik zie net dat ik vergeten ben erbij te vermelden dat de kans heel erg groot is dat als we nu toch weer opereren het bot wel weer aan elkaar komt maar dat de groeischijf blijvend aangetast is. Dit zou dan dus inhouden dat dat pootje niet verder groeit.
Een lengteverschil in 2 achterpoten lijkt me ook de nodige risico's op andere lichamelijke klachten met zich mee te brengen

Ik vind het nogal wat, dat je dit vergeten bent om te melden.
Terwijl er hevig op los gediscuseerd wordt. Maar goed, het maakt het verhaal in enen wel anders. Ik zou dan ook voor amputeren gaan.
Waarom die ellende. Ik zou hier verder niet eens over nadenken.

[yvonne dl]

Shiva heeft ook een te kort achterpootje.
Ze moest geopereerd worden in spanje en dat is ook gebeurd.
Wat ze precies gedaan hebben is niet helemaal duidelijk.
Ik heb 3 maanden op haar moeten wachten want ze liep niet op het pootje.
Als ze er niet op liep mocht ze niet komen.
Ik heb toen gezegd:laat ze maar komen en ik zorg er zelf voor dat ze op 4 poten gaat lopen.
Als de operatie zou mislukken zou haar pootje ook er af hadden gemoeten.
Ja en???
Ik zei dat ze dan ook van harte welkom was hoor.
Een hond kan prima met 3 poten leven.
maar dat hoef nu niet.
maar in de 4 weken dat ik haar heb loop ze op 4 poten en alleen als ze zielig gevonden wil wordenop 3..

Je heb ook nog kans op artrose.

[zoe]

Zoals eerder te lezen was begint ze abnormaal gedrag( overmatig likken en op gezonde poot bijten, angst voor mensen die binnen komen, verlatingsangst als er iemand even naar de wc gaat ed) te vertonen ondanks dat er geprobeerd word haar af te leiden met een kong, kauwbotten ed. Het is wel even iets meer dan het gewoon niet leuk vinden om in de bench te zitten.

Dit lijkt me reden genoeg om te amputeren want ik vind dit wel heel erg triest voor die pup. Ik zou het wel weten, hoe moeilijk die beslissing ook is. En als je je hond na zo'n operatie ophaalt bij de DA ben je ook niet blij. Ik heb daar ook bij staan janken maar na 3 dagen was ik wel erg blij met ons besluit.

[Zenda]

Ben jer al uit, heb je na onze meningen en overleg met de specialist een besluit kunnen nemen?

[starfleet]

Jasses wat is dit moeilijk zeg. Bij een Kooikertje zou ik de poot denkelijk laten amputeren als de kans dat het helemaal goedkomt niet heel, heel groot is. Bij een Collie weet ik gewoon niet wat het betekent omdat ze een stuk zwaarder zijn. Ik weet ook niet wat het inhoudt als de poot korter blijft. Op zich is het gemakkelijker hobbelen, maar ik kan me ook voorstellen dat de andere belasting/houding slijtage kan geven op andere plekken. Dat zou ik eerst al goed willen weten.


Anne

[petra1]

Als ik het hele verhaal zo lees,met de lichamelijke en psychische gevolgen die het allemaal kan hebben,zou ik zonder enige twijfel voor amputatie gaan.
Honden kunnen zich in de regel prima redden op drie poten.

[fes/lou]

Ik zie net dat ik vergeten ben erbij te vermelden dat de kans heel erg groot is dat als we nu toch weer opereren het bot wel weer aan elkaar komt maar dat de groeischijf blijvend aangetast is. Dit zou dan dus inhouden dat dat pootje niet verder groeit.
Een lengteverschil in 2 achterpoten lijkt me ook de nodige risico's op andere lichamelijke klachten met zich mee te brengen

Ik vind het nogal wat, dat je dit vergeten bent om te melden.
Terwijl er hevig op los gediscuseerd wordt. Maar goed, het maakt het verhaal in enen wel anders. Ik zou dan ook voor amputeren gaan.
Waarom die ellende. Ik zou hier verder niet eens over nadenken.

Dat leek me een logisch gevolg van een breuk in een groeischijf eigenlijk, of ben ik nou dom?
Vind het een heel moeilijk verhaal, maar zou in dit geval denk ik toch de poot laten amputeren.

[Will]

Wat een dilemma. Heb er recent nog met iemand met 6 honden een discussie over gevoerd. Mijn eerste idee was om te amputeren en te laten verder leven totdat die vriendin dermate goed tegenargumenteerde dat ik eigenlijk om ben om het anders te gaan bekijken. Ik heb een aantal filmpjes gezien van honden op 3 en op 2 poten. Eigenlijk is het enigszins zielig. In de pure natuur zou zo een dier niet overleven maar door menselijk ingrijpen kan de dierengeneeskunde heel erg veel.
Als mijn hond 1 vd 4 poten wou moeten geamputeerd worden, zou ik eerst kijken op welke leeftijd mijn hond zit. Als 't ie er te oud zou voor zijn, zou ik er niet voor kiezen. Voor een jonge gezonde hond wel. Maar een hond bijvoorbeel op 2 poten laten lopen, vind ik een marteling voor de hond. Hoe graag je je dier ook ziet, vind ik dat ik niet uit egoïsme van mijn hond mag vereisen dat hij in leven blijft op twee poten en kreupel loopt, terwijl hij in de eeuwige jachtvelden waarschijnlijk beter zou zijn.

[zoe]

Wat een dilemma. Heb er recent nog met iemand met 6 honden een discussie over gevoerd. Mijn eerste idee was om te amputeren en te laten verder leven totdat die vriendin dermate goed tegenargumenteerde dat ik eigenlijk om ben om het anders te gaan bekijken. Ik heb een aantal filmpjes gezien van honden op 3 en op 2 poten. Eigenlijk is het enigszins zielig. In de pure natuur zou zo een dier niet overleven maar door menselijk ingrijpen kan de dierengeneeskunde heel erg veel.
Als mijn hond 1 vd 4 poten wou moeten geamputeerd worden, zou ik eerst kijken op welke leeftijd mijn hond zit. Als 't ie er te oud zou voor zijn, zou ik er niet voor kiezen. Voor een jonge gezonde hond wel. Maar een hond bijvoorbeel op 2 poten laten lopen, vind ik een marteling voor de hond. Hoe graag je je dier ook ziet, vind ik dat ik niet uit egoïsme van mijn hond mag vereisen dat hij in leven blijft op twee poten en kreupel loopt, terwijl hij in de eeuwige jachtvelden waarschijnlijk beter zou zijn.

Het gaat hier om een pup dus geen oude hond en volgens mij gaat het om 1 achterpoot en niet 2, dus dat is niet aan de orde bij deze hond.
Een hond op 3 poten kan een heel goed leven hebben, daar heb ik hier het voorbeeld van. En mijn hond is 6 jaar!

[C@rmen]

Nou we zijn ondertussen een paar dagen en vele gesprekken en dierenarts bezoeken verder
Woensdag zijn we in utrecht geweest en daar hebben ze helaas niets voor ons gedaan, er is geen goed antwoord gegeven op onze vragen en ze vonden het niet nodig om foto's te maken en die met ons te delen. Nee er is alleen even gevoeld of het gips nog goed zat en toen konden we weer naar huis met de mededeling : volgende week terug komen.

We hebben toen meteen smiddags onze eigen dierenarts gebeld en daar hadden we gister een gesprek. Ze zijn het daar absoluut met ons eens dat het opsluiten van een pup in een bench echt geen optie is (in utrecht vonden ze dat de poot belangrijker was) en dat we inderdaad naar andere oplossingen moeten zoeken maar dat een amputatie ook wel rigoreus is.
Daarom zijn er opnieuw foto's gemaakt van de poot en daaruit blijkt dat het er allemaal niet zo heel erg vreselijk uit ziet maar eigenlijk lijkt het juist best goed te helen. Al weet je ook als het geheeld is gewoon pas na een paar maanden of de poot wel of niet mee groeit.
We hebben nu besloten in overleg met onze eigen DA dat we het toch nog een tijdje gaan proberen met een spalk en gips.
Vanmorgen moest lobke weer naar de praktijk om opnieuw gespalkt en gegipst te worden en ze heeft nu gips waar ze in ieder geval een heel klein beetje mee mag lopen.
Donderdag moeten we weer terug komen voor controle en dan zal ze ook weer nieuw gips en een andere spalk krijgen. (helaas moet ze dus nu wel elke week onder narcose)

[schelsey]

Hoop dat het goed komt, ze is nog jong, zelf had ik toch ook eerder dit besluit genomen dat amputatie, das zo definitief hee

sonja

[Addy]

Ik ben blij dat ik bij Pip wel voor amputatie gekozen heb, dat was de snelste manier om een einde te maken aan haar lijdensweg.
Ik vind dit ongelofelijk zielig

[Sucha]

jeetje wat een meilijke beslissing, ik geloof dat ik toch voor amputatie zou kiezen. Ik vind het zo belangrijk dat een pup kan rennen en spelen.
Maar ik heb makkelijk praten aan de zijlijn... ik wens jullie sterkte en kracht

[C@rmen]

Ondertussen zijn we weer een week verder, afgelopen donderdag is het gips weer verwisseld.
Lobke heeft er zelf een behoorlijk stuk afgeknaagd en toen werd zichtbaar dat ze een heel rood voetje/teentjes heeft.
Het gips drukt duidelijk op het voetje en dit geeft pijnklachten, het voetje is behandeld met wondzalf en we hebben toch gekozen er nog een keer gips om te doen voor de zekerheid en met ondersteuning van het gips hoeft ze nu niet meer de hele dag in de bench.
Ook mogen ze aangelijnd buiten wandelen al zijn het natuurlijk nog wel korte wandelingen.
Gister werd haar voetje echter nog roder, opgezwollen en warm dus zijn ze weer terug gegaan naar de praktijk.
Het voetje is opnieuw behandeld en er is een ander soort gipsspalk aangelegd maar we hebben wel besloten om het gips er af te halen als ze meer pijn aan gaat geven en dan zien we wel wat verder te doen.

[Addy]

Ondertussen zijn we weer een week verder, afgelopen donderdag is het gips weer verwisseld.
Lobke heeft er zelf een behoorlijk stuk afgeknaagd en toen werd zichtbaar dat ze een heel rood voetje/teentjes heeft.
Het gips drukt duidelijk op het voetje en dit geeft pijnklachten, het voetje is behandeld met wondzalf en we hebben toch gekozen er nog een keer gips om te doen voor de zekerheid en met ondersteuning van het gips hoeft ze nu niet meer de hele dag in de bench.
Ook mogen ze aangelijnd buiten wandelen al zijn het natuurlijk nog wel korte wandelingen.
Gister werd haar voetje echter nog roder, opgezwollen en warm dus zijn ze weer terug gegaan naar de praktijk.
Het voetje is opnieuw behandeld en er is een ander soort gipsspalk aangelegd maar we hebben wel besloten om het gips er af te halen als ze meer pijn aan gaat geven en dan zien we wel wat verder te doen.

arm beest, de lijdensweg blijft dus maar doorgaan

[crutz]

waarom moet ze in het gips, waarom is er niet gekozen voor een andere methode (pennen of zo)
heb hier zelf een (volwassen) teef gehad met een bijna verbrijzelde achterpoot en dat is met pennen helemaal goed gekomen, door de pennen mocht ze er gelijk op gaan staan/belasten (dat versneld zelfs het genezingsproces zei de DA) en geen bijkomende nadelen als te strak zittend gips en alle ellende die je er om heen hebt...

tuurlijk heeft ze wel in huis rust moeten houden in de bench, maar vanaf dag 3 na de operatie ging ze wel gewoon (aangelijnd) weer mee op de uitlaatrondes

[C@rmen]

waarom moet ze in het gips, waarom is er niet gekozen voor een andere methode (pennen of zo)
heb hier zelf een (volwassen) teef gehad met een bijna verbrijzelde achterpoot en dat is met pennen helemaal goed gekomen, door de pennen mocht ze er gelijk op gaan staan/belasten (dat versneld zelfs het genezingsproces zei de DA) en geen bijkomende nadelen als te strak zittend gips en alle ellende die je er om heen hebt...

tuurlijk heeft ze wel in huis rust moeten houden in de bench, maar vanaf dag 3 na de operatie ging ze wel gewoon (aangelijnd) weer mee op de uitlaatrondes

Het moet in het gips omdat de breuk precies op de groeischijf zit en hierdoor erg gecompliceerd schijnt te zijn.

[C@rmen]

Ondertussen zijn we weer een week verder, afgelopen donderdag is het gips weer verwisseld.
Lobke heeft er zelf een behoorlijk stuk afgeknaagd en toen werd zichtbaar dat ze een heel rood voetje/teentjes heeft.
Het gips drukt duidelijk op het voetje en dit geeft pijnklachten, het voetje is behandeld met wondzalf en we hebben toch gekozen er nog een keer gips om te doen voor de zekerheid en met ondersteuning van het gips hoeft ze nu niet meer de hele dag in de bench.
Ook mogen ze aangelijnd buiten wandelen al zijn het natuurlijk nog wel korte wandelingen.
Gister werd haar voetje echter nog roder, opgezwollen en warm dus zijn ze weer terug gegaan naar de praktijk.
Het voetje is opnieuw behandeld en er is een ander soort gipsspalk aangelegd maar we hebben wel besloten om het gips er af te halen als ze meer pijn aan gaat geven en dan zien we wel wat verder te doen.

arm beest, de lijdensweg blijft dus maar doorgaan

De kans op volledig herstel is nu behoorlijk groot, moeten we dan ondanks die grote kans en de tijd die we er nu al op hebben zitten nu besluiten de poot eraf te laten halen?

[omafia]

Zou ik ook niet doen hoor, geef het nog maar een kans

[Liesbeth]

Ik lees het nu pas. Wat een ellende voor zo'n jonge hond (en je ouders natuurlijk).
Maar waar ik aan zat te denken is de vraag of het niet zinvol zou zijn om zo'n "draag/hang karretje" (kan ff niet op de naam komen) aan te schaffen om de achterpoot te ontlasten?? Okee, dan zal de andere poot ook in kracht afnemen, maar dat zal nu ook wel gebeuren.

Veel sterkte iig.

[Addy]

De kans op volledig herstel is nu behoorlijk groot, moeten we dan ondanks die grote kans en de tijd die we er nu al op hebben zitten nu besluiten de poot eraf te laten halen?

In deze gaat het niet om jullie maar om de hond

[C@rmen]

De kans op volledig herstel is nu behoorlijk groot, moeten we dan ondanks die grote kans en de tijd die we er nu al op hebben zitten nu besluiten de poot eraf te laten halen?

In deze gaat het niet om jullie maar om de hond

Kan het niet echt waarderen dat je nu suggereert dat het ons allemaal niet om de hond te doen is Addy, vind dat nogal een grove beschuldiging eerlijk gezegd.
Als het ons niet om de hond te doen was maar om ons zelf dan hadden we haar wel een roze spuit gegeven
Er is grote kans op andere klachten wanneer haar pootje word geamputeerd (slijten van de rug enz.) en daar kiezen we dus (nog) niet voor juist voor de hond.

[Zenda]

De kans op volledig herstel is nu behoorlijk groot, moeten we dan ondanks die grote kans en de tijd die we er nu al op hebben zitten nu besluiten de poot eraf te laten halen?

In deze gaat het niet om jullie maar om de hond

Kan het niet echt waarderen dat je nu suggereert dat het ons allemaal niet om de hond te doen is Addy, vind dat nogal een grove beschuldiging eerlijk gezegd.
Als het ons niet om de hond te doen was maar om ons zelf dan hadden we haar wel een roze spuit gegeven
Er is grote kans op andere klachten wanneer haar pootje word geamputeerd (slijten van de rug enz.) en daar kiezen we dus (nog) niet voor juist voor de hond.

Carmen zoals ik al eerder zei : dat als het even kan je de poot moet proberen te redden. Zoals je zelf al zegt: Als we besluiten de poot eraf te halen dan komen er misschien met de tijd andere klachten bij.
En een hond wordt geboren met 4 poten. En als je denkt dat jij je hond kan behoeden van een amputatie, dan zou ik het zeker niet laten.
Succes.

[Jorda]

Ik zou er voor kiezen om te poot te behouden. Er zijn zoveel manieren om een hond(je) te socialiseren. Neem de pup op schoot en ga op een schoolplein zitten. Kinderen komen vanzelf kijken en een aai geven of vraag of de kinderen de hond een snoepje willen geven. Ga lekker bij de kinderboerderij zitten of bij een winkelcentrum. Doe dit een aantal keer in de week en je hond went daar echt wel aan hoor. Beetje investeren en creatief zijn zodat de poot het minst wordt belast, maar het kan wel! Succes.

Groetjes van Jorda.

[Addy]

Ik zou er voor kiezen om te poot te behouden. Er zijn zoveel manieren om een hond(je) te socialiseren. Neem de pup op schoot en ga op een schoolplein zitten. Kinderen komen vanzelf kijken en een aai geven of vraag of de kinderen de hond een snoepje willen geven. Ga lekker bij de kinderboerderij zitten of bij een winkelcentrum. Doe dit een aantal keer in de week en je hond went daar echt wel aan hoor. Beetje investeren en creatief zijn zodat de poot het minst wordt belast, maar het kan wel! Succes.

Groetjes van Jorda.

Heb jij een hond met hetzelfde probleem ?

[Addy]

Kan het niet echt waarderen dat je nu suggereert dat het ons allemaal niet om de hond te doen is Addy, vind dat nogal een grove beschuldiging eerlijk gezegd.
Ik suggereer niets, dat is mijn stijl niet, als ik dat zou vinden zou ik dat letterlijk zo schrijven
Als het ons niet om de hond te doen was maar om ons zelf dan hadden we haar wel een roze spuit gegeven
Ik zeg niet dat het jullie niet om de hond te doen is, ik zie alleen de belangen van de hond anders dan dat jullie het zien
Waar het om gaat is dat dit beestje al een hele tijd pijn heeft, daar ook niets voor krijgt, slecht gesocialiseerd wordt door de beperkingen en dit alles met een onduidelijk resultaat. Bij topic gedrag schreef ook iemand over haar hond die door een soortgelijke situatie zo slecht gesocialiseerd is dat ze nu gedragsproblemen hebben.
Ik heb persoonlijk liever een hond op drie poten maar goed gesocialiseerd dan omgedraaid. De effecten van amputatie treden vooral op latere leeftijd op dus de hond heeft nog een groot aantal pijnvrije jaren voor de boeg. Daarna valt er nog behoorlijk veel te doen met pijnbestrijding. We hebben het hier over een puppekind wat nog maar weinig leuke momenten heeft meegemaakt en alleen maar pijn heeft gehad.
Er is grote kans op andere klachten wanneer haar pootje word geamputeerd (slijten van de rug enz.) en daar kiezen we dus (nog) niet voor juist voor de hond.
De hond kan tig jaar klachtenvrij blijven, alleen als ze ouder worden zie je evt problemen optreden. Verder kan een hond zich op drie poten prima redden. En als je er straks alsnog wel voor moet kiezen dan heeft je hond dus een lijdensweg voor niets meegemaakt

[Jorda]

Ik heb zelf lang voor de keuze gestaan voor een veel minder ingrijpende operatie namelijk de amputatie van de teen van de voet. Deze bleek geheel verbrijzeld te zijn en afgescheurd. Na veel dokteren en dergelijke besloten tot amputatie, maar mijn hond was toen al twee jaar oud. Ik zit dus niet in dezelfde situatie, maar als er kans is op herstel zou ik daar zeker voor gaan. Ik ben er namelijk van overtuigd dat er vele manieren van socialiseren zijn (waar het in het verhaal in dit topic voornamelijk om draait). Ik ga zelf altijd naar de dierenkliniek in Wageningen waar ik veel vetrouwen in heb en als die tegen mij zouden zeggen om de poot van de pup te amputeren omdat het niet meer te redden is, had ik dat gelijk gedaan. Maar wat ik begrijp uit het verhaal kan het eventueel wel goed komen en dan zou ik er dus voor kiezen om de poot te behouden. En als het hier gaat om het socialiseren dan had die keus al veel eerder gemaakt moeten worden, want deze pup is al bijna 5 maanden oud. Er zijn zoveel manieren om een pup "bezig" te houden, alleen is het veel moeilijker en kost het veel meer tijd. Je kan de pup namelijk niet aan een lijntje meenemen naar buiten waar je van alles tegen komt.
Maar met een beetje fanatsie kom je een heel eind en hoeft ook deze hond vanwege een poot in het gips geen gedragsproblemen te krijgen.

Groetjes van Jorda.