Gisteren zou mn moeder met haar gaan, maar gelukkig was ik onverwacht 's middags vrij dus kon ik mee.
En waar ik al bang voor was werd werkelijkheid... Het arme beestje had veel vocht achter de longen (wisten we al maar was nu beduidend meer) en dr hartje had het zwaar. We hebben toen besloten haar meteen in te laten slapen
En ondanks dat we haar "pas" 3 maanden in huis hebben en ik diep in mn hart weet dat dit het beste voor het hondje is, blijft het zo verschrikkelijk moeilijk! Dacht dat het wel mee zou vallen, maar niet was minder waar... Nu ik dit typ springen de tranen weer in mijn ogen...
Porky is 15 jaar geworden en ik hoop dat ze het de laatste maandjes van dr leven toch nog naar dr zin heeft gehad bij ons.
Lieve lieve eigenwijze Porky ik hoop dat je mooi plaatsje hebt in de hondenhemel!
Gisterochtend gelukkig nog heerlijk onspannen een dutje gedaan:
