Dus ik moest toch naar de dierenwinkel om een probeer zakje Cavom op te halen zie ik tot mijn verbazing dat ding liggen. Kijk op de prijs schrik me een hoedje, maar bedacht vast over de pret die Gaia straks met het pas vergaarde speeltje gaat hebben hier in het sloterpark. Affijn ik ding mee genomen zit er nog naar te kijken en denk ja ding ziet er inderdaad erg leuk uit.
Nadat ik de scooter weg had gezet en naar boven was gelopen kom ik binnen en zie daar een heel lief schattig Duits Herdertje wat trouw mij komt begroeten alsof ze me in een paar jaar niet meer had gezien. Ik ga zitten en open de tas...
Vol spanning en sensatie haal ik de wubba kong d'r uit. Kijkt ze me aan met een scheef oog alsof ik d'r in de maling zit te nemen. Vervolgens neemt ze heel voorzichtig dat ding in d'r bek. Laat em vallen, vond het niets dus.. Ik beetje met dat ding spelen krijgt ze de smaak te pakken en bijt ze er eens wat harder in.
Wat blijkt tot mijn schrik. Zit er toch een pieper in dat wubba ding. Geeft niet, maar mijn hond is pieper verslaafd. Niks opgooien, achter aan rennen, nee piepen mot ie en hard ook! Dat, dat beest d'r kaken zowiezo nog van elkaar afkrijgt is mij toch al een godswonder ondertussen. Iedere beweging die ze maakt met dat ding is piep, oh en af en toe, squeeeeeeekkk.. Dan pakt ze hem nog wat beter vast..
Ondertussen heb ik nu het gevoel dat ik dat wubba ding van 7 hoog naar beneden wil gooien, want als ik die wegleg krijg ik eerst twee zwaar beledigde herders ogen over me heen.. Dan een diepe zucht en dan gaat ze met een protesterende brom maar de mand in. Draai ik me om heeft ze hem weer te pakken. Moet dat ding bijna fulltime gaan bewaken. Ik weet het volhouden en de daad is snel te merken (grrrr), maar horensdol word ik van die pieper.
Hond vind het leuk dat is een feit, maar nog 1 vraag.
Hoelang duurde het ook al weer voordat ie stuk was?
Dan komt ze dol enthousias het bed op springen met die verdome Wubba Kong mét piep