Hond van de buurman

[Dinges]

In deze buurt word ik een beetje als "alternatief" gezien. Vooral als het om dieren gaat. Hier heb je boerderijhonden die over het erf scharrelen, ik had een hond om mee te wandelen. Ik ging naar hondencursus, de buren begrepen niet dat ik dat ik mijn hond zelf niet op kon voeden. En toen ik eenmaal een fietskar voor mijn hond had, werd ik aan alle kanten uitgelachen. (En na een paar weken bewonderd, omdat mijn hond er toch zo goed in bleef zitten )

Ik probeer hiermee het verschil te schetsen tussen mijn manier van omgaan met een hond, en dat van mijn buren. Ik wil er dingen mee doen, meenemen, trainen, behendigheid, spelen, wandelen, enzovoort. Mijn buren hebben echte boerderijhonden. Het scharrelt wat over het erf, en dat is het zo'n beetje. Daar is niets mis mee, alleen anders dan ik dat wil.

Maar nu mijn dilemma.

Mijn buurman is overleden, en hij had een hond. Op dit moment hangt de hond nog rond bij de boerderij, een andere buur die hem regelmatig hielp, laat de hond 's morgens uit de stal, en doet hem er 's avonds weer in. De hond loopt nu dus een beetje in zijn uppie rond te banjeren. Voorlopig kan dat wel, maar niet voor altijd. Ooit zal de boerderij verkocht worden, en de vraag is: Wat te doen met Fannie? In het ideale geval, wordt de boerderij verkocht aan iemand die haar "erbij" neemt. Maar als dat niet zo is...

Het is een wat ouder stabijtje, sociaal, gewend aan andere dieren, verknocht aan haar baas. Niet erfvast, maar ze heeft wel geleerd dat ze niet "over de weg" mag komen. Ze komt regelmatig even bij ons buurten, wij wonen namelijk naar achteren, en daar mag ze wel komen.

Nu is er al iemand die aangeboden heeft om Fannie in huis te nemen, maar die woont in een straat. Fannie moet dan aan een riem uitgelaten worden. Ze heeft zeker vijf jaar of langer geen riem meer omgehad. Ze is altijd gewend min of meer haar eigen gang te gaan en haar eigen omgeving af te struinen. Ik vraag me af, of ze daar wel aan kan wennen.

We denken er een beetje over om haar bij ons te nemen. Maar ze is dus absoluut niet het soort hond dat we zoeken. Dan wordt het echt een hond, die af en toe bij ons rondhangt, en de meeste tijd, toch over haar "eigen" land scharrelt. Voor haar is het misschien het beste. Maar toch...

We zijn regelmatig een dag weg, ze is niet aan autorijden gewend, dus meenemen kan ik wel vergeten. Maar ik weet niet hoeveel ze nu nog kan leren, ze is niet de jongste meer, ik schat haar zo ongeveer 10 jaar oud.

Ik weet dus niet zo goed wat ik zal doen. Vandaar dat ik hier jullie mening vraag. Wat zouden jullie doen? En is er iemand die een oudere ex-boerderijhond heeft?

[Belle]

Als je het idee hebt dat die hond nu ook best gelukkig is, zou je naar mijn idee best kunnen overwegen Fannie erbij te nemen. Langzamerhand kan ze dan misschien toch nog een beetje wennen aan een ander soort hondenleven. En zo niet, dan verandert er tenminste ook niet heel veel voor haar. Het lijkt mij dat zo'n hond niet zo snel meer aan een heel ander leven (met wandelingen aan de lijn enzo) kan wennen. Hebben jullie ook de ruimte om haar een beetje haar gang te laten gaan en te laten rondscharrelen?
Maar je moet haar natuurlijk zelf ook wel een beetje leuk vinden. Een hond alleen maar uit medelijden bij je nemen zou ik niet zo snel doen, het moet wel een beetje klikken. Het zou voor mij niet zo erg zijn als het niet mijn ideale hond is, maar het moet ook geen hond zijn waar ik echt helemaal niks mee heb.

[*Linda*]

Gewoon doen, klinkt als een probleemloze hond Je zal versteld staan van het aanpassingsvermogen, let maar op

[Hanneke2]

Ik geloof dat ik het zou doen. Ze klinkt als een probleemloos hondje, en in het 'slechtste' geval bezorg jij haar lekker een goeie ouwe dag. In het beste geval blijkt ze toch nog heel leergierig, en vindt ze het helemaal geweldig om nieuwe dingen te leren en te doen met een echte baas.

Succes met de beslissing!

[Dinges]

Fannie is inderdaad een probleemloos hondje, ik denk niet dat ik veel "last" van haar zal hebben. Als ze hier woont, dan heeft ze ruimte, en ze kan over de wei van de buurman, haar baasje, wandelen.

Nee, de klik is er niet echt. Het is een gewoon hondje. Het wordt een "hond uit medelijden." Maar misschien, als ze beter gewend is, krijg ik toch een band met haar. Er zit natuurlijk wel een uitdaging in om haar iets te leren. Maar ze zal geen hond worden om echt leuke dingen mee te doen. Ik durf er niet op te hopen, dat ik haar ooit mee neem naar mijn oma, of gewoon de stad in. Ze zal niet met de fiets mee kunnen lopen, ik zal niet even een boodschap met haar kunnen doen. En zolang zij leeft, zal er geen hond waarmee het wel klikt komen.

Het zou ideaal zijn als de boerderij verkocht wordt aan iemand die haar wil hebben. Lekker eigen vertrouwde omgeving, en alleen een nieuwe baas om aan te wennen.

Een andere boerderij zou ook kunnen. Maar een nieuw huis in een straat kan ik haar niet aandoen. Dan kan ze beter bij ons komen.

[laeken]

Ik denk dat als dat hondje helemaal verknocht was aan je buurman je er wel een erg leuk hondje aan krijgt. Nu heeft het hondje niks met je maar juist die taaie oudjes zitten in je hart voor je er erg in hebt.

En aanpassingsvermogen zou ik me geen zorgen over maken. Sultan een hond uit Kimba is met 10 jaar uit dat asiel gekomen en woont nu probleemloos bij 2 andere honden in een huisje in Nederland. Honden kunnen erg veel aan en zijn behoorlijk flexibel als ze goed en eerlijk behandeld worden

[Rataplan]

Het is maar net wat je van haar verwacht, volgens mij is ze niet ongelukkig hoe ze nu is en als je alles wat je haar kan leren als een kadootje beschouwt dan lijkt het me een fijne hond

[rubella]

Ik denk dat Fannie nog heel veel kan leren.
Waarom zou ze niet willen autorijden, of naast de fiets lopen?
De stad in lijkt me minder. Welke hond vindt dat echt leuk??. Is meer bittere noodzaak soms.

Je zult er echt van staan te kijken wat honden willen en kunnen leren, hoe groot hun aanpassingsvermogen is, als ze niets zijn gewend, ook op oudere leeftijd.
Je moet haar natuurlijk wel een heel klein beetje lief vinden om er aan te beginnen, maar volgens mij doe je dat al, anders zou je er niet over dénken, toch?

[Dinges]

Het goede nieuws is:

Fannie heeft een ander huis gevonden! Het zijn wat oudere mensen, die ook een boerderij hebben. Toen ze Fannie zagen waren ze helemaal verliefd op haar. Met andere woorden: Met Fannie komt het wel goed

Ik vind het vooral fijn voor haar. Het zijn aardige mensen, ik weet zeker dat ze het daar goed zal hebben. Gelukkig maar. Na het verliezen van haar baasje, vind ik dat ze recht heeft op mensen die net zo dol op haar zijn als haar baasje was.

Bedankt allemaal voor jullie advies en jullie reacties.

[peggy en vinnie]

gelukkig dat komt helemaal goed zo te horen

[Zoek stok!]

Wat leuk om te lezen!

[Sita]

Wat goed zeg. Fijn om te lezen dat het goed is gekomen.

[BeëlzeBubble]

Wat een goed nieuws Blij om...

[*Linda*]

Gelukkig maar, een happy end voor Fanny

[rubella]

Blij voor Fannie!

[marian*]

Wat fijn voor Fannie dat er mensen zijn gekomen voor haar
Blijft ze in haar oude buurtje wonen of verder weg?

[Dinges]

De boerderij waar ze gaat wonen is wat verder weg. Best een grote boerderij, heel netjes allemaal. Ook veel land erbij, ze kan zoveel rondscharrelen als ze maar wil. Ze heeft een hele weg voor zichzelf, geen drukke auto's en zo. Ze gaat daar helemaal gelukkig worden!

[Ozzfest]

Gelukkig is t goed afgelopen!
Ik had al te doen met t ouwe besje

[Femia]

Gelukkig maar Ik begon me al bezorgd te maken.