St Bernards

[Wouter]

Hallo,

ik ben op zoek naar een eerlijk advies over het houden van een St Bernard langhaar reu. Ik woon met mijn vriendin samen in een eensgezinswoning met ruime woonkamer aan de rand van de stad met naar mijn mening voldoende uitlaatmogelijkheden (polders en weilanden op een steenworp afstand).

Ikzelf heb nooit een hond gehad mijn mijn vriendin heeft wel ervaring met grote honden (Mastino). We zijn op zoek naar een grote hond met een rustig karakter die geen problemen heeft om eens een paar uur alleen thuis te moeten zijn. We vinden allebei St Bernards gewoon prachtige dieren en denken ook dat ze qua gedrag en verdere eigenschappen bij ons aansluit als ras.

Echter lees ik weinig over gedrags en gezondheids problemen bij deze dieren, maar ik heb het vermoeden dat dit ook komt omdat ze niet zovaak gehouden worden ten opzichte van veel andere grote tot middelgrote rassen.

We willen onze St Bernard eventueel aan het begin van de zomer kopen, zodat we zeer veel tijd kunnen steken in de opvoeding van het dier.
Zo willen we het dier zeer strikt houden met voeren (ivm kwijl) en zeker ook alleen in bepaalde ruimtes van het huis toelaten. Is dit laatste goed aan te leren?

We zijn bij een fokker langs geweest en zijn zeker nog van plan om bij veel andere fokkers te gaan kijken in binnen en buitenland.

Ik weet zeker dat ik nog onervaren zal overkomen maar ik zou het erg op prijs stellen als ervaren mensen mij hierover kunnen adviseren.

Bij voorbaat dank,

Wouter

[boxersien]

Informeren wil ik wel, maar wat voor informatie?

De mijne lopen altijd buiten (willen niet naar binnen) in een grote tuin. Sem werd in huis helemaal gek en een grote st. bernard drinkt veel, eet veel en vele kwijlen ook veel bij het drinken. Dronk Sem dan stond dus ook heel de keuken blank. Heel leuk dat je in de polders woont, daar is lekker de ruimte. Hebben wij ook, alleen loopt Sem er niet zoveel. Hij vind er niet veel aan om een hele lange wandeling te maken. Liever luieren in de tuin en daar zijn ronden lopen/rennen.

Bo is een superactieve st. bernard. Geen stamboom (Sem wel) en uit het asiel (sem ook). toch volgens mij wel echt st. bernard, alleen zijn het twee verschillende typen. Deze wijken dus er af, wat wil je voor st. bernard? Verder is er een vereniging voor, misschien dat je daar naar kunt kijken?

Meer vragen stel ze maar! Ook veel vachtverzorging nodig, kwijlen hun haar van voren nat en gaan dan in de modder liggen (humor van de st. bernard )

[boxersien]

Trouwens, het zijn wel ontzettend lieve logge beesten, super aanhankelijk en vaak niet druk (puppies wel en ligt aan het type). Een paar uur per dag kunnen ze alleen zijn, maar dat is niet meer dan de gemiddelde hond kan, ondanks dat volwassen st. bernards best veel kunnen slapen

[amelie]

De st. Bernhards die ik ken weigeren ook om binnen in huis te zijn overdag als ze enigzins de mogelijkheid hebben. Ze zijn veel liever buiten op "hun erf" en als het zou kunnen zouden ze er 'snachts ook slapen.
Verder weet ik weinig over ze, jammergenoeg.

[Belle]

IK heb nooit een "echte" st. Bernard gehad, maar nu voor de tweede keer een kruising met een st. Bernard. Leah, mijn vorige hond was een kruising st. Bernard x Leonberger en Belle, een van mijn huidige honden is een kruising st. Bernard x Pyreneese berghond. Ze lijken qua karakter veel op elkaar, allebei heel lieve en rustige honden (ook als pup). Best makkelijk op te voeden, mits je een beetje geduld hebt. Niet zo snel ergens van onder de indruk en erg gelijkmoedig. Leah was buiten ook heel rustig, ze hield wel van een lekker lange wandeling, maar rennen en vliegen deed ze eigenlijk niet. Belle wel, die is buiten heel speels, en rent heel hard voor zo'n grote hond. Maar binnen heb je er geen hond aan. Ze ligt lekker te slapen of te soezen, het liefst op de koude plavuizen. Een paar uur alleen zijn konden ze beiden ook goed.

[Youp]

Ik denk niet dat je onder de kwijlklodders uitkomt.

Maar 1 ding kan ik je verzekeren: Het went!
Ik heb dan geen st. bernard maar een duitse dog. Mij boeit het al helemaal niet meer als er ergens een klodder rond vliegt. Visite denk daar soms anders over

[Belle]

Noch Belle, noch Catootje kwijlen heel erg. In ieder geval is het niets vergeleken met de bloedhond die ik had. Toen zat mijn hele vensterbank onder het kwijl en zaten de klodders tot op het plafond

[jelle]

Wij hebben een St Bernard teef (zonder stamboom, uit het asiel gehaald ruim een jaar geleden) en wonen in de stad in een normale eengezinswoning met tuintje.
Onze Ymke is een heel makkelijke hond, heel aanhankelijk. Ze wil graag bij ons binnen zijn en ligt het liefst naast mij of Erik op de bank (nou ja, en half op schoot dus) te slapen. Het is eigenlijk vooral een grote knuffelbeer.

Ik vind het met het kwijlen reuze meevallen, we hebben meestal wel een oude handdoek standby om eventuele slijmdraden even af te vegen maar ach... we zijn ook niet zo heel erg panisch om een beetje vuil. Als ze water gedronken heeft dan lekt dat nog even na, maar gut het is schoon water.
Ze mag overal komen waar ze komen kan, alleen niet de trap op naar boven - niet dat het van ons niet zou mogen, maar wij voorzien dat er een probleem is als ze weer naar beneden moet. Is niet goed voor de pootjes natuurlijk.

Ze leert niet zo vlot en kent weinig commando's. Nu hebben we haar natuurlijk ook op wat oudere leeftijd gekregen en er geen puppycursus etc mee gedaan.

Ze heeft een wat halflangharige vacht (zeker geen korthaar, maar denk ik ook minder lang/dicht dan de echte langharige?) en daar moet je af en toe het dode haar uit borstelen. Klitten heeft ze echter vrijwel nooit; vergeleken met onze Bouvier is ze een makkie wat dat betreft.

Medisch gezien moet je zeker letten op gewrichtsproblemen (heupen, ellebogen, knieën) en op de ogen (entropion etc.). De rasvereniging kan wellicht nog wel meer punten aangeven waar op te letten als je voor een pup wilt gaan.

Er zitten toch regelmatig St Bernards in asiels, zowel jong (1 a 2 jaar) als wat ouder. Misschien ook iets om eens naar te kijken...

[Wouter]

Bedankt allen voor de info!