Geschiedenis van de Kangaldog
De kangal is een eeuwenoud ras die oorspronkelijk uit centraal-azië komt. Door de volksverhuizing van de Turken, rond de 10de eeuw, is het samen met zijn baas, die het beschermde tegen allerlei roofdieren zoals: wolven, beren en jakhalzen, meegegaan naar het huidige Turkije. Tevens was de Kangal, en nog steeds, een uiterst effectief middel om de kuddes te hoeden en beschermen. Doordat de Kangal, vooral in de provincie Sivas, relatief geïsoleerd was, is het qua ras uitzonderlijk uniform gebleven. Het gedrag en uiterlijk is in de loop van de eeuwen bijna onveranderd gebleven. De Turkse autoriteiten zijn hier aardig trots op en hebben hier ook de nodige maatregelen voor genomen. Het komt erop neer dat het verboden is om de Kangal uit te voeren naar het buitenland. Reden hiervoor is dat de Kangal een aantal decennia geleden uitgevoerd is naar Engeland en Amerika en dat het daar is gefokt met andere rassen om de Kangal een wat huiselijker uiterlijk en karakter te geven. Dit tot spijt van de Turken, die juist zo trots zijn op het feit dat wat de Kangal zo speciaal maakt op deze wijze teniet wordt gedaan. Een verbod van uitvoer was het gevolg. De naam die de Kangal kreeg van de Amerikaanse en Engelse fokkers was: de anatolische herdershond. Dit is feitelijk gezien incorrect, daar de anatolische herdershond een andere hond is die voorkomt uit andere rassen dan de Engelse versie. Anders gezegd, in Engeland en Amerika is de Kangal gemixt met Labradors en Golden Retrievers om ze zo gehoorzamer en huiselijker te maken, dus je kan dan per definitie niet spreken van een anatolische herdershond. Vandaar dat de Turkse autoriteiten dit ras als zodanig niet erkend.
Foto's: http://www.kangaldogs.nl/slide_show/ind ... gdir=TATAR
Ras Beschrijving
Schouderhoogte: reuen 70 tot 90 cm en bij teven 65 tot 85 cm
Kilo: reuen 40 tot 100 kilo en bij teven 37 tot 70 kilo
Aard:
Evenwichtig, moedig, hard voor zichzelf, gereserveerd ten opzichte van vreemden, soms eigenzinnig en dominant, redelijk zelfstandig, zeer waaks.
Opvoeding :
De kangal is geen hond voor beginners.
Hij heeft een baas nodig die van nature een zeker overwicht uitstraalt.
De beste resultaten bereikt u met een besliste, consequente en liefdevolle opvoeding.
Bij de kangal is het erg belangrijk de opvoeding al heel vroeg te beginnen, omdat eenmaal volwassen exemplaren te sterk en te groot geworden zijn om nog gecorrigeerd te kunnen worden.
Vacht:
De vacht bestaat uit kort, glanzend, aanliggend dekhaar, dat rond de kraag en op de staart wat langer is.
De meest gewenste kleur is effen roomkleurig tot fawn met een zwart masker en zwarte oren.
Verzorging:
Hoog uit een "anatolische herder"
