Martijn schreef:Stang schreef:Martijn schreef:Stang schreef:
Dan weet ik toch echt niet waar jij bent gaan kijken?
Dat vind ik zo'n onzin!
Iedereen die zegt africhting in actie gezien te hebben en niet blij is met wat ze zagen heeft altijd de verkeerde club gezien. Tuurlijk.
Het zal wel hoor..maar dan zijn de meeste clubs gewoon verkeerd. Het houdt een keer op met die zogenaamde uitzonderingen.
En ik dan? Ik doe ook niet aan africhting en toch heb ik hele goede clubs gezien en ja, ook eentje waar ik niet blij mee was.
Niemand ontkent dat er foute africhtingsclubs zijn, niemand ontkent dat er africhters zijn die klote met hun hond omgaan, alleen er is ook nog een andere kant van de africhting waar het er wel een heel stuk prettiger aan toe gaat.
(edit/aanvulling: ik praat wel over IPO, over de KNPV heb ik totaal geen verstand en ervaring).
Het gaat em er juist om dat veel mensen die taktiek wel gebruiken om net te doen alsof foute clubs een zeldzaam fenomeen zijn en het een geval van onwaarschijnlijke toeval betreft als je er een ziet.
Dat is onzin. Ik zal met mijn visie op honden trainen bij elke africhtingssessie dingen zien die ik stuitend vind.
Ik heb namelijk maar een piepklein geduld met druk zetten op een hond om iets gedaan te krijgen wat voor de hond van generlei belang is.
Het is een levend dier, geen tennisracket. Omdat de eigenaar de intelligentste is zal hij moeten inleveren op het geluk van de hond, niet andersom. De basis van het verantwoord met dieren omgaan.
Ik heb niets tegen africhting...zoalng het maar puur op wederzijds plezier is gebaseerd. Correcties vind ik uit den boze. Ik heb niets tegen coprrecties op zich hoor..maar wel om een onbenullig oefeningetje te vervolmaken.
Ik hoef je dan niet uit te leggen wat ik er van vindt als die correcties ontaarden in gedoe met allerlei hulpmiddelen met scherpe punten en stroom.
Africhting doe je voor de lol, bij africhting hoort hard corrigeren, dan ben je dus voor de lol hard aan het corrigeren. Dan heb je wat mij betreft een steek los.
Nogmaals, ik heb niets tegen correcties. Als mijn hond een probleem heeft wat ik met een teletakt kan oplossen doe ik het vanmiddag nog.
Maar niet voor de lol. Hetzelfde geldt voor prikbanden en slipkettingen.
Ik ben niet tegen die dingen op zich...die hebben in sommige gevallen een duidelijk nut. Maar dat nut ligt niet bij het dresseren van je hond als zijnde een hobby.
Dat men dat niet begrijpt is een van de culturele raadselen van deze tijd.
Ik zie echt geen verschil tussen een ruk aan een prikband of een klap met een zweep. Toch vinden mensen in de africhting een zweep not done en paardenmensen het gebruik van kettingen met punten echt niet kies.
Het gaat er niet meer om wat je zelf vindt kunnen maar om wat je je als gewoon aan laat praten.
En dat, kijkbuiskinderen, is wat me zo vreselijk stoort aan inge haar verhaal.
Ik heb Inge in de loop van een paar jaar keer op keer concessies zien doen ten koste van haar honden om vervolgens met droge ogen haar dierenliefde te verdedigen.
Daar kunenn twee oorzaken voor zijn. Of mevrouw is niet in staat zelf te denken en volgt als een tessels schaap (het domste ras) wat haar voorgeschreven wordt. Dat is mijn visie.
Of mevrouw heeft in eerdere jaren uit haar nek zitten wauwelen toen het nog allemaal wel positief moest gebeuren.
In ieder geval is wat ze nu doet onverenigbaar met wat ze toen zei.
Alles goed en wel...een herder is geen boxer en je mag best van mening veranderen. Maar om dan een nog heftigere herder in huis te halen terwijl je daar domweg geen plaats voor in je roedel hebt! Bespottelijk! Walgelijk! Dom! Dom! Vreselijk stom!
Inge weet meer dan voldoende over honden om te zien wat er allemaal niet deugt aan haar plan en als iemand anders hetzelfde deed zou ze dat haar ook haarfijn uitleggen.
Maar als ze zelf de bijstandstrekker is die al twee teven heeft en er vervolgens nog een teefje bijneemt en bij voorbaat al besluit het miesje in een kennel te gaan laten leven is ze ineens te stom om voor de duvel te dansen en heeft ze geen flauw benul waar men het over heeft.
Ik vind Marouck een geweldige hond, een geweldige hond zeg ik. Als Inge haar weg zou doen zou ik serieus overwegen haar te nemen. Niet dat Inge daar over zou piekeren en dat mag.
Maar goed, een heerlijk beestje dus. Maar haar opleiding is nu niet bepaald vlekkeloos verlopen.
Maar nu is ze wie ze is. Zij is de herder in huis en de meest intelligente onmderdaan van de baas. Heeft Inge er over nagedacht wat het voor Marouck betekent om opgezadeld te worden met een gelijkwaardige teef die haar uiteindelijk uit haar rol zal stoten?
Kennelijk heeft Inge dat wel want dat de andere hond in de kennel moet omdat ze uiteindelijk niet samen kunnen zijn is haar duidelijk.
Gelijk heeft ze want Marouck zal vloeken en tieren en de intrigante grijpen waar ze haar grijpen kan. Let op mijn woorden..binnen twee jaar is dat oorlog en een tevenoorlog gaat nooit voorbij.
Het minste of geringste hoeft er maar te gebeuren. Wat als die teven naar elkaar gaan schreeuwen en de buren je beleefd doch dringend verzoeken die kuthonden hun muil te laten houden?
Wat als Inge moet verhuizen naar een plek waar die kennel niet kan staan? Wat als het mechelteefje ziek is en niet buiten kan blijven?
Wat als er toch maar wel gewerkt moet worden?
Wat als die teven te oud zijn om nog zo lang bij de baas weg te zijn zonder daar erg onder te lijden?
Vroeger of later komt de laatste bladzijde van het boek dat nu geopend wordt. De bladzijde waarop Marouck kan optieven.
Alle relaties hebben een basis en de basis van de relatie Inge-Marouck is het feit dat Marouck als werkhond gekomen is. Als die rol door een andere hond overgenomen wordt is dat het begin van het einde van Inge's interesse in Marouck. Dat weet ik zeker.
En precies dat kun je als herderbaas niet maken.
Er is geen ras dat er meer onder leidt als de baas interesse verliest dan een herder.
Mijn god, wat is dit een verhaal geworden.
Maar goed, een idee dus. Inge...waarom doe je Marouck niet weg?
Of als je dat niet wilt...waarom zie je niet van de pup af?
Waarom zoek je willens en wetens de weg die voor al je honden grote risico's oplevert?
Daar is maar een reden voor...omdat je je niet wenst neer te leggen bij wat je honden nodig hebben maar je wat je zelf wilt belangrijker vindt.
Het zal je niet verbazen dat dat niet in goede aarde valt.
Nou is protest op een forum geen reden om iets te doen of te laten hoor...dat laat ik zelf ook niet in mijn beslissingen meetellen.
Maar even alle animositeit aan de kant, de geschiedenis in het verleden gelaten. Een oprechte vraag....waarom doe je dit? Voor jezelf of voor je honden?
Dat je de sport op een andere schaal wilt beoefenen dan met Marouck kan kan ik me een soort van voorstellen. Maar waarom geen reu?
Of als het een teef moet zijn waarom dan niet een beter huis voor Marouck gezocht?
Waarom zoek je precies op waar haast geen enkele herderteef goed mee kan leven? Een teef die niet bij het roedel hoort maar er wel altijd is.
Hoe verantwoord jij voor jezelf de stress die je daarmee voor al je teven veroorzaakt?
Ik neem trouwens aan dat je uit dat nest ook weer een hond aan gaat houden? Over een paar jaar zit er dus ook een teef op het dak?
Help me, Inge. Ik begrijp het niet.